Voor de aardigheid gaan we een keer naar de milionairsfair.
Een paar leveranciers van ons staan er met een stand.Dus regelen we, evenals echte milionairs, gratis entree.
Nee, niet tussen het “gewone” volk in de rij voor de kassa. Wij voegen ons bij de andere wachtende welgestelde, die door een standhouder onthaald word na een belletje.
Gratis! Zo stappen we het paradijs der rijken binnen.
Allereerst valt ons oog op een sanitairstand. Een bijzonder toilet wordt gedemonstreerd.
Met een afstandbedienig tovert de standhouder een pookje onder de wc rand vandaan.
Een druk op de knop, en een sproeiertje wordt in werking gesteld .
Netjes worden de laatste “denkbeeldige” korstjes weggespoeld.
Voor de dames een extra vóórsproeiertje om gleufjes en naadjes kraakhelder uit de strijd te laten komen.Er komt geen papiertje aan te pas.
Het scheve lachje van de demonstrerende standhouder, ontlokt me een diepe zucht en de opmerking: “Op deze manier komt een mens toch nóóit meer van het toilet.”
Dat was natuurlijk niet echt chic van mij.
Als alle spleetjes en gaatjes grondig gereinigd zijn, wordt met een druk op de knop d.m.v een föhn alles netjes gedroogd.
“Oóóóóh, wat een zaligheid, zo`n lekkere lauwwarme luchtstroom op je meest gevoelige plekje “, denk ik heimelijk.
Terwijl ik daar zo sta weg te dromen, wenkt manlief dat we verder moeten. Zeker bang dat de standhouder een heuse demonstratie zal aanbieden. Hij kent me langer dan vandaag!

Iets verderop stuiten we op een knalrode leren relax/massagestoel.
Een minuut later lig ik gestrekt.
Géén mannen hand kan deze massage verbeteren.
Als een volleer masseur woelt er iets in de stoel langs elk gevoelig plekje op schouders, rug, taille en heupen. Menig minnaar weet na verschillende aanwijzingen dit soort locaties nóg te missen.
Ik geniet en vergeet alle gewoel om me heen.
“Kan ik er ook op m`n buik op liggen?” vraag ik de man.
Dat was natuurlijk óók niet echt deftig.
M`n lief trekt me uit de stoel want voorbijgangers “van stand”, kijken met vermaak naar de dame die daar ligt te kroelen .
“Je bent toch niet jaloers op een stoel?” vraag ik als we verder lopen.

Marloes Dikkers lingerie is de eerstvolgende verrassing.
Slipjes met ingebouwde vibratie. Welke vrouw wil dat.( niet?)
Miljonairsvrouwen zijn nu eenmaal veel alleen, als manlief weg is om geld te verdienen.
Met een druk op een minuscuul knopje ter hoogte van het staartbeentje gaat het kruisje
Lichtelijk trillen. Jéétje, je zult toch bij de slager staan en per abuis even krabben.
Drie karbonaáááááááááhtjes graag slááááááááhger.

In de sushibar genieten we van alle chic en bloot dat langs komt.
Bodypainters zijn in de weer om dames één te laten lijken met de dekbedovertrekken.
Ik trek m`n lief aan z`n jas.
“ Zó geïnteresseerd ben je nu ook weer niet in schilderkunst”, sis ik.
Hij verzucht met een brede grijns en z`n hoofd dwars op de romp: “Wat een nippels hé?”
Met een tas vol “gratis”artikelen wandelen we om zes uur naar de uitgang.
Evenals alle andere “ miljonairs”.

Categorieën: Maatschappij

6 reacties

Mosje · 8 februari 2005 op 19:32

En helemaal niet vreemdgegaan op die beurs Iris?
😛

pepe · 8 februari 2005 op 19:50

Hij is weer geweldig beeldend, deze column…

Mup · 8 februari 2005 op 20:55

[quote]“Wat een nippels hé?”[/quote]

Manlief spreekt al wel een aardig woordje ‘miljonairs’ 😉

Groet Mup.

melady · 9 februari 2005 op 00:09

[quote]milionairsfair.[/quote]

Of is het nou miljonairsfair…

Daarom ben ik dus geen miljoeneer meer, kon het woord niet goed spellen en verloor daardoor mijn status. Trouwens dat vibrator slipje met lichte trilling zou niks voor mij zijn. Geef mij maar iets heftigers.

Lekker modaal gelachen om je column! 😀 😀

Melady:-)

sally · 9 februari 2005 op 10:21

Jazeker Mos,

Met een (wc) pot en een stoel.
😀

Louise · 9 februari 2005 op 12:36

Hij is errug leuk, Iris 😀
Ben ook maar even snel in je archiefje gedoken en ben helemaal bij.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder