Meningen? Wees er voorzichtig mee

Als ik in China geboren en getogen was, dan had ik van die jengelmuziek gehouden. Nu niet, want ik ben in Nederland geboren en ben met andere muziek grootgebracht. Hadden mijn ouders bijvoorbeeld altijd gezegd dat joden alleen maar mensen lijken, maar het niet zijn, dan had ik dat ook gevonden. Nee, dat is misschien wat te kort door de bocht. Ik ben tenslotte ook uit de katholieke kerk gestapt omdat er geen mensen in het koor mochten meezingen die niet katholiek waren, maar toch denk ik dat je een product van je omgeving bent. Een mening is bijna niet te sturen. Het is een bijeenraapsel van feiten, indrukken, informatie en beelden die blijven hangen en dan nog alleen die dingen die in het gezichtsveld van de betrokken persoon voorbij zijn gekomen en onthouden zijn, bewust of onbewust. Dan heb je nog de vooroordelen die iedereen heeft en de smaak. Zo vind ik het nog altijd zonde dat ik nooit verkering heb gehad met een negerin en een ander vindt dat weer niet zonde. Oef, mocht ik het woord negerin wel gebruiken of is daar nu een ander woord voor? Ook zoiets, als je de trend niet nauwgezet volgt veroudert je mening en val je weer uit de boot. Blijkbaar moet je je mening dus steeds bijstellen. Zo hadden mijn ouders het vroeger over moffen als zij duitsers bedoelden. Als ik nu op mijn werk vraag of de moffen er al zijn, als ik naar de verwachte zakenrelaties informeer, zal men mij vreemd aankijken.
Een hele grote factor die steeds meespeelt is het eigenbelang. Als ik een president ben die grote belangen heeft in de wapenindustrie, dan zal ik veel eerder vinden dat er oorlog gevoerd moet worden dan een president die grote belangen heeft in sexartikelen. De gemoedstoestand van het moment is ook een belangrijke medespeler. Als ik bijvoorbeeld een aantal columns van mijzelf teruglees, dan zie ik er dingen in staan waar ik nu weer anders over denk.
Die grote ketel met alle ingrediënten staat in onze hersens op een suddervuurtje en we hoeven er maar één ingrediënt bij te gooien en je hebt weer een mening.
De structuur van een mening heeft veel weg van de stuctuur van matarialen. De chemische samenstelling bepaalt de eigenschappen, wat betreft roestvastheid, lasbaarheid, sterkte, etc.
Zo is de kleur van een saffier (ook een matariaal) blauw als hij ijzer en titanium bevat, maar rood, als er chroom in zit en dan noemen we het ineens ook weer een robijn.
Een mening kan in hetzelfde licht gezien worden. Als wij bijvoorbeeld ouders gehad hebben die ons vroeger veel sloegen, dan is de kans groot dat wij zelf ook van mening zijn dat wij kinderen mogen slaan.
Als er na dat slaan bijvoorbeeld een ander ingediënt in onze pruttelketel is gegooid, bijvoorbeeld verkering krijgen met een meisje waar in de huiselijke sfeer harmonie en rust heerst, zonder dat daar een klap bij valt, dan kan die mening er weer anders uit gaan zien.Ik denk dat alle mensen met de ingrediënten van de tien geboden geboren worden. Daarna komen de andere elementen in onze ketel vallen en dat is bij ieder mens anders. Tijdens ons leven komen de meningen in de ketel bovendrijven en die worden dan kenbaar gemaakt als het de eigenaar uitkomt.
Een visboer die beweert dat vis zo gezond is, kan die mening hebben omdat hij vis wil verkopen, maar hij kan die mening ook zijn toegedaan, omdat het wetenschappelijk bewezen is dat vis niet verkeerd is.
Zo vind ik nu dat mensen niet mogen doden, maar hoe zou die mening zijn als mijn vrouw verkracht en vermoord wordt en ik betrap de dader?
Dus: Meningen? Wees er voorzichtig mee. Je weet nooit hoe zij tot stand gekomen zijn en wat uw mening morgen zal zijn.