Memento animali: Darwin’s darlings

Even gebeld met Darwin. Zeg makker, kun jij mij vertellen wat voor beest ik hier in handen heb? Het lijkt in zijn gedragingen verrekte veel op een uil. Of is het een sluwe vos met veren? Ik dank je de koekoek om zo’n dier op mij af te sturen. Wat een nestbevuiler. Enig idee welk territorium dit maffe dier bestiert? Het beest heeft behoorlijk last van opvliegers en is vaak in de rui. Het is een gevederde opruier. En brullen dat ie kan. Met zijn witte manen lijkt hij verdomd veel op een bejaarde versie van Loekie de Leeuw. Met dit verschil dat hij absoluut geen humor heeft. Bovendien maakt hij ook nog eens slecht reclame in het buitenland. Hij blijft ook voortdurend in ieders nek hijgen. Beste Darwin, kun jij mij vertellen welke gedragsstoornissen nog meer bij deze schreeuwlelijk horen. O ja, en heel irritant. Hij steekt ook voortdurend zijn tong naar buiten. Spottend als een kameleon. Daarmee vangt hij voortdurend vliegen af.

Ja, dit vreemde beest is van vele markten thuis. Hij blijft voortdurend kriebelen, als een luis in de pels. Krabben heeft totaal geen zin en slaan nog minder. Toch jeukt het behoorlijk. Als deze Jodocus zijn kwak niet krijgt dan draait hij zijn kont tegen de krib. Soms, heel soms, in een verloren moment, begint hij spontaan te huilen. Met grote droeve, lede ogen kijkt hij mij dan aan. De gladjanus. Als ik hem dan troost prikt zijn snor in mijn nek. Liefst zou ik hem dan onmiddellijk de Noordzee in willen drijven. Lekker laten dobberen voor de kust van Engeland. Daar voelt hij zich als een vis in het water. De bastard.

En beste Darwin, weet je wat zo vreemd is, hij komt vrijwel altijd weg met zijn apenstreken. Af en toe is het net een dolle stier. Een brute olifant in een porseleinkast. Als één van de grootste evenhoevige zoogdieren staat hij vaak op zijn achterste poot. Hij deelt dan met zijn foute ik, zonder gewij, vaak rake klappen uit. Gelijk een woeste boxkangoeroe. Amai zunne, een Vlaams kieken zou er bij verbleken. En kakelen dat ie kan. Als een kip zonder kop. Oh my God. Ik houd mijn hart vast als dit beest doorgefokt gaat worden.

Lieve Darwin, ben maar blij dat jij dit clownentijdperk niet hoeft mee te maken. Je zou versteld staan van alle mutanten die je tegen zou komen. Over de biotoop van dit levende fossiel maak ik mij eigenlijk nog de meeste zorgen. Hij is niet in toom te houden. Zijn expansiedrift is grenzeloos. Als doorgeslagen crusader tart hij misgelovigen wereldwijd. Hoe dubbel. Want van crossing borders heeft hij totaal geen besef. Een keffende beagle is, het spoor totaal bijster.

Maar nu de hamvraag beste Charles. Waar is het nu precies evolutionair misgegaan met deze holhoornige droogkloot uit Xhosa? Binnen zijn habitat zet hij zich af tegen varkens. Maar zelf gedraagt hij zich als een domme koe. Wat een rund? Hoe brengen we dit grillige dier nu back to basic. Liefst voor dierendag. Want hoe wild sommige beesten zich ook gedragen, ze verdienen uiteindelijk allemaal een vette knuffel. Dear Darwin I won’t kill your darlings. I just kiss them.