Nepvlees

Ik stond in de supermarkt en wilde vlees kopen. Ik hou van vlees. Plotseling viel mijn oog op Valess. Voor diegene die het nog niet weet: Valess is vlees voor vegetariërs en het is smerig. Het wordt gemaakt uit magere melk en zeewier. Denkend aan die combinatie heb ik bij voorbaat al geen honger meer, maar vegetariërs zweren bij het prakkie. Waarom zou ik melk en zeewier eten als de rest van het vleeswarenschap vol ligt met de lekkerste vleessoorten? Ik begrijp vegetariërs wel, dat is het probleem niet. Ik vind het ook zielig om te zien op welke manier sommige dieren worden afgeslacht en onder welke bizar slechte omstandigheden sommige dieren leven in hun korte leventje van baarmoeder of ei naar slachthuis. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen vlees eet. Ik ben een omnivoor, zoals eigenlijk ieder mens, en ik wil niet alleen planten en zeewier eten. Dat vind ik vies en dat is tegen mijn natuur. Ik heb daarentegen niets tegen vegetariërs.

Maar ik stond laatst op een feestje en een meisje met een nogal bleek gezicht stond een beetje suf naast me. Ik had met wat vrienden een diepzinnig gesprek over frikadellen, bij voorkeur onze snack op feestjes. Plotseling zei het bleke meisje afkeurend: “Ik eet geen vlees. Ik ben vegetariër.” Ik en mijn vrienden waren even stil. Niet zozeer door het feit dat het meisje blijkbaar wel in staat was om te praten, maar omdat ze ons zo bruut haar levensstijl op pprobeerde te dringen. “Ik vind het zielig voor de dieren en egoïstisch hoe mensen omspringen met dieren,” ging ze verder. Het moet er niet uit hebben gezien dat wij haar standpunt wilden horen, maar ze bleef maar doorratelen over slachthuizen, afgehakte stierenballen en de veel te kleine hokjes waarin dieren gefokt worden. Ik nam nog maar een hap van m’n frikadel. Ergens anders in de keuken werd een nieuwe lading bitterballen in het vet gelegd.

Ik vroeg haar of ze dan toevallig wel Valess eet. Ja dus. Ik vroeg haar waarom ze dan een stukje nepvlees koopt dat er qua kleur en structuur wél uitziet als echt vlees. “Omdat het er dan lekkerder uitziet,” zei het meiske. I rest my case.

Ik heb dus geen problemen met vegetariërs, zolang ze er mij maar niet mee lastig vallen. Ik wil gewoon kunnen genieten van mijn stukje vlees zonder gezeik aan m’n hoofd. Ik eet per slot van rekening alleen dieren die de mens al eeuwen eet: Koeien, varkens, kippen en hier en daar een schaap. Daar zijn er toch genoeg van. Ik ben wel degelijk goed voor dieren: Ik sponsor het Wereld Natuur Fonds en Greenpeace. Ik liet mijn hond vroeger drie keer per dag uit. Ik kocht laatst op aanraden van een kennis ‘verantwoorde’ tonijn. Dolfijnvriendelijk, stond er op het blikje. (Ik wist eerlijk gezegd niet goed wat ik me daar bij voor moest stellen. Wat maakt het uit of een tonijn wel of niet vriendelijk is tegen een dolfijn? Maar dat terzijde)

Hoe dan ook, het is dus niet zo dat ik beschermde apen, dolfijnen, olifanten of vogels eet.
Dat zou namelijk zielig zijn.