Wachten is zalig, meende opa in zijn oudste jaren. Voorlopig vind ik mijn leven dat voorbijflitst op ijzeren treinsporen nog altijd fascinerend en de filosofie achter dat wijze zinnetje ontbreekt mijn achttienjarige brein volledig. Het is dinsdagnamiddag en terwijl ik aan de allergrootste man aller tijden denk, althans volgens mijn oma en mij, flirt ik met mezelf in de spiegel. Door het badkamerraam vang ik de blik van de tuinierende buurman op. Ik weet niet waarmee hij zijn dagen vult en of hij als klein jongetje weleens sprinkhanen en meisjes ving, maar van gepensioneerde mannen word ik altijd een beetje weemoedig. Van zijn vrouw weet ik dat ze haar rol als nieuwsgierige echtgenote-met-verrekijker uitstekend vervult, en daarom doe ik nu geen knalgele zomerjurkjes meer aan. Soms is het gewoon simpeler om kleurloos op te gaan in de massa.
Als ik de wereld kon maken, nam ik kleine Younes in huis en armen en duizend-en-één andere liefdeloze kleuters. Mijn vader zou niet meer zeuren over verdwaalde schoenen, slechte cijfers en arrogante tienermeisjes, maar chrysanten kweken voor alle herdachte en verloren zielen in november en mij. Van alle mensen zou ik jou nog steeds het meest missen, uiteindelijk, en bladeren zouden niet meer waaien maar zingen.
’s Avonds schrijf ik ‘[i]raisonner sur l’ amour, c’ est perdre la raison[/i]’ in het Mon Amischrift dat ik van opa kreeg. Hij weet wellicht niet meer dat er op 6 december een massa grote kinderen aan ‘meneer R.’ zullen denken onder het motto ‘vroeger waren wij veel jonger’, laat staan dat hij beseft dat zijn wandelstok onder de aarde langzaam wegrot van eeuwigheid.
In gedachten tel en blijf ik de kleine prins in jou tellen.
10 reacties
Emiliever · 3 november 2009 op 17:13
Of er is hier iets mis gegaan…of ik begrijp de diepere bedoeling niet. Maar ik heb zo het vermoeden dat je twee columns met elkaar hebt gekruist!
:eh:
Ma3anne · 3 november 2009 op 18:39
Oh, Dash, mijn Led-lamp slingert hier rond en heeft zichzelf voortgeplant. Hoe kan dat nou? :eh:
Dit is een gevalletje red-actie.
edit: ik heb al een berichtje naar de redactie gestuurd, of ze dit op willen lossen. 😉
Emiliever · 3 november 2009 op 18:58
Zouden die LED lampjes dan toch van gezelligheid houden? 😆
dashuri · 3 november 2009 op 19:11
De schuld ligt natuurlijk bij de redactie en niet bij mezelf. Mijn column loopt tot ‘led it burn’, of was dit al duidelijk?!
Mvg,
Miss Mod · 3 november 2009 op 19:29
Geen idee hoe dat heeft kunnen gebeuren, maar ik hoop dat het hiermee goed is opgelost. Sorry voor de mix.
Mvg,
Miss Mod
arta · 4 november 2009 op 07:01
De mix heb ik gemist, maar deze versie vind ik érg mooi!
🙂
Ma3anne · 5 november 2009 op 09:00
[quote]‘vroeger waren wij veel jonger’[/quote]
Geweldig!
Met de ‘liefdeloze kleuters’ kan ik niet uit de voeten. Of het is Vlaams, of het is fout. 😉
Mooie, sfeervolle blues met literaire hoogstandjes.
KawaSutra · 6 november 2009 op 01:10
Heel mooi Dashuri.
Dees · 6 november 2009 op 10:29
Ik vind het mooi.
Ik dwaalde wel onwillekeurig even af naar een “wat ik zou doen als ik miss world zou worden” speech:
[quote] Als ik de wereld kon maken, nam ik kleine Younes in huis en armen en duizend-en-één andere liefdeloze kleuters. Mijn vader zou niet meer zeuren over verdwaalde schoenen, slechte cijfers en arrogante tienermeisjes, maar chrysanten kweken voor alle herdachte en verloren zielen in november en mij. Van alle mensen zou ik jou nog steeds het meest missen, uiteindelijk, en bladeren zouden niet meer waaien maar zingen.[/quote]
pally · 6 november 2009 op 23:33
Aparte en weemoedige novemberblues, Dashuri!
groet van Pally