Mijn hele leven draait hierom, dit ene kleine technische hoogstandje.
Ik zal het niet toegeven zoals het een goede verslaafde die nog in de ontkenningsfase zit, maar ik ben er helemaal aan verslaafd. Ik begin mijn dag er mee en ik eindig er mee, het drijft mijn naasten continue tot complete waanzin. Hoe vaak heeft mijn lieftallige vriendin me er wel niet achter weg moeten slepen, de herinneringen blijven me bij……’Ik aan mijn haar over de grond te worden meegesleept, met mijn begeerte steeds verder uit mijn zicht zien verdwijnen’. Ik heb gehuild voor tien mannen in één keer, mijn verslaving is mij dierbaarder dan alles om me heen.
Mijn huis is bezet door een kakkerlakimperium geleid door Fidel Cockastro, mijn vreselijke ex-vriendin is er vandoor gegaan met de paashaas die laatst zonder bontje voor mijn afgezette deur stond. Ik had het perfecte leven zolang ik maar mijn verslaving had, zonder dat geen leven meer. Eten was er uitsluitend mondjesmaat, ik had de rest opgeofferd aan de grote Cockastro.
Nee, ik kan me nog steeds geen beter leven voorstellen, dan alleen in mijn kamer zitten met mijn alles verslindende verslaving. Mensen vonden mij stinken, wat op zich best gek is, want ik heb me vorig jaar (1 dag voor ik mijn lievelingetje ontdekte) nog gedouched. Maar sinds een maand of 9/10 is de douche het domein van een Rochardschimmel, ik herken nog steeds nieuwe mind bending patronen in het plafond. Nog nooit geweten dat schimmel de betekenis van het leven kan zijn. Ondertussen ben ik ook begonnen met het laten groeien van paddestoelen op mijn balkon, de bloemen die ik had waren meestal na een paar uurtjes wel weer dood……Ik houd van de dood, ze is zo rustgevend.
Ik had inderdaad het perfecte leven tot ZIJ kwamen. Ze namen mij weg van mijn kindje, ik werd aan mijn haren meegesleurd. Ik heb gehuild als kleine kinderen in een supermarkt omdat ze geen plakje worst kregen. In de hal stond zij….zij de heks dat ze is samen met haar paashaas die verdacht veel begint te lijken op de buurman. Zij heeft me verraden en mijn verslaving afgepakt.
En nu, nu zit ik tegen vier zachte witte muren aan te kijken. Ik tril, kwijl en ren tegen de muren op. Maar ik zit veilig tegen de boze buitenwereld die genieën nog steeds niet begrijpt. Mijn woning is gesloopt, inclusief de flat waar mijn woning middenin lag.
De bewoners van de ex-flat sturen mij doodsbedreigingen, maar ik ben veilig. Zolang we maar samen zijn, ik en mijn……Muziekdoosje.
6 reacties
Wright · 12 september 2006 op 12:32
In de eerste alinea ontken je een ontkenning. 😕
Vervolgens zet je me op het verkeerde been, ik dacht dat het om een computerverslaving ging. Het is echter veel erger, een verslaving aan een Muziekdoosje. Zo’n ding wat boven een wieg hangt, bedoel je..? Sjonge, als dat maar goed komt.. 🙄
Mug · 12 september 2006 op 17:53
Hey Mister Tambourine Man, play a song for me…
Moet zeggen dat dit stukje me niet echt iets deed…al dacht ik inderdaad in het begin aan een game-verslaving, later aan een drugsverslaving ( kreeg beelden van trainspotting door). Maar ik denk dat er teveel vage gegevens in staan ( paashaas?)
bolswardillusions · 12 september 2006 op 20:04
iemand op de verkeerde been zetten is het doel dat ik nastreefde in dit ‘verhaaltje’ en het is wonderwel nog gelukt ook (is best een beetje trots op zichzelf) :-D. Ooh en het muziekdoosje is van mij en ik ga lekker niet vertellen wat voor doosje het is, straks willen jullie er ook ééntje. Het is van mij hoor je…van mijjjjjjj (vage echo die langzaam in het niets verdwijnt)
Li · 12 september 2006 op 21:32
Wat een anti-climax 😀
Doet me denken aan een doos waarin steeds een kleiner doosje zit. Allemaal zijn ze prachtig verpakt. Het cadeautje zit vast onderin, denk je dan. Helaas, ook het laatste doosje is leeg. Slechts een hebberig gevoel blijft over.:-P
Li
DriekOplopers · 13 september 2006 op 23:13
Inderdaad, je hebt ook mij op het verkeerde been gezet. Maar ik weet het goed gemaakt: dan stap ik morgen met het goede been uit bed 😀
Driek
DreamOn · 14 september 2006 op 00:19
We hebben net zo gezellig zitten chatten en toen dacht ik: ik heb helemaal niet op je column gereageerd terwijl ik hem wel heel goed vond.
Dus bij deze.
Ik dacht dat het over een game-boy ging!
Eigenlijk ook een soort speeldoosje… 😀