Ik sluit mijn ogen en val in een diepe slaap. Langzaam begint het bed rond te draaien en het donker verandert in caleidoscopische kleuren. Onbekende gezichten en stemmen dringen zich binnen in mijn hoofd. Er worden vreemde woorden gesproken. Woorden die ik soms denk te begrijpen, maar waarvan de klank belangrijker dan de betekenis lijkt te zijn. Als een puzzel vallen de beelden samen terwijl ik in woest kolkende goven door de ruimte in mijn kamer zwem. De beelden veranderen in een gezicht en de verschillende klanken komen samen tot een stem. Ik bevind mij naast de kinderen van de nacht. Hand in hand dansen we op het feest van de doden. Terwijl de ceremonie begint maak ik me los van hen en geruisloos beweeg ik me voort over het marmeren gangpad. Ik haast me naar de kist waarin een onbekend lichaam opgebaard ligt maar tot mijn verbazing is de kist leeg. Om mij heen is er niemand meer, de ceremonie lijkt nooit plaats te hebben gevonden. Ik adem diep in en ik fluister een naam. “Ik hoor je”, fluistert ze terug. Ik herken haar stem. En plotseling staat ze voor me, in wolken van as.
We spelen blindemannetje: “jij bent de blinde en ik leid je”. Voorzichtig begeleid ze mij door de lege, donkere kamers. We bevinden ons in een mortuarium, maar ik voel geen angst, niet nu zij bij me is. We lachen om de pratende kater en zoals altijd begint ze me rond te draaien. Ik wankel op mijn benen, maar ik vertrouw op haar grip. Plotseling lijkt ze te zijn verdwenen. Stiekem licht ik mijn blinddoek op en vervolgens zie ik mezelf voor een spiegel staan. Een blik naar binnen helpt me om haar ziel terug te vinden. In de reflectie van het glas vang ik haar ogen en haar gedachten wringen zich in mijn hoofd. Ze nemen bezit van wie ik ben en doen me vergeten wie ik was.
Achter mij hoor ik stemmen, ik kijk om, maar er is niemand te zien. Opnieuw richt ik me tot de spiegel. In het verweerde glas teken ik haar naam. Lachend rent ze naar me toe en opgelucht haal ik adem. Ze is weer mens, het is alsof ze nooit weg is geweest. Ik lach en omhels haar. “Ik heb je gemist”, zeg ik, “ik droom vier muren om ons heen zodat je nooit meer van me wegrent”. Ze zwijgt en kust me waarna haar gezicht uiteenvalt in die van duizenden vreemden. “Rust zacht”, fluister ik en ik keer terug naar mijn bed.
Zwetend word ik wakker. Ik sta op en loop naar het raam. Een blik naar buiten helpt me om mezelf terug te vinden. Met mijn hand veeg ik het stof van het beslagen vooroorlogse glas. Een geplette vlieg siert het kozijn. Ik aarzel en ruk zachtjes zijn beide vleugels uit zijn lijf. Met mijn vingers til ik het dode lijfje op en verbrijzel het verder tegen de ruit. Ik teken letters uit zijn bloed. Ze schreeuwen haar naam. Maar de kamer is stil, het is stiller dan ooit.
30 reacties
wendy77 · 2 november 2005 op 13:40
Weer prachtig geschreven. Je had me helemaal mee tot de laatste alinea. Die vlieg deed voor mij een beetje afbreuk aan het geheel. Steeds was mijn gevoel MOOI MOOI MOOI en ineens IIIEEEEKSSS 😛
Trukie · 2 november 2005 op 14:24
Op zich natuurlijk een echt Troy-juweeltje.
Maar onder nachtrust versta ik toch iets anders.
Outsider · 2 november 2005 op 14:55
Kun je ook eens wat anders schrijven, Troy? Iets waar een interessante gedachte of een goede grap inzit? Want sorry, ik vind er niets aan.
Troy · 2 november 2005 op 15:32
@ Outsider: ik waardeer je kritiek maar als je een column wilt lezen met een “goede grap”, denk ik dat er genoeg schrijvers hier op cx zijn die je daar prima mee kunnen helpen. En ik weet niet wat jij onder een interessante gedachte verstaat, maar ik vrees dat ik je daar niet mee kan helpen;-)Mijn thematiek is redelijk divers dacht ik zo. En dromen blijf ik boeiend vinden, zo ook de scheidslijn tussen droom en werkelijkheid.
Outsider · 2 november 2005 op 15:44
[quote]En ik weet niet wat jij onder een interessante gedachte verstaat, maar ik vrees dat ik je daar niet mee kan helpen[/quote]
Waarom niet? Er zijn genoeg interessante gedachten, bijvoorbeeld de laatste columns van Mosje en Fred waren niet oninteressant om eens te overdenken. Maar het hoeven nog niet eens gedachten te zijn. Er staat bijvoorbeeld in je profiel dat je van muziek houdt. Schrijf daar eens wat over. Speel je in een band, treed je ook op, ik noem maar wat. Iets dergelijks zou wat mij betreft veel boeiender zijn, maar goed: ieder moet schrijven wat hij zelf wil uiteraard.
Trukie · 2 november 2005 op 16:00
Hier wordt op de man gespeeld en niet meer gereageerd n.a.v. de column.
Kan deze diskussie naar de Boksring?
Troy · 2 november 2005 op 16:03
@ Outsider: na mijn eerste twee columns heb ik er bewust voor gekozen om niet meer over mezelf te schrijven. Zo af en toe gebeurt dat nog wel eens op een verkapte manier, maar ik doe het liever niet. Ik schrijf ook andere dingen maar die publiceer ik niet hier en het grootste gedeelte publiceer ik helemaal niet. Op cx blijf ik redelijk trouw aan mijn stijl, dat kan je als voorspelbaar zien maar je kunt het ook anders opvatten. Maar zeg nooit, nooit: wie weet verras ik je binnenkort wel een keer;-)
Ps: ik lees nu Trukie’s reactie. Maar de boksring is niet meer nodig dacht ik zo 🙂
*on topic!*
Shitonya · 2 november 2005 op 16:25
Ik ben het gedeeltelijk met Outsider eens. Je schrijft steeds op dezelfde “langdradige” manier. Te paranormaal/raadsels/chaotisch/demonisch bezeten, van een andere wereld. Alsof de persoon steeds dronken is of drugs op heeft. Veel te langdradige zinnen en geteut erom heen, teveel details over de omgeving en gedachten. Teveel ouderwetse, abn achtige woorden. Gewoon een beetje teveel van het goede.
Begrijp me niet verkeerd. Vaak zijn je columns wel mooi. Maar dat komt door de kern, het einde of de simpele gedachte/verhaal die erachter schuilt. Je hebt een verhaal, maar je breid erom heen waardoor het te langdradig wordt met teveel bijvoegelijke naamwoorden waardoor mensen al gauw hun aandacht kunnen verliezen en het saai beginnen te vinden of niet de moeite nemen het uit te lezen of hun verstand houdt hun lees-snelheid niet bij waardoor men het niet begrijpt.
Meestal begrijp ik je columns wel, maar dan nog kun je je columns op echt zóveel verschillende manieren uitleggen dat het soms niet prettig meer is om te lezen. Je vertelde mij ooit dat je vroeger wel wat groffer schreef, wat brutaler. Ik wil je niet weer veranderen in dat wie je vroeger was, maar ik hoop dat je nu kunt inzien waarom outsider zo reageerde ( en ik nu ) en dat je misschien eens iets zou kunnen veranderen in je schrijfstijl. Want ik denk dat ik lang niet de enige ben die hier zo over denkt.
Haal wat grofheid uit je verleden en misschien zul je jezelf en ons verbazen met je kunsten, want als er wat humor en grofheid/spanning/scherpte in zou zitten zou je naar mijn mening al vele malen beter schrijven.
KingArthur · 2 november 2005 op 16:49
Ik vind er toch weer een hoop inzitten en daarmee vind ik het mooi. Het einde van deze tekst vind ik wel wat minder. Niet om de reden die Wendy aangeeft. Zelf dacht ik namelijk (een beetje flauw) of het is een grote vlieg of ze had een heel korte naam.
M.b.t. kritiek van Outsider. Sorry jongen, kritiek mag je hebben maar het is de toon die de muziek maakt en die muziek van jou klinkt soms behoorlijk vals. Aan de andere kant heb ik ook een beetje medelijden met je. Het lijkt erop dat alles bij jou expliciet vermeld moet worden waardoor er geen ruimte meer overblijft voor de fantasie. Jammer dat je de symboliek van dingen niet in kan zien.
Mosje · 2 november 2005 op 17:00
De schrijfsels van Troy passen uitstekend op CX. Prima vind ik het. Het zorgt voor afwisseling. Het laat zien dat je columns en korte verhaaltjes op zeer veel verschillende manieren kunt schrijven.
Wright · 2 november 2005 op 17:24
Gewoon blijven schrijven met je hart, Troy. Ik laat mij graag meevoeren door jouw surrealistische schrijfwereld. Geniet er elke keer weer van.. :kiss:
@Outsider: vroegûh, had je het programma,’U vraagt, wij draaien’. Verzoeknummers om een column,
het moet niet gekker worden… 😕
Li · 2 november 2005 op 18:57
[quote]Zelf dacht ik namelijk (een beetje flauw) of het is een grote vlieg of ze had een heel korte naam.[/quote]
Dan ben je niet alleen King, ik dacht hetzelfde.:-o
Verder niets dan lof voor deze wederom fantastisch geschreven column.
Li
bert · 2 november 2005 op 19:57
Ik mag graag wegdromen in Troys hersenspinsels, of ik ze nou wel of niet begrijp.
Voor cx is Troy een welkome aanwinst met betrekking tot de diversiteit die column x maakt tot wat het is: Voor elk wat wils.
Toen ik redelijk frequent instuurde was ik gewoon in mijn eigen ogen lees, schrijf en reageer verslaafd op cx. Ik begreep op dat moment niet eens waarom niet alle lezers reageerden op in mijn ogen goeie columns.
Nu ik mijn prioriteit even heb verlegd naar het sporten en afvallen probeer ik nog zo veel mogelijk te lezen en reageer ik ook nog maar selectief.
Alles is dus relatief, ook op column x. Diversiteit is de sleutel.
Kwaliteit is heel persoonlijk. 🙂 🙂 🙂
KawaSutra · 2 november 2005 op 20:18
Ik vind jouw verhalen eigenlijk veel sterker sinds je meer beschrijvend schrijft. Dus wat mij betreft mag je zo doorgaan, ook voor de broodnodige afwisseling op CX.
Overigens King en Li, dat van die vlieg volg ik niet helemaal, maar dat zal wel aan mij liggen. Ieder leest weer met andere ogen, dat blijkt maar weer.
EDIT: Ha, ik snap um. Duurt bij mij altijd wat langer. 😀
Geertje · 2 november 2005 op 21:50
Mooie column! Blijf vooral schrijven op de manier die op dit momemt bij je past. 😉
Outsider · 2 november 2005 op 22:34
[quote]Aan de andere kant heb ik ook een beetje medelijden met je. Het lijkt erop dat alles bij jou expliciet vermeld moet worden waardoor er geen ruimte meer overblijft voor de fantasie. Jammer dat je de symboliek van dingen niet in kan zien.[/quote]
Heb jij het niet wat te hoog in de bol, jongen? De verwaandheid druipt er vanaf. Wat kan men ook anders verwachten van iemand die zichzelf King Arthur noemt. De vlag dekt de lading, zogezegd.
Ma3anne · 2 november 2005 op 23:26
Schitterend Troy! Doet me qua droombeelden een beetje denken aan de tekst van een lied van Boudewijn de Groot: Eva.
Ik houd de wereld in mijn hand
Het glazen ei vol land en wolken
Ik zal de hemel gaan bevolken
Ik roep de varens uit het zand
Ik schud de apen uit m’n mouw
De spikkelpanters en de mieren
Het blauw konijn, de krabbeldieren
Ik strooi topaas, azuur en dauw
Ik weet nu dat ik alles kan
Ik ken de dieren aan hun vel
De vogels aan hun notenspel
En ik geef namen aan de man
De verf die ik morste vliegt plotseling in brand
’t Palet valt vlammend uit m’n hand
De aarde zwaait open, ik zie haar lopen
In m’n eigen groene gras
Wil jij soms wit wezen, dat ik je niet ken
En dat ik niet almachtig ben
Je wilt me vergeten, mijn vruchten eten
En me bedriegen met je man
Hier in je lichaam van albast
Zie ik de roze vlammen branden
En wat je wilt valt in je handen
Je hebt m’n wereld aangetast
Daar sluipt de groengevlekte kat
En heeft de merel al te grazen
De leguaan gaat bellen blazen
Kruipt op vijf poten over het pad
De vleesboom rijst het water uit
En rinkelt met z’n glazen snaren
Er zit in de kristalpilaren
Een uil die schuine liedjes fluit
Hier sta ik voor zot in m’n kamerjapon
Ik dacht wel dat ik alles kon
En ben ik verdwenen, dan komt op zijn tenen
De engel met het grote mes
Troy · 2 november 2005 op 23:30
@ Shit: jezus Shit, kritiek is prima maar dit loopt me de spuigaten uit 😕 Even je punten van kritiek op een rijtje zetten zodat ik kan reageren:
1. Langdradig: goed, dit is een mening. Daar ben ik het zelf natuurlijk helemaal niet mee eens.
2. Te vaag: ik ben vaag dus ook daar valt niets aan te veranderen.
3. Te veel geteut om de zinnen heen: ik geloof dat ik juist redelijk abstract schrijf. Persoonlijk hou ik niet zo van al te veel versiering. Ook niet mee eens dus.
4. Te veel details: sorry, maar een verhaal kan niet geschreven worden zonder oog voor detail. Zodra details afleiden van het verhaal is het niet goed, maar dat is bij mij niet het geval.
5. Te veel ouderwetse woorden: waar zie jij ze? Ik zie ze niet 😕
6. Te veel abn: zonder abn kan ik niet schrijven, ik vind het beheersen van de Nederlandse taal een eerste vereiste.
7. Te veel bijvoegelijke naamwoorden: ok, haal de bijvoegelijke naamwoorden weg en daarmee vervalt tevens de kracht van het verhaal.
8. je kunt mijn columns op te veel manieren uitleggen: juist dat is mijn doel, dus daarmee scoor ik dan een puntje.
9. Ik moet meer humor, grofheid spanning en scherpte gebruiken: dat kan, maar daarvoor ben jij er al.
10. Mijn schrijfstijl ga ik dus echt niet veranderen. Wie het niet bevalt moet het simpelweg niet lezen.
In jouw geval vind ik dat je dit keer te veel kritiek hebt gegeven. Het zou betekenen dat ik dus totaal anders moet gaan schrijven. Lijkt me geen goed idee :kiss:
@ Outsider: ga alsjeblieft naar de boksring toe als je het weer nodig vindt om iemand te beledigen. Lucht je hart maar doe dit voortaan niet meer onder mijn column ajb 😡
Troy · 3 november 2005 op 00:56
@ Li en King: ps…het was een dikke vette bromvlieg en de dame in kwestie heette “Lin”, een korte naam dus 😉
Shitonya · 3 november 2005 op 01:45
Nja, helemaal veranderen hoeft van mij niet, maar je zou wel een keer kunnen proberen totaal anders of deels te schrijven. Gewoon eens wat andere aspecten waaronder humor en grofheid erin verwerken en kijken hoe dat uitpakt. Misschien is dat ook wel eens leuk, in ieder geval afwisseling en zo kun je wat experimenteren.
Ikzelf heb ook ( vind ikzelf ) verschillende vormen van schrijven alhoewel het scherpe en toch altijd wel in opduikt. Maar ik heb bijvoorbeeld simpel, afzeiken, humor, treurig/verdrietig, emotioneel, verhaal, actualiteit, gedicht zelfs een keer, informatief en weet ik wat. Bij jou kan ik er helaas niet zo bar veel bedenken en dat vind ik soms jammer.
Ennuhm: kritiek kan nooit teveel zijn als het over het algemeen goed is bedoeld 😉
Troy · 3 november 2005 op 02:40
Shito: ik ben het niet met je eens wat betreft je kritiek over mijn “geringe” keuze van onderwerpen. Ik zal even wat voorbeelden geven om te laten zien wat ik zoal behandeld heb.
Ploert: vrouwenmishandeling
Schuld: het schuldcomplex en de wroeging van de veroorzaker van een dodelijk ongeval
Traktatie: een biologieles over spinnen verweven in een humoristisch verhaal
Hart: liefde en terughoudendheid
Kunst met een grote K: de titel spreekt voor zichzelf.
Doodstil: seksueel misbruik
Rouw: de pijn van een nabestaande
Sex: de leegte van seks zonder liefde
De dromer: moord
Oud: ouderdom en verval (en met humor geschreven)
Ambitie: het naderende einde van de wereld met als onderliggend item de walging die ik voel voor onze consumpiemaatschappij
Zinloos: uitgaan zonder werkelijk contact te maken
Afscheid: vereenzelviging met de dood en optimisme over het hiernamaals
Aanmaning: een liefdesbrief
Vreemd: drugs en distanciatie
De ontsnapping: straatvrees
Dichterbij: onvervuld verlangen en zelfmoord
etc. etc.
Zo heb ik ondertussen al heel wat onderwerpen gebruikt. In bijna iedere column zit een ander onderwerp, maar je moet ze wel willen zien. I’ve made my point 🙂
Outsider · 3 november 2005 op 06:51
[quote]@ Outsider: ga alsjeblieft naar de boksring toe als je het weer nodig vindt om iemand te beledigen. Lucht je hart maar doe dit voortaan niet meer onder mijn column ajb [/quote]
Waar slaat dit op, als er iemand beledigend is, dan is het King Arthur, niet ik.
Louise · 3 november 2005 op 06:56
Vooral jouw haarscherpe beschrijvingen van het ozo schemerige gebied tussen waken en slapen vind ik fascinerend.
Mooi ook en eigenlijk ook eng. Het is zelfs zo realistisch verwoord dat het voor mij (de slaapwandelaar) beter is om ze niet vlak voor het slapen gaan te lezen 😉
Kees Schilder · 3 november 2005 op 07:08
De columns van Troy moet je niet lezen, laat staan analyseren.Ervaren is voldoende.
Shitonya · 3 november 2005 op 12:18
Goed, maar je zou bijvoorbeeld ook simpelere onderwerpen kunnen proberen en er niet zo omheen breien in heksentaal, ik weet even geen ander woord ervoor. En wat luchtiger, simpeler, grappiger, duidelijker. Het is best leuk/mooi om zulke diepzinnige stukken te lezen, maar het is nog leuker om meer afwisseling te hebben.
Neem Kees bijvoorbeeld, hij kan op verschillende manieren schrijven, scheldend en grappig en serieus en informatief. Columns over Jansen en weer heel andere columns. Jij blijft maar in die grijze roes hangen of hoe ik het ook noem…
Dees · 3 november 2005 op 16:33
Voor Troysels moet ik in de stemming zijn. Ze blijken dan bijna zonder uitzondering een snaar in beroering te brengen. Ik wauwel Kees nog maar ff na, ik ervaar ze liever dan dat ik ze uitpluis.
Ze zijn als een intermezzo op deze site. Ik hoop dat dat zo blijft.
——
[size=xx-small]Maar als we toch verzoeknummertjes in gaan dienen, sja, dan wil ik graag een column over naaktslakken in Tweede Wereldlanden. Van Louzie. Kan dat?[/size]
Raindog · 3 november 2005 op 19:15
Ook ik moet wel enigszins in de stemming zijn voor Troysels (mooie rubrieknaam is dat trouwens). Later op de avond en dieper in het glas lukt dat vaak beter eerlijkheidshalve. Dat is echter geen beperkende factor aangezien Troy zich daar zelf juist zo goed van bewust is. Troy weet heel goed wat hij schrijft, dat vind ik juist het knappe er aan, misschien soms ook wel omdat ik dat als lezer niet altijd zo goed zie. In de reactie-thread wordt dat, waar Troy kort ingaat op de thema’s/onderwerpen van zijn columns, temeer duidelijk overigens. Dat hij het daarnaast niet nodig vindt (en heeft!) om een [i]peoplepleaser[/i] te zijn strekt zeeeeeeer tot aanbeveling wat mij betreft.
Troysels……
Mooie rubrieknaam is dat of zei ik dat al?
Mup · 4 november 2005 op 02:37
Ja, dat zei je al Raindog:-)
Ben het verder met je eens.
Groet Mup.
pff, moet wat gaan doen aan dat eens zijn met andere reacties, begint h*rk*nb**r te worden. Zal het tijdsverschil wel zijn,
Groet Mup.
Louise · 4 november 2005 op 07:22
[quote]sja, dan wil ik graag een column over naaktslakken in Tweede Wereldlanden. Van Louzie. Kan dat?[/quote]
Naaktslakken?! Ja, nee eh…tuurlijk, moet lukken Dees 😀
klungel · 4 november 2005 op 11:37
Ik blijf Troy graag lezen zo hij wil zijn. Bevalt me goed. 😀