Welkom in mijn nietsnutsbedrijf.
Kopje koffie? Glaasje thee? Glas limonade misschien? Komt u binnen, loopt u verder.
Stap binnen in mijn pas geopende nutteloze winkel.
Zoals u ziet heb ik een breed assortiment aan nodeloze zaken, verzameld en gekregen door de jaren heen. Zo ligt hier nog een voordeelverpakking arbeidsvitaminen. De houdbaarheidsdatum mag misschien zijn verstreken en ook kan er een kankerverwekkend stofje in zitten, maar voor een appel en een ei is het voor u. Komt u toch verder, loopt u toch door. Mag ik uw jas aannemen?
Mijn nietsnutsbedrijf heeft een aparte afdeling gevuld met curiosa der homo sapiens.
Zoals hier, Yasser Arafat’s geblokte theedoek om eventueel bloed dat aan uw handen kleeft af te vegen. Onder deze handgeschreven vacature voor een columnist ligt de messcherpe pennenset van Theo van Gogh. En speciaal voor u doe ik er de ‘Hirsi Ali onderduik-achterhuis-sluipdoor-kruipdoor-route er gratis en voor niets bij.

Kijkt u rustig rond in mijn nietsnutsbedrijf, neemt u alle tijd.
Aan de muur hangt de gitaar van John Lennon. Dezelfde waar hij Imagine op speelde. Daarnaast in dat potje met sterk water erin, zitten nog wat dromen gevangen van Dr. Martin Luther King.
Dat krakkemikkige geluid dat u hoort komt uit het voormalige oude transistor radiootje van Nelson Mandela waarmee hij naar zijn vrijheid vanaf Robbeneiland luisterde.
Daarachter, onder die laag stof, ligt nog een artikeltje 7, een achterhaald idee over vrijheid van meningsuiting. Niet van echt veel waarde, maar wellicht voor de liefhebber een leuk hebbedingetje.

Die kappop zonder haar in de vitrine is gereserveerd voor Geert Wilders. Ik wil zijn hoofd gaan modelleren als een 17e eeuwse schandknaap met als extraatje, een gratis tube Brylcreem. Ze mogen trouwens wel haast maken. Wilders roept wel heel hard dat hij vermoordt gaat worden, maar als u het mij vraagt lacht een beetje terrorist zich zijn ballen uit zijn broek.
Zelfs een terrorist heeft zijn grenzen.
Maar voor de omzet van deze middenstander zou het goed zijn voor de zaak.

Als laatste, hier helemaal achterin mijn nietsnutsbedrijf heb ik nog een soort van antiquariaat, ‘Hokjesnaargeestigheden’ genaamd.
Kom verder. Let niet op de rommel, ik moet nog een beetje orde op zaken stellen.
Hier vindt u grondbeginselen, karma’s en elke willekeurige godsdienst. Ze zijn geen stuiver meer waard, maar misschien leuk voor de heb…

Categorieën: Maatschappij

11 reacties

Dees · 23 februari 2005 op 20:39

Origineel!

Op de een of andere manier voor mij een zelfde soort sfeertje als Tom Waits’ Step right up:

[quote]Step right up
step right up
step right up
Everyone’s a winner, bargains galore
That’s right, you too can be the proud owner
Of the quality goes in before the name goes on
One-tenth of a dollar
one-tenth of a dollar
we got service after sales
You need perfume? we got perfume
how ‘bout an engagement ring?
[/quote]

Als enig puntje het stukje van Geert Wilders past net iets minder in het prachtige sfeertje dat je hier schetst.

Greetz,

Dees 😉

sally · 23 februari 2005 op 20:44

Heerlijk.
Om twee keer over te lezen.

groet
Sally

Mosje · 23 februari 2005 op 21:56

Ik ben op zoek naar wat oude normen en waarden Martijn. Heb je daar nog wat van liggen?

(Wat desa zegt: sfeervol beschreven)

Mup · 23 februari 2005 op 22:44

Stuur je ook op, op verzoek?

Groet Mup.

ignatius · 23 februari 2005 op 23:00

Ingetogen, sfeervol geschreven.

Raindog · 23 februari 2005 op 23:17

Hele bijzondere column.
Het zou me wat zijn als er zo’n winkeltje zou bestaan over een poosje.

Dees’ reactie is ook mooi. Wat nu het lullige is: in het tekstboekje van bewust album van Waits, staat geen tekst vermeld. Ik wilde die namelijk even nalezen. Wat er wel staat is het volgende:
[i]’For the lyrics to “Step right up” send by prepaid mail a photo of yourself, two dead creeping charlies, and a self addressed stamped envelope to: the Tropicana Motor Hotel, Hollywood, California c/o Young Tom Waits. Please allow 30 days for delivery.'[/i]

Bij de [url=http://www.officialtomwaits.com/music/m_lyrics.htm]Lyrics Dictionary[/url] van Waits even opgezocht wat creeping charlies zijn:
[i]-house plants or the spiders called daddy long legs????
-Also term used for DTs (delerium tremens)[/i]

Zou hij inderdaad net zo’n winkeltje als Martijn hebben willen beginnen, toen in 1976 al?

Bijzondere column.

pepe · 24 februari 2005 op 09:30

Neem je hele nietsnutzaak maar mee op 14 mei, kunnen we lekker rommelen.

Erg orginele column.

groetjes pepe

Ma3anne · 24 februari 2005 op 11:24

Doe mij maar daar achter in het hoekje dat doosje met ‘mooie idealen, goed van snit hoewel ze uit de mode zijn’, Martijn.

Ik snuffel nog even verder in je winkeltje. Voel me er helemaal thuis…
Erg, dat deze waarde-volle zaken nutteloos lijken te zijn geworden in deze tijd. Geweldig hoe je ons dit in alle eenvoud laat zien.

prikkels · 24 februari 2005 op 13:01

Prachtig geschreven column. Moest gelijk aan Testament van mijn jeugd denken van Boudewijn de Groot. Volgens mij denken Ma3 en ik gelijk.

melady · 24 februari 2005 op 13:15

Column doet me heel erg denken aan het boek..

http://www.stephenking.nl/images/boeken/sknoodzaak.jpg

Melady 🙂

Louise · 24 februari 2005 op 23:09

Een column over nog geen stuiver, maar meer dan een daalder waard!
Humor, verrassing en vreselijk niet-over-de-datum.
Ik houd wel van kadootjes 😀
Super Martijn!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder