Mind you

‘Opa, wat betekent ‘pardon’ nu eigenlijk?’
Mijn kleindochter van vijf hangt wat tegen me aan en twijfelt of ze op mijn schoot zal gaan zitten of op de bank naast me.
Ik denk dat ze ‘pardon’ in de betekenis van ‘neem me niet kwalijk’ bedoelt en baseer daarop mijn antwoord. Kort en bondig leg ik haar uit dat ‘pardon’ net zoiets betekent als ‘sorry’, een woord dat ze zelf te pas en onpas gebruikt om van het gezeur van haar moeder af te zijn.
Ze kijkt me aan alsof ze meer verwacht, maar er schiet me zo niets te binnen.
Of het zou het ongebreidelde gebruik van al die buitenlandse woorden moeten zijn. Woorden, gezegden en spreuken.
‘Sommige mensen gebruiken kreten uit een andere taal om sjiek over te komen, soms zelfs uit het Latijn’, zeg ik, opeens gedreven.
‘Opa heeft zelf eens een kreet verzonnen; ’Si loin, si bon’, afgeleid van ‘So far, so good’, om er een beetje de draak mee te steken. Ha, een collega ging het nog gebruiken ook’.
Haar ogen dwalen af, ik negeer het signaal en draaf door, alsof er een oude irritatie opborrelt, of wat schuldgevoel wellicht.

‘Je préfère d’être la pourriture noble de la famille’, zei ik eens tot een franse relatie. Hij begon zo hard te lachen dat ik direct mijn voorsluiting controleerde.
Never a dull moment!
Ze besloot definitief niet op mijn schoot te gaan zitten en keek naar buiten.
‘Anyhow, off all places, would be, quick scan, try out, his finest hour, mind you, window dressing, on top off, not done, from scratch on, read my lips, ik kom er weer helemaal in’ zeg ik, maar ze negeert me inmiddels.
‘You name it, het is te veel om op te noemen. O, o, dat ongebreidelde gebruik; penny wise, pound foolish’.
Ze maakt aanstalten om op te stappen, maar mijn exercitie heeft me helemaal in zijn greep.
‘En dan dat Latijn, de primus inter pares bedient zich -qualitate qua- gaarne van Latijn.
Summa summarum, het is de profileringsdwang!’

Ter compensatie aai ik over haal bol maar ze kijkt me verwijtend aan.
‘By the way, opa had zijn schip graag ‘Solam’ genoemd, afgeleid van ‘Solvitur Ambulando’.
In the end is het ‘Libelle’ geworden, omdat libelles vier vleugels hebben en paren in volle vlucht’.
Opeens loopt ze weg, ze is het zat.
‘Verwar ze niet met waterjuffers, die fladderen maar wat!’, roep ik haar na.
Samen met een ijsje en mijn vrouw komt ze even later terug de kamer in.
‘Zit dat kind toch niet te plagen’, zegt ze zacht, ‘heb je je collega’s nog niet genoeg verveeld vroeger’.
Ik overweeg ‘bitch’, maar dat zou een ‘faux pas’ zijn geweest.