Als ik bijvoorbeeld de griepprik krijg, breekt het zweet me uit. De gedachte aan naalden veroorzaken bij angst, zweet, trillingen en woorden die uit mijn mond komen waar ik geen controle over heb (nou heb ik dat altijd, eerst zeggen, dan denken). Maar nu moet ik zelf leren injecteren. Morgen begint de tweede week op school en hierna weer werken en oefenen in de praktijk wat ik geleerd heb op school.
Dat houdt nu dus in subcutaan en intramusculair injecteren. In het onderhuidsbindweefsel en in de spier prikken, in het ABN. Ik was zo bang dat ik dit eng zo vinden, maar op die poppen of sinasappels prikken valt best mee. Ik vind het niet eens eng om naalden aan te raken. Moeilijk vind ik het wel en het is zeker niet iets wat je licht moet nemen. Het is een voorbehouden handeling, dat houdt in dat er risico’s voor de patiënt aan zitten en dat het alleen mag in opdracht van een arts en je moet bekwaam zijn. Bekwaam: in rederlijke mate mogen aannemen dat je de handeling naar behoren kunt uitvoeren.
Aanstaande vrijdag heb ik de praktijk toets, dan zal ik de vaardigheid zelfstandig uitvoeren voor een leraar en die zal mij voldoende of onvoldoende beoordelen.
Wat is enger: het uitvoeren voor een leraar of de vaardigheid zelf? Nu hopen dat ik het ook op echte, levende, ademende, reagerende mensen kan en durf uit te voeren.
Sandy
8 reacties
Kees Schilder · 21 november 2004 op 17:17
En? Hoe is het afgelopen,Sandy?
Bakema_NL · 21 november 2004 op 18:39
Hahaha, ik zie het al helemaal voor me. De naald gaat er in….de verpleegster valt flauw. 😛
Een ex-collega van me studeerde voor arts, maar toen hij zelf het mes ter hand mocht nemen zag hij toch in dat hij het niet helemaal aankon en is maar voor verloskundig arts gaan studeren, de ouwe grottensnuffelaar.
Zelf interesseren die naalden me geen hol. In militaire dienst kreeg je die stereoprik, tegelijkertijd in beide bovenarmen. Stond zo’n muts je even met die gele desinfectie-zooi in te smeren…..”oh, dat is een beetje weinig bij jou, zometeen prikken we mis”…….leuk geprobeerd van die dame, maar ik werd er niet koud of warm van, prik maar een eind weg. Maar ik heb ze ook onderuit zien gaan inderdaad. 😛
Dinah · 21 november 2004 op 19:42
[quote]Moeilijk vind ik het wel en het is zeker niet iets wat je licht moet nemen[/quote]
Zolang je dat maar in je achterhoofd houdt komt het wel goed met jou. Angst houdt je alert.
[quote]Wat is enger: het uitvoeren voor een leraar of de vaardigheid zelf? [/quote]
Zeker weten de uitvoering voor de leraar, iedereen wordt zenuwachtig als er op je vingers gekeken wordt door een meerdere.
Laat even weten hoe het gegaan is! 😉
Sandy · 22 november 2004 op 07:42
Nou, ik moest intramusculair prikken, in de spier (van een pop) en ik heb het gehaald!!! Jeeh 😀 was wel superzenuwachtig. Nu oefenen in de praktijk 😮 . Onder begeleiding natuurlijk.
Ma3anne · 22 november 2004 op 09:29
A joh, gewoon prikken en hoppa.
Mup · 22 november 2004 op 10:42
Je staat aan de goede kant van de naald, toch? 😉
Oefen eens op een sinaasappel, komt voor mijn idee het dichtst bij de realiteit van de huid,
Groet Mup.
melady · 22 november 2004 op 23:47
Oefening baart kunst Sandy… enne loop es een dagje mee in een gebruikersruimte!
[quote]Het is een voorbehouden handeling, dat houdt in dat er risico’s voor de patiënt aan zitten en dat het alleen mag in opdracht van een arts en je moet bekwaam zijn. Bekwaam: in rederlijke mate mogen aannemen dat je de handeling naar behoren kunt uitvoeren.[/quote
Ik geef trainingen in verslavingsproblematiek en als ik een dvd laat zien van spuitende junkies aan de cursisten….dan lappen de junks alle bekwaamheden aan hun junkenlaars.
Succes Sandy
Melady:-)
sally · 23 november 2004 op 01:27
Ik was ooit bij een vriendin op kraambezoek.
Kwam een verpleger voor de hielprik.
Die jongen trilde zo dat het voetje als een gek heen en weer bewoog.
Tril ik nu zo of jij? vroeg de moeder.
“Ik” zei de jongen, “ik doe het eerlijk gezegt voor het eerst!”
Ik vond het sneu, zowel voor de jongen als de moeder.
Maar oefening baart kunst Sandy!
groet
Sally