Met de trein

‘Kom op pap.’
Maartje schreeuwt het tegen de harde wind in. Papa kromt zijn rug nog meer en stampt nog harder op de pedalen. De harde wind laat zijn haren alle kanten opwapperen. ‘Volhouden pap’, moedigt Maartje nog maar een keer aan.
Als ze naar achteren kijkt ziet ze hun rare, nieuwe huis langzaam kleiner worden. Maartje zit rustig achterop papa’s zwarte grote fiets. Haar twee beentjes bungelen samen aan een kant. Van de harde wind heeft ze geen last want ze zit achter papa’s grote rug.

Ondertussen trapt papa hard door. Met Maartje achterop valt het best wel tegen. Het dorp nadert, maar langzaam.
‘Hoe laat is het’, roept hij naar Maartje.
Maartje tuurt op het horloge van papa dat ze al de hele tijd in haar hand heeft.
‘Kijk jij maar klok’, zei papa toen ze vertrokken.
‘Die grote staat op de tien’, gilt ze terug.
Nog harder begint papa te trappen en stuurt scherp van het dijkje af. Eenmaal uit de wind gaat het sneller en al snel ziet papa het station naderen.

‘Kom op, tempo’, snauwt papa hijgend, terwijl hij snel de fiets in het rek zet en op slot. Hij pakt Maartjes hand en beent met grote stappen naar het perron. Maartje kan het ampers bij houden. De trein staat al klaar.
‘Kom hier.’
Papa draait zich om naar Maartje, tilt haar in een beweging op en begint te rennen. De conducteur fluit, papa zwaait.
Net op tijd. Als ze instappen, sluiten meteen de deuren en begint de trein te rijden.

Hijgend valt papa in de coupe op de bank. Zweetdruppeltjes staan op zijn voorhoofd. Maartje gaat tegenover hem zitten.
“Leuk hè, de trein’, lacht papa. ‘De volgende keer nemen we de auto.’
‘Met de trein is beter voor het milieu pap’, klinkt het serieuze kleine stemmetje van Maartje. Parmantig knikt haar hoofdje erbij.
‘Kijk koeien’, gilt ze ineens en tuurt naar het vee in het weiland.

Als Maartje naar buiten kijkt, gaat de coupedeur open en komt de conducteur binnen. ‘Plaatsbewijzen alstublieft.’
Maartje kijkt naar papa, die met droeve ogen terugkijkt. Langzaam sluit hij zijn ogen en laat een diepe zucht.
‘O ja, kaartjes’, mompelt hij zacht.