Onbestuurbaar

De beste stuurlui staan aan wal. Een bekend spreekwoord dat maar al te vaak toepasselijk gevonden wordt. Wat zou er echter gebeuren als deze ‘stuurlui’ daadwerkelijk de macht hadden om het reilen en zeilen van het schip te bepalen? Volgens het spreekwoord zou het schip er niet beter op worden. Gek eigenlijk dat we in Nederland wel op deze methode vertrouwen om de bemanning van ons kabinet samen te stellen. Het spreekwoord stelt dat het volk aan de wal eigenlijk maar een fractie van het besturen van een schip afweet, maar met deze beperkte kennis een oordeel vellen over de schipper. Zijn wij niet hetzelfde in onze keuze voor de juiste politieke partij?

Iedereen klaagt als de belasting omhoog gaat, tegelijkertijd klagen we ook dat er niet genoeg geld is voor de gezondheidszorg en onderwijs. Als een politieke partij het ook maar in het hoofd haalt om aan de hypotheekrente-aftrek te komen, lopen we massaal over naar degene die rozengeur en maneschijn belooft. Op deze manier beroven wij systematisch onze regering van alle daadkracht.

Een goed leider is niet geliefd. Hij zal namelijk altijd beslissingen moeten nemen die een bepaalde groep tegen de haren in zal strijken om een grotere groep mensen te helpen. Tenzij deze leider continu beslissingen maakt die negatief zijn voor dezelfde groep mensen, zal deze schipper in een democratie dus nooit lang aan het roer blijven.

Een democratie is niet geschikt voor socialisten die ook echt iets met hun denkbeelden willen doen. Een minderheid steunen zal namelijk altijd ten koste gaan van de meerderheid. Vandaar dat we nu zo’n druilerige dekzwabber als minister-president hebben.

No ben ik zelf geen socialist, maar het geeft wel aan dat ons huidige systeem ver van perfect is. Ik hoor u denken: ‘Als de beste stuurlui aan wal staan, wat stel jij dan voor?’.

Een huis laat je bouwen door bouwvakkers, die laat je niet bouwen door een buschauffeur. Onze politieke leiders moeten wij ook niet willen kiezen, dit moeten wij laten doen door vakmensen, mensen die de hele dag bezig zijn met de politiek, mensen die weten wat voor opofferingen er nodig zijn om een groter goed te bewerkstellingen.

Ik stel voor het koningshuis de macht te geven om de zetels te verdelen . Het koningshuis heeft geen financiële belangen (ze zijn rijkelijk voorzien), zijn politiek zeer betrokken doordat ze zowel weten wat er binnen landsgrenzen gebeurt als buiten de landsgrenzen. Om het koningshuis niet teveel macht te geven is het mogelijk deze direct uit de macht te zetten door een stemming van de politieke partijen. In dit geval kan er een tijdelijke koning of koningin worden gekozen uit het parlement. Deze mag het aantal zetels van de eigen partij natuurlijk de eerste 5 jaar niet verhogen.

Ik zal niet zeggen dat dit de ideale oplossing is, immers ben ik mij er terdege van bewust dat ik geen politiek onderlegd persoon ben. Als u dit idee belachelijk vindt, moet u zich wel realiseren dat ik ook stem.

Als u nog sceptisch bent of dit systeem nou echt zo dramatisch slecht is, en dat een sociaal Nederland wel mogelijk is met deze democratie, vraag dit uzelf eens af:

De volgende keer dat u zichzelf weer aan wal bevindt, schreeuwt u dan voor uzelf, of voor een ander?