Niet lezen, wel reageren

Ik las hier laatst de volgende interessante reacties op een stukje:”Na de 2e alinea gestopt met lezen” en “Ik begin er al niet meer aan”.

Ik heb dat ook wel eens gehad, dat ik na de 2e alinea van een artikel ben gestopt met lezen. Het was een keer ’s avonds in bed toen ik bij het openslaan van de krant van Wakker Nederland door slaap werd overmand (u zult nu misschien denken: ”Waarom leest hij pas ’s avonds in bed de ochtendkrant?” Da’s een goeie vraag waar ik zelf eerlijk gezegd geen goed antwoord heb). Maar ik heb nog nooit de neiging gehad om de volgende ochtend, als ik mijzelf, na een hete douche en een heerlijk ontbijt met een glaasje versgeperste jus d’orange, een zacht gekookt eitje en een knapperig roombotercroisantje met aardbeienjam, fris en monter achter mijn computerscherm heb genesteld, een ingezonden brief te schrijven (zo heet dat, als je schriftelijk reageert op een artikel in de krant) om dit feit met de wereld te delen.

Ik moet u trouwens bekennen dat ik deze onvolprezen broedplaats voor ’s Neerlands “would be” literaire talent (dit is een pleonasme) al een paar maanden niet heb bezocht. Zo maar. Geen reden. Het is er gewoonweg niet van gekomen. Maar nu voel ik mij er ineens wat schuldig over. Had ik misschien dagelijks moeten inloggen en bij ieder stukje de reactie moeten plaatsen:”Ik begin er al niet meer aan”? Of zal ik dat nu misschien alsnog met terugwerkende kracht doen?

Maar waarom zou ik dat dan doen? Waarom plaatst iemand überhaupt zo’n reactie? Het is in ieder geval niet bedoeld om de auteur een opbouwende inhoudelijke terugkoppeling te geven. Dat is namelijk een beetje lastig om te doen als je het stukje niet, of slechts voor een deel, hebt gelezen.

Ik heb, denk ik, wel een duidelijk beeld waarom sommigen dit soort reacties plaatsen. Maar ik kan er natuurlijk naast zitten en het ook beter om de betrokkenen zelf te vragen welke reden er achter een dergelijke reactie zit.

Tenslotte, u kunt zich waarschijnlijk voorstellen dat ik erg benieuwd zijn naar eventuele reacties op dit stukje. En dan vooral of de opsteller het stukje in zijn geheel heeft gelezen. Of just helemaal niet. Of misschien slechts twee alinea’s.