Het is lente en echt heerlijk weer. Ik kijk vanaf mijn raam in hartje Utrecht naar buiten, meisjes met rokjes en t- shirtjes lopen voorbij, mannen met korte broeken en hun onmisbare zonnenbrillen lopen ernaast. Ik zie een meisje van ongeveer 16 jaar samen met een jongen van ook die leeftijd en als ik goed kijk dan zie ik dat ze elkaars hand vasthouden. Ze lachen en ‘huppelen’ voorbij. Uit mijn raampje zie ik de volgende mensen aankomen. Een ouder paar dit keer. Ook zij lopen glimlachend en genietend voorbij. Ik begin een beetje depressief te worden, zijn er ook nog mensen die net als ik in dit mooie seizoen helemaal alleen zitten, een beetje naar buiten kijkend op zoek naar iemand die ‘het geluk’ ook nog steeds niet hebben gevonden? Oh, daar ja, een man in de twintig loopt in zijn eentje bijna mijn raampje voorbij, aha, ik ben dus niet alleen. Langzaam verschijnt er een glimlach op mijn gezicht en moet ik me zelf bedwingen om niet uit het raam te roepen: ‘don’t worry, het komt nog wel’. Ik kijk hem na, en ik zie hem iets uit zijn broek pakken, een mobiele telefoon waar een vrolijk deuntje uitkomt. Hij neemt op: ‘dag schat’. De glimlach verandert langzaam in een omgekeerde boog en ik schreeuw: ‘ BEN IK DAN ECHT DE ENIGE???’ De man kijkt om, nog steeds aan het bellen en hij kijkt me aan alsof ik niet helemaal lekker ben. Ik gooi een lege fles spa blauw naar hem toe en haastig loopt hij door. Spa blauw??? JA, SPA BLAUW!!! Het leuke van single zijn is dat je het jezelf kwalijk gaat nemen dat je ‘hem’ nog steeds niet hebt gevonden en als je bent zoals ik, geef je al snel de weegschaal de schuld, vandaar de spa blauw. Mijn vermoeden wordt uiterst beschaamd als ik het volgende paar voorbij zie lopen: een dikke vrouw, nou ja dik… iets breder dan ik, met een slanke man. Waar ligt het dan in godsnaam aan? Ik ben hartstikke leuk, knap, goed in de omgang, heb geen afwijking en ben niet kaal!
Mijn vriendinnen, familie, kennissen en vreemde mensen op straat (ja, ik ben een beetje desperate) zeggen dat het ‘vanzelf wel komt’ 3 woorden achter elkaar waar ik werkelijk een schijthekel aan heb gekregen. Want na een aantal jaren, ben ik ervan overtuigd dat het dus niet vanzelf wel komt! Wat ook een veel voorkomend antwoord is: ‘je bent er waarschijnlijk nog niet helemaal klaar voor.’ Nou laat ik een ding duidelijk maken: IK BEN ER HELEMAAL KLAAR VOOR, IK BEN ER ZELFS ZO KLAAR VOOR DAT IK EEN PAAR KEER OPNIEUW BEN BEGONNEN.
Mijn beste vriendin zegt dat ik er niet zo veel aan moet denken en dat ik van het vrijgezelle leven moet gaan genieten, want…. Op een goede dag ga je het nog missen. Tja, daar heeft ze gelijk in! Maar mijn enige vraag aan haar is: wanneer komt in godsnaam die goede dag dan?
En voor het antwoord op deze vraag moet je een paar regels naar boven!
Ik zou, denk ik, liefde niet eens zo missen als ik het niet overal waar ik kijk en luister, zie en hoor. Als ik met vriendinnen ga stappen, is het voornaamste gespreksonderwerp vriendjes en dat soort heerlijkheden, en drie keer raden wie er dan niet echt mee kan praten. Weet je, ik vraag niet om liefde pats boem uit de lucht, maar een ‘flirt’ is toch niet te veel gevraagd??? Blijkbaar dus wel, of misschien heb ik iets vreselijks gedaan in mijn vorige leven waardoor liefde mij echt niet gegund wordt. Ik zal toch niet cupido hebben vermoord in de Renaissance….???
Categorieën: Actualiteiten
12 reacties
viking · 9 juli 2004 op 08:12
Wij hier op CX weten misschien wel iemand die voor een flirt te vinden is. Zaterdag a.s. is hij onze gastheer maar ik moet er wel bij zeggen dat het niet geheel zonder risico’s is om met hem te verkeren. Een blik van hem schijnt al zeer vruchtbaar te zijn…
Mosje · 9 juli 2004 op 09:38
De gouden tip.
Begin een weblog. En schrijf keer op keer stukjes waarin je laat blijken dat je vreselijk [i]happy single[/i] bent, dat mannen voor je afgedaan hebben, dat er niets leuker is dan [i]chillen[/i] met vriendinnen. “Play hard to get” zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen.
Je zult zien dat de mannen in drommen voor je in de rij gaan staan.
Geloof me, het werkt. Deze formule is reeds meerdere malen met succes toegepast, met name door columnistes hier op deze site.
Ma3anne · 9 juli 2004 op 11:05
Heerst er op dit moment de ‘unhappy single griep’ of zo? Alweer zo’n wanhopige column! 😮
Ik zit erover te denken om een hoekje in het CX-café te reserveren en spreekuur te houden. 😀
Shitonya · 9 juli 2004 op 12:29
Tja, columns schrijven brengt je ook niet aan de man vrees ik. Maar wel aan een aantal leuke reactie’s.
Geinig geschreven ^_^
sally · 9 juli 2004 op 16:26
Je komt inderdaad een beetje wanhopig over!
Ik denk dat de raad van Mosje je wel verder kan helpen.
Maar wel leuk dat je er een column over geschreven hebt.
Daar is soms ook moed voor nodig.
liefs sally
archangel · 9 juli 2004 op 17:30
Grappig; ik zie zo’n beetje dezelfde taferelen vanuit míjn raampje in hartje Utrecht 🙂
Leuke column, wel herkenbaar op bepaalde punten. Ik vraag me soms ook wel eens af wat bepaalde mensen bij elkaar zoeken als je ze zo ziet lopen, en ik vraag me soms ook wel eens af waarom [i]my object of desire[/i] van dat moment niet ziet wat een geweldige [i]match[/i] ik ben 😛
Maar probeer het een beetje los te laten joh… anders wordt het zo krampachtig. De leukste dingen overkomen je gewoon als je er voor openstaat zonder het te forceren.
Succes!
Louise · 9 juli 2004 op 17:56
Nog even, en we hebben hier ons eigen Rozengeur & Wodkalime op columnX 😉
Dees · 9 juli 2004 op 18:19
Er zit toch iets erg afwachtends in je (overigens geinige) column. Weib, geh auf Jacht! Enne wel ff hier terug rapporteren middels een leuke column…
Mosje · 9 juli 2004 op 20:23
Jeetje, er zit blijkbaar een heel nest aan singles in Utrecht.
Als jullie nou eens je eigen stadse columnx-meeting organiseren…….
Farfalla · 9 juli 2004 op 21:44
Iets mooiers dan liefde is er niet, en iedereen krijgt er op de duur mee te maken.
Li · 9 juli 2004 op 22:36
Zo wanhopig vind ik de column nu ook weer niet! Het is een mooie ‘monoloog interieur’ met een grappig eind.
😉
Lekker vloeiend geschreven ook.
Li
Stracci · 11 juli 2004 op 18:48
quote: “…een dikke vrouw, nou ja dik… iets breder dan ik, met een slanke man. Waar ligt het dan in godsnaam aan? Ik ben hartstikke leuk, knap, goed in de omgang, heb geen afwijking en ben niet kaal!”
Knap zijn alleen is niet voldoende, ook dat strakke lijf niet. Harde les wellicht maar er zijn vrouwen die niet voldoen aan de eisen van de maatschappij wat lichaamsbouw betreft en toch hebben zij meer charme en aantrekkingskracht dan zij die zich zo perfect voelen. Ik spreek niet voor mezelf… ben nl. 40 kilo lichter dan ik ooit woog.