Ondertekening van de balans

Met de zon in het aangezicht wandel ik in het natuurgebied. Een traan van geluk vindt moeiteloos zijn weg naar buiten en tovert een regenboog op mijn wang. Leven is zoveel mooier als je het totaalbeeld kan overzien. En daarom heb ik iets gedaan waar ik volgens mijn opvoeding per definitie spijt van zal krijgen. Toch ontneemt mij dat niet gelukkig te zijn op dit moment, omdat ik mij meer compleet voel dan ooit tevoren. Leven is een grote ontdekkingsreis. Onschuldig en naïef startte mijn koers verwachtingsvol op zoek naar nieuwe continenten. Mijn schip dobberend in de oceaan van emoties. Een enkele keer liep ik averij op en eens is mijn schip volledig vergaan. Met moeite wist ik het hoofd boven water te houden door mij vast te klampen aan de wrakstukken van het verleden en me te verzetten tegen de zuigende kracht van de draaikolk, veroorzaakt door de teloorgang van mijn vaartuig.

Lang dobberde ik hulpeloos rond in zwaar weer, mijn gevoel als speelbal van de onstuimige golven. Door de stroming meegevoerd, spoelde ik aan op een desolate plek. Een veilige haven om tot rust te komen. Daar ontmoette ik een vreemdeling. Koninklijk stelde hij zich aan mij voor als mijn alter ego. Enkel hij kon mij meenemen op de ontdekkingsreis van mijn leven. Een goddelijk geschenk op het juiste moment. Wie kon mij beter helpen in het hervinden van de balans die ik onderweg verloren was?

Hij nam me op sleeptouw en toonde mij zijn ware aard door te verhalen over zijn eigen queeste. Op de zee van tijd luisterde ik eindeloos lang naar zijn evenwichtige lessen. Elk woord, op een gouden schaal afgewogen, leidde tot begrip en uiteindelijk mijn compassie voor hem. Hij leerde me de fracties van mijzelf te herkennen in de gebroken weerspiegeling van het rustig geworden, kabbelende water. Uiteindelijk werd de vreemdeling mijn open boek waardoor de enige conclusie die mogelijk was, is dat we samen één zijn.

Om dat besef te bezegelen heb ik een weloverwogen besluit genomen. Onuitwisbaar is mijn huid getekend met een ikoon dat mij er dagelijks aan herinnert dat ik één geheel ben, de balans is in evenwicht. En daar zal ik nooit spijt van kunnen krijgen.