Ik neurie mee op de muziek en het ritme van de naald die op en neer zigzagt door de huid die voor me ligt. Voorzichtig trek ik de huid wat naar me toe en ruik eraan. Mijn neusvleugels tintelen. De geur van olie heeft een hypnotiserende werking en schiet rechtdoor naar mijn hersenen. Ik wrijf de huid tegen mijn wang. Het plakt een beetje en geeft een opwindend gevoel. Het voelt net alsof ik drie regels cocaïne mijn neus heb ingejast. Ik schud mijn hoofd op en neer van voldoening en masseer de lange haren die in mijn nekplooi vallen teder van links naar rechts. Het walsen van mijn blonde lokken geeft een nog grotere kick.
In de grote passpiegel die naast me staat zie ik dat mijn haren weer wat gegroeid zijn. Met een goudkleurige borstel breng ik mijn lokken omhoog en laat ze daarna met een korte zwiep uit de borstel omlaag vallen. Ze springen dartelend neer op mijn blote schouders..
I’m so glad that I’m a woman, I, and know I wouldn’t trade. I know I got it made.
Voorzichtig wieg ik met mijn heupen op de stoel achter de naaimachine ritmisch mee op de zwoele muziek die door de kelder stroomt.
We are the life line of mankind. And now is the time for me.
De huid is bijna af. Voorzichtig trek ik hem weg van de naaimachine en drapeer hem voor de spiegel over mijn blote lijf. Ik ben nog niet helemaal tevreden. Er mist nog iets. Glans en kleur. Er zit niet genoeg leven in.
Achterin de kelder hoor ik nu geschreeuw. Hoge schelle kreten. Toch niet weer? Ze heeft zich vandaag zo goed gedragen. Het irriteert me mateloos. Sssssttttttt … darling … nog even wachten, jij bent zo dadelijk aan de beurt. Ik heb duidelijk nog een nieuwe verse huid nodig. Ik slijp de messen.
10 reacties
Esther Suzanna · 14 augustus 2015 op 18:50
In de stijl van het boek/film ‘Parfume’, mooi en ook verontrustend.
Wat grappig is, of juist niet, dat de pogingen van ‘ons’ iets zouden kunnen zeggen over hoe we over de andere sekse denken. Incluis mijzelf. :-/
Ik ga er liever vanuit dat we allemaal heel veel fantasie hebben en geïnspireerd zijn natuurlijk … 😀
pally · 14 augustus 2015 op 22:51
Mooie fantasie, inderdaad Susskind-achtig. Ik kan mij niet indenken dat dit vanuit een vrouw is, eerder vanuit een perverse man. Zoals in dat boek. Maar dat kan aan mij liggen.
trawant · 15 augustus 2015 op 00:50
Ik denk toch dat het hier gaat om een scene uit de film Hannibal. Parfum? Nee ….
Mien in de huid van een seriemoordenaar, creepy beschreven hoor!
Maar als uitdaging te mannelijk, of is Mien eigenlijk …
Ik vind het maar een verwarrende opdracht.
troubadour · 15 augustus 2015 op 07:36
Ontoereikende fantasie en/of kennis en/of hersens. Goede verpakking!
Yfs · 15 augustus 2015 op 09:52
Macaber stukje Mien waarbij je inderdaad eerder moet denken aan ‘Hannibal” dan aan een “Hannie”.
Je zou bijna denken dat het om een zwaar gestoorde, psychopathische, verminkte oude vrouw gaat die zich wil hullen in de huid van jonge meisjes.
Een ongelimiteerde uitvoering van de uitdaging dus! 😉
Mien · 15 augustus 2015 op 13:53
[url=https://lh6.googleusercontent.com/IDSVZLPgR39Yy8eug-3sz373khUKs2kliyPhRM2hoYjVEmeUUTo8Cy8WcpfyUwcvYR2MOYsAj7yyo6EfRjffTUPYAP0ukE3J6zNLjcHDNKeWYvjjQk68hCoUFeFOZqYRpOn9tVE]Hint![/url]
Deze acteur luistert in het dagelijks leven naar de voornaam Ted!
Trawant zit er dichtbij.
LouisP · 16 augustus 2015 op 08:03
Altijd maar weer wanhopig op zoek naar iets buitensporigs origineels, in je stukjes, in je reacties. Maar dan zo wanhopig dat alleen dat gevoel van wanhopig en tevergeefs zoeken naar dat originele de overhand heeft bij mij. Probeer eens iets gewoons ongewoons maar dan eerlijk.
Mien · 16 augustus 2015 op 11:45
Jammer dat je er zo over denkt. Is wel eens anders geweest.
Ik troost me dan maar met honing, jij blijkbaar met azijn.
Mien · 28 augustus 2015 op 08:28
Het commentaar van opdrachtgever en schrijfcoach Hella Kuipers, waarvoor dank:
Griezelverhaal eerste klas, origineel, al wil ik een verbod op “lokken” – dat is geloof ik het driestuiverigste woord dat ik ken. Wees ook véél zuiniger met het benoemen of beschrijven van gevoelens. Toon alleen de dingen die die gevoelens veroorzaken, zodat je ze bij de lezer veroorzaakt.
Mien · 28 augustus 2015 op 08:45
Mmm … een allergie voor ‘lokken’, dat kan. Het is wel een essentieel woord in dit verhaal. De man wenste zich en had daadwerkelijk blonde lokken. Hij lokte ook vrouwen om dat voor elkaar te krijgen.
Wat het beschrijven van gevoelens betreft, hier en daar had ik inderdaad wat bijvoeglijks weg kunnen laten. Het maakt het verhaal dan wel schraal. Dat past dan weer niet bij de hoofdpersoon. In dit geval is uitgekleed juist niet aangekleed.