Ik kom net terug van vakantie. De tassen vol met schone en vuile kleding staan nog in de huiskamer wachtend om uitgepakt te worden. De eerste handelingen die ik verricht bestaan uit: e-mail checken, msn aan, laatste nieuws bekijken, post openmaken en muziek luisteren. Muziek meegekomen met de post. Een pakketje van een bekende internetwinkel. Axelle red, A Tatons. Een cd van een ongelooflijke artiest, Axelle Red. Een Belgische, of eigenlijk moet ik zeggen Walloniër. Denkend aan de zonet gehouden vakantie en luisterend naar de ongelooflijke relaxte muziek van Axelle begin in met schrijven. Vliegensvlug vliegen mijn vingers over het toetsenbord dat ik al in geen week heb aangeraakt, best lekker eigenlijk. Verwoed begin ik met het opschrijven van ervaringen en met hersenspinsels uit de vakantie.
Liggend in de zon in Zuid-Duitsland gaan mijn gedachten naar mijn toch nog korte leven. Voor dat ik het weet begin ik een filosofisch en diepgaande conversatie in mijn hoofd. Niets kan ik er tegen doen, niets wil ik er tegen doen. Ik denk aan beslissingen die ik heb genomen de afgelopen maanden zo niet jaren. Een relatie beëindigd, sta ik er nog wel achter? Gestopt met school, goede keuze? Me ontwikkeld, op een goede manier, ben ik wel wie ik wil zijn? Heftige vragen voor een vakantie misschien, toch had ik ze. In mn slaap, momenten van niets doen, op de meest gekke plekken en momenten. Denkend over al deze dingen en ongetwijfeld ben ik nog heel wat vergeten kom ik toch verder. Blijf ik niet hangen in overpeinzingen en in vragen. Op donderdag heb ik dan toch alle antwoorden voor mezelf gevonden. Sta ik nog steeds faliekant achter de beslissing een relatie te beëindigen. Heb ik toch een goede keus gemaakt met het stoppen van een opleiding en heb ik toch mezelf gevonden. Ik las pas dat je je nog ontwikkeld tot je 25e levensjaar en dat het dan aardig vast staat wie je bent en wat je doet. Voorlopig hoef ik me nog geen zorgen te maken. Ik kom er wel. Ik ben tevreden met mezelf. Ik kan mezelf respecteren.
Al met al een vakantie met ongelooflijk goede en leuke herinneringen. Heel veel leuke en lieve mensen ontmoet. Liefde gevonden. Mezelf gevonden.
3 reacties
Mup · 8 mei 2007 op 14:17
‘Ik ben op zoek naar mezelf’ zong Ruth Jacott laatst op een cd in de auto. Mijn dagbedervers vonden dat erg raar, hoe kon je jezelf nu kwijtraken? Daar zat wat in, vond ik. In je stuk ook, je bent echt snel over je toetsenbord geraasd, daardoor wat foutjes. Gedachten op papier, die vlot weglezen, toch meer iets voor een log, m.i.
Groet Mup.
Trukie · 8 mei 2007 op 17:22
Gefeliciteerd Arne met deze vondst. Voor jou persoonlijk zal het zeker een belangrijk moment zijn.
Maar ik denk dat velen voor jou en ook na jou in deze overpeinzingen terecht zijn en zullen komen.
Geloof me rond je 30ste, 40ste, 50ste zullen er weer momenten zijn waarop je jezelf evalueert.
Als column is het dus niet zo´n vondst, maar meer een cliché.
WritersBlocq · 8 mei 2007 op 23:24
Idd te log, daardoor niet uitgelezen. Ik kan me dat helemaal voorstellen, het is niet fout, maar gewoon niet mijn ding voor hier.
Groetje, Pauline.