Meisje met ’t gekleurde topje

In mijn roze gedachten zie ik haar al zitten achter haar bureau, licht voorovergebogen, met haar ellebogen leunend op het tafelblad. Haar sluike haren vallen jeugdig langs haar gezicht en rusten op haar ranke schouders. Met haar bruine ogen observeert ze nauwlettend haar omgeving. Ze is, zoals gewoonlijk, druk aan het bellen met klanten en ondertussen doet ze van alles en nog wat. Haar make-up-doos ligt zoals gewoonlijk op tafel, vergezeld van een aangebroken fles water en wat snoepjes om haar sprankelende stem te verzorgen. Verder zie ik een pen en een turflijst waar ze van alles op tekent en haar scores bijhoudt. Zij luistert naar de naam Michelle. Een levenslustige jongedame met een zacht karakter. Ze heeft een grote mond, maar een klein hartje. Haar glimlach is warm en liefdevol. Ze oogt voor mijn gevoel een beetje onzeker, omdat ze vaak met haar make-up-doos in de weer is. Ik heb haar eens aandachtig geobserveerd tussen de bedrijven door. Het valt me op dat ze vaak haar mooie lippen stift en oogschaduw opbrengt, soms wel twee tot drie keer per dag. Je kunt aan de buitenkant niet aflezen dat ze een beetje onzeker is. Slechts als je met haar praat, kan je het misschien te weten komen. Ze weet met haar elegantie en opvallende verschijning menig mannenhart sneller te laten kloppen en veel van haar geheimen verborgen te houden voor de boze buitenwereld. De meeste mannen krijgen waarschijnlijk last van hartkloppingen wanneer ze haar diep in de ogen kijken.

Ik kan de sierlijke contouren van haar lichaam tot in detail uittekenen op papier. Ze heeft smalle heupen, een strakke buik en haar vrouwelijke rondingen komen mooi tot uiting in haar trendy kleding. Ze ziet er goed en verzorgd uit. Ze draagt vaak gekleurde topjes of strakke truitjes met een passende broek, schoenen en zelfs haar tas passen keurig bij haar outfit. Ik heb haar weleens van top tot teen bekeken uit een soort van hobbyisme. Sommige collega’s steken de draak met mij en noemen mij gekscherend “Atanova”. Een halve afgeleide van casanova, maar dan net iets anders. Dat is teveel eer voor mij, ik ben geen casanova, maar een bewonderaar van het vrouwelijk schoon. Volgens sommige vrouwen een echte charmeur. Het is niet aan mij om daarover te oordelen.

Mijn vriend Wikipedia zegt het volgende over Casanova: “Hij wordt beschouwd als het hoogtepunt van heterosexualiteit in de moderne tijd. In feite, zoals veel van zijn tijdgenoten, had Casanova een actief bisexueel seksleven. Alhoewel hij zeker de voorkeur gaf aan vrouwen, blijkt uit zijn verhalen dat zijn relaties met mannen emotioneler waren, en langer duurden.” Alleen vanwege het laatste bedank ik al voor de eer. Ik zie mijzelf niet met een man samen, omdat ik een grote liefhebber van vrouwen ben. Vrouwen zijn in mijn beleving de mooiste creaties van moeder Natuur. Volgens mijn teamleider lig ik de laatste tijd goed in de markt bij vrouwen. Ik zal eens kijken of mijn marktwaarde is gestegen. Mijn marktwaarde is nog niet gestegen, maar wel mijn bloeddruk. “Nee, niet van jou, Michelle”, zeg ik met een veelzeggende knipoog.

Scepsis 2004
(vaste columnist djj www.dejongejournalist.nl