Ik ben nu één van hen, één van de velen.
Nu kan ik er óók over meepraten. Been there, seen it, done that.
Vandaag mocht ik namelijk mijn eerste officiële bedreiging in ontvangst nemen.
Erg spectaculair kan ik u vertellen. Niet zozeer dat ik ben gedisst in een songtekst van Den Haag Connection of dat ik mijn mond om een trekhaak mag plaatsen om vervolgens met doodsbedreigende teksten te worden bezongen door Theo Maassen, maar toch.

Stiekem zat ik er natuurlijk wel een béétje op te wachten. Volgens mij was ik ook de enige Nederlander die nog géén bedreiging aan zijn broek had hangen. Ook ik ben een kuddeschaap. Ook ik wil er graag bij horen. Het is inmiddels toch een kleine mijlpaal in iemands leven. Mijn eerste tandjes, mijn eerste fietsje, my first Sony en nu dan mijn eerste bedreiging. Een maatschappelijke must have van de één-en-twintigste eeuw.

Toch ben ik met stomheid geslagen.
Zelfs nú nog passeren de beelden van John Lennon en Indira Ghandi ijlings de revue. Grootheden waarbij bedreigingen aan de orde van de dag waren, en de dood hen uiteindelijk daarvan scheidde.
Zij springen in mijn camera obscura als makke lammetjes over hek des doods. Ik weet nu wat zij hebben moeten doorstaan. Nog steeds heb ik slapeloze nachten en klam angstzweet. Nog steeds meen ik valse blikken te voelen die in mijn rug priemen. En elke keer als ik paranoïde over mijn schouder kijk, zie ik een abstract schimmenspel van potentiële belagers.

Had de dader zijn plaatsdelict zorgvuldig uitgekozen? Een overvol treinstation met de potentie tot veel getuigen en nog meer slachtoffers.
Spoorbomen leken molenwieken die begonnen te loeien als het luchtalarm in Bagdad dat zuiver onheil aankondigde.
De cadans van de trein die de grond deed trillen naarmate ze dichterbij kwam.
Ik wacht tot het rode licht gedoofd is, tot de cadans zich over de warme rails naar het volgende station draagt. Ik kijk naar de punten van mijn schoenen die aan behoorlijke slijtage onderhevig zijn.
Een fractie te laat kijk ik op. Ik bots met dezelfde punt van mijn schoen tegen iets aan. Ik stamel, voel de spanning van het moment.
‘Iets’ bleek iemand, een kereltje, twee turven hoog en amper twaalf jaar oud.

Ik zeg oprecht dat het mij spijt en dat ik hem niet zag aankomen.
Mijn welgemeende excuses werden niet in dank afgenomen, plus dat mijn donkerbruine kijkers de status: ‘doppen’ kregen.
Mijn aërodynamisch gestroomlijnde kaaklijn werd daarna afgedaan als ‘smoel’, en het voorschot op mijn kinderbijslag werd op hoge toon gedegradeerd tot ‘noten’, waar hij bovendien wel een trap onder zou geven, als ik in het vervolg niet op zou passen.

Lennon en Ghandi draaien zich om in hun urn en mijn testikels doen datzelfde in hun scrotum.
Mijn eerste bedreiging is een feit.
Ik krab even aan mijn kruis, zucht en loop hoofdschuddend verder.

Categorieën: VC-Martijn

15 reacties

Bakema_NL · 1 augustus 2004 op 01:39

Hehe…eeeh…welkom bij de club?
Klokslag 8 uur had ik er ook alweer eentje te pakken. Man zet scooter voor winkel, man heeft kras op scooter, man probeert winkel de schuld te geven teneinde centjes te beuren, helaas voor man lukte dat niet bij mij, man zei mij nog wel eens tegen te komen, ik vroeg man of dat buiten of binnen zou zijn, man zei buiten, ik zei me er op te verheugen…….eigenlijk moet ik zo’n nummertjesautomaat bij me dragen, weten ze allemaal wanneer ze aan de beurt zijn. Trieste grootmuilen.

pepe · 1 augustus 2004 op 04:17

Snotneuzen zijn het, hoe durven ze
De kleine monden worden steeds eerder te groot.

De neus van je schoen niet beschadigd? Heb je zijn adres voor eventuele schadevergoeding. 😉

Ma3anne · 1 augustus 2004 op 08:40

En wat zei jij? “Kom hier dan krijg je een knuffel?” 😉

Hoe jij die zinnen toch zo mooi in elkaar geknutseld krijgt! Bijna elke zin is een juweeltje op zich. 🙂

Dees · 1 augustus 2004 op 08:53

[quote]Ik krab even aan mijn kruis, zucht en loop hoofdschuddend verder.[/quote]

😛

Mooie column, een om twee keer te lezen.

Enne, gefeliciteerd! Eerst al VC, nu dit weer. Het leven lacht je toe 😎

Mup · 1 augustus 2004 op 11:07

Lekkere ondertoon, met een stukje begrip voor andere bedreigden en dan de overgang naar je eigen bedreiging. Deze column dreigt te blijven hangen,

Groet Mup.

sally · 1 augustus 2004 op 13:36

schitterende beschrijving van uiterst pijnlijke zaken.
genieten…
sally

Louise · 1 augustus 2004 op 22:10

Goh Martijn, ik kan me niet herinneren dat het me eerder opgevallen was, maar jij bent echt een woordenkunstenaar!

Dit is werkelijk goud, grote klasse!

Kees Schilder · 2 augustus 2004 op 00:06

Amice,
Wederom een column van groot gehalte.Koop een hond, scheelt een paar bedreigingen, vooral als het een pitbull is 😀

Mosje · 2 augustus 2004 op 13:58

Van harte Martijn, je hoort er nu echt bij.
Zelf zit ik al maanden vergeefs te wachten op een kogelbrief, of een met wit poeder.
Helaas.
😉

Godspeed · 2 augustus 2004 op 14:50

[quote]Nu kan ik er [b]óók over meepraten[/b]. Been there, seen it, done that. Vandaag mocht ik namelijk mijn eerste officiële bedreiging in ontvangst nemen. [/quote]

Hier is een nieuwe markt om aan te boren.

[u][b][size=large]Bestel hier Uw bedreiging[/size][/b][/u]
Wilt ook meepraten op een feestje, maar U bent nog nooit bedreigd??

Bestel uw bedreiging online, er is momenteel keuze uit verschillende categorieen.

* Bedreiging per Kogel-brief.
* Bedreiging per E-mail
* Fysieke bedreiging door ruige motorrijder.(evt. met handgemeen)
* Bedreiging door gangster incl. bodygards (evt. met handgemeen)
* Bedreiging door drugsdealer.
* Bedreiging door een oud waswijf.
* Bedreiging door allochtoon.
* Bedreiging ….. U zegt het maar, alles is mogelijk

Prijzen vanaf 25 euro per berdreiging alles incl. BTW.

Voor info ga naar [url=www.bedreiging-op-maat.nl]Bedreiging op maat[/url]

ignatius · 3 augustus 2004 op 00:07

Ik weet niet hoe dat in de Randstad gaat maar hier kan je zo’n eikeltje met een beetje geluk nog wel een fikse draai om de oren geven waarna hij, met een beetje mazzel, in jouw bijzijn door zijn ouders ook nog eens wat fikse pedagogische tikken krijgt toegediend. Leuke column.

Irma · 3 augustus 2004 op 14:39

Onder het kopje: jong geleerd = oud gedaan.

Je moet altijd klein beginnen om ergens aan te wennen, dus je bent nu gelukkig wel goed voorbereid op een bedreiging van forser formaat 😉

Erg mooie column!

poppeduifje · 6 augustus 2004 op 15:24

Ik reageer zelden op een column, maar neem nu toch even de tijd/moeite. Petje af voor deze mooi geschreven column. Een genot om te lezen.

Claudia · 12 augustus 2004 op 19:13

Wegens tijdgebrek een tijdje niet meer op deze site geweest maar nu na het lezen van jouw column meer dan de moeite waard. GEWELDIG!

Kees · 25 augustus 2004 op 16:08

Valt nog mee. Hier in Amsterdam schelden die broekies je al uit zonder dat je iets doet, zegt of ze zelfs maar aankijkt! Ze zijn wel consequent. Bij hun eigen ouders doen ze het ook, nota bene waar ze bij staan – en ze pikken het nog ook. Snap jij hem nog?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder