Net zoals het nu overduidelijk komkommertijd is, is het ook hooikoortstijd, ijsjestijd en vooral mierentijd. Bij het openen van de deur word ik panisch. Het ziet werkelijk zwart van die kleine irritante beestjes. Ze lopen in een tien meter lang snoer vanaf de voordeur tot de achterdeur. Ze wandelen parmantig door de hal, de keuken door om vervolgens langs de bijkeuken en de serre het huis weer te verlaten. In de keuken blijken ze het toch het meeste naar hun zin te hebben, want hier lijkt het snoer enkele centimeters breder te worden. Bij het openen van de keukenkastjes snap ik ook waarom. Die verwende rotbeesten eten tegenwoordig blijkbaar ook liever buiten de mierendeur. Uitmesten van de kasten helpt geen zier. De volgende dag zit het weer vol. Ik krijg kriebels van die beesten. Ze zitten werkelijk overal waar je ze niet hebben wilt. Als ze niet over je lijf kruipen dan wel in de bekers sap van de kinderen. Die hebben daar vervolgens geen erg in en zullen zo al menig miertje naar binnen hebben gesloeberd. Weer een beestje minder, dat dan wel weer.
Alles hebben we al geprobeerd om die kleine krengen te verdrijven. Dieren-/mierenliefhebbers kunnen misschien maar beter even niet verder lezen nu. Als ik namelijk deze dingen bij een kat zou hebben gedaan, zou ik een paar jaartjes in de cel door kunnen brengen. Als eerste poging die etterbakjes weg te krijgen, heb ik liters kokend water in alle mogelijke mierenholletjes gegooid. Manlief heeft een heerlijk mixje van vergif gemaakt en rondgestrooid en zes mierenlokdoosjes versieren onze keuken. Het werkt echter allemaal voor geen meter. De enige die er enigszins door gelokt wordt, is mijn zoon. Hij vindt die leuke groene doosjes wel mooi speelgoed. Niet echt de bedoeling natuurlijk.
Nu las ik gisteren dat mieren een ingebouwde stappenteller hebben. Zo weten ze altijd precies hoeveel stapjes ze moeten doen om terug bij hun holletje te komen. Dit lukt ze echter niet meer als hun pootjes korter of langer worden. Aha…hier kan ik wel wat mee. Ik ga me er een middagje voor zetten om ervoor te zorgen dat vele miertjes hun huisje nooit meer terug kunnen vinden. Doodtrappen is waarschijnlijk doeltreffender, maar dan heb ik er geen plezier aan. Laat ze maar even creperen, dat zal ze leren de lekkernijen van mijn kinderen op te vreten.
11 reacties
Chantal · 8 juli 2006 op 09:12
[quote]Manlief heeft een heerlijk mixje van vergif gemaakt en rondgestrooid[/quote]
:laugh:
Go girl, laat je niet kisten door een stel mieren;-) Hele leuke column, Wen!
Mosje · 8 juli 2006 op 10:17
Weet je wat sommige vrouwen aan dit probleem doen?
Mierenneuken.
😛
(Ja sorry hoor, als jij de bal zo voorzet, dan kopt Mosje hem wel in. Hij heet tenslotte niet Van Nistelrooy)
KingArthur · 8 juli 2006 op 10:58
Nogal logisch, als je mierenlokdoosjes in de keuken zet komen ze daar natuurlijk ook. 🙂 Ik heb dat onzinnige bericht over de stappenteller van de week idd ook vernomen. Leuk verhaal.
DreamOn · 8 juli 2006 op 13:15
Wat een impact kunnen die mieren hebben hè! De eerste column die van mij op Column X is geplaatst heet ‘mierenlokdoos’. Hetzelfde probleem komt daarbij aan de orde.
Ik ben de mieren in huis kwijt, maar in de tuin word je er nog steeds niet goed van…
Sterkte ermee, leuke column
Prlwytskovsky · 8 juli 2006 op 13:37
Wil je erover praten? 😛
Ma3anne · 8 juli 2006 op 14:31
Pierlewiets: :laugh:
Ik vind mieren heel leuk, maar heb met dochterlief van de week ook een groot offensief ingezet, toen ze in gesloten colonne de badkamer inkwamen. Een busje ontharingswax was gaan lekken en daar hadden ze hun zinnen op gezet.
Blijft de vraag wat ze met die wax wilden. Hun bikinilijn fatsoeneren wellicht? 😮
KawaSutra · 8 juli 2006 op 14:53
Zet een flesje bier voor ze neer, geheid dat ze de tel kwijt raken en dan ben je van al dat gemier af. 😀
Mup · 8 juli 2006 op 19:14
Hier is het niet seizoensgebonden helaas, ze zijn er altijd, ik ga een mierencircus opzetten.
Voordeel is wel, je ruimt alles wat met etenswaren te maken heeft, meteen op 😛
Gropet Mup.
Li · 8 juli 2006 op 23:03
Brrr. ik krijg de kriebels als ik dit lees.
Nee, er zijn nog geen mieren in huize Li.
Wel naaktslakken. Wellicht hebben die ergens van de ontharingscreme gesnoept 😕
Li
Dees · 8 juli 2006 op 23:12
Hier zit het huis vol lieveheersbeestjes. Zie die maar eens legitiem dood te maken 🙁
DreamOn · 9 juli 2006 op 00:01
😀 Dat is waar Mup! Ik ben sinds onze mierenplaag een stuk zorgvuldiger geworden met het schoonhouden van de keuken!