Mimi, Rode envelopjes, Jurkjes met nopjes en pluisje het muisje!

Oh god, nee! De rode envelop op mijn bureau. Het was een teken. Ik deed de deur zachtjes dicht en de blinderingen van het raam draaide ik omlaag. Niemand die mij had gezien. Ik keek naar het bureau van Francis. Nog geen koffie vlekjes, mooi. Ik was helemaal alleen in mijn kantoor en er stond niets tussen mij en de envelop. Ik schoof mijn stoel naar achteren en bekeek eerst de envelop. Geen naam wat betekende dat er ook geen handschrift op stond. Slim, een anonieme afzender typisch iets voor Corneel. O, spanning hield feest in mijn lichaam. Ik trilde als een rietje. Zou het dan eindelijk zover zijn. Ik pakte de brief op en voelde. Best zwaar. Zou het een hele liefdesverklaring zijn. Ik keek naar de klok. De zwarte wijzers gaven aan dat Francis nog eventjes niet het kantoortje zou in komen wandelen. De muren waren wit en behangen met foto’s van Mimi en Francis, Francis was een lieve meid maar dit deed ze liever even alleen. Ze rook aan het papier. Ze verwachte een bijzonder geur. Niets. Gewoon gechloord papier met de kleur rood. Geen mannen parfum, zou het wel iets mannelijks zijn! Parfum op brieven sprayen? Zou dit wel van een man komen! O, nee. Het meisje wat bij de boekhouding werkt was lesbisch! Zou ze? Nee! Dat zou niet kunnen. Die aardappel kwam totaal niet romantisch over. Ze starten haar computer op zodat ze later snel aan het werk kon als iemand dit moment zou verstoren.

Mimi pakt haar briefopener en maakt voorzichtig de envelop open. Ze had genoeg voorpret gehad en ze wilde wel graag weten of het nu de aardappelpot was of misschien Corneel. Het laatste stond haar meer aan. Het papier was met de hand beschreven puur romantisch dus. Ze zwijmelde weg. Ze las de brief voor zover dat het ging.

Lieve Mimi,

Nachten lang heb ik naar jou liggen smachten. Te bang om het jou te vertellen dat mijn gevoel voor je toe neemt met iedere dag dat jij het bedrijf binnen loopt. Sinds dat jij er bent is het een adem benemende belevenis om te werken.

X

Helemaal geen afzender! Wat was dat nu. O, ik haatte het altijd als er geen afzender bij was. Wie kon het zijn. Corneel vast. Ik zweefde op een roze wolkje. Starend naar het plafond voelde ik mij als een engeltje die op de wolken neer keek op de aarde. Deng!. Donder en bliksem waren gearriveerd. De roze wolk was een grijze massa regen geworden.

Francis was ten tonelen verschenen. O my G! Wat heb jij aan. Ik keek naar het jurkje wat ik snel had aan getrokken. Het witte satijn met de leuke stippen deden me denken aan de oorlogsjaren in Amerika. Het bracht een zoet gevoel naar boven! Vreemd oorlog hoort normaal geen zoet gevoel naar boven te brengen. Ik keek naar mijn eigen jurkje en toen naar die van haar. O, nee. Ze keek me woest aan. Ik kon er niets aan doen, het was het eerste wat er hing. Ik verontschuldig me. Maar waarom. Ze had net zo goed iets anders aan kunnen trekken. Pûh.
Ik voelde mij sterk met mijn nieuwe aanbidder of aanbidsters. Dat laatste beviel me wat minder.

Francis deed de blinderingen weer open. Onopvallend keek ze naar buiten. Corneel stond buiten te praten ze zag dat hij haar zag. Mimi besloot dat dit de dag was dat alles anders zou gaan. Ze deed onopvallend haar stoel naar achter en bukte onder het bureau. Haar jurkje trok strak over haar rug en onthulde net een randje van haar bil partij. Ze hoopte dat het er verleidelijk uitzag.

‘Wat ben jij aan het doen’ shit. Francis. ‘eeuh’ ik ben mijn muis weer aan het aansluiten, hij deed het niet. Er zal wel een kabbel los zitten. Francis liep van haar bureau vandaan en stond nu achter het bureau van Mimi. Mmm. Ze maakte een frons en bewoog de muis. Hij doet het alweer. ‘O dank je wat heb je gedaan’ Mimi’s stem klonk hijgend van onder het bureau. ‘niets’ antwoordde Francis hij deed het alweer gewoon. ‘dankje’ Mimi hees zich weer boven tafel. Ze keek schalks naar Corneel die nog altijd aan het praten was. Er was nog een licht rode gloed te zien op zijn wangen. Mooi, hij had het dus gezien.

Ze pakte de muis en klikte op het programma wat ze nodig had. Ze speelde met het draadje als een kitten met wol. Het draadje! Het draadje komt van achter de computer vandaan niet van onder! Ze keek opgelaten naar Francis. Gelukkig ze was alweer helemaal opgegaan in haar werk.

Van wie was die brief?