`Mam, een boef is een gewone mijnheer met boevenkleren aan hé?`
Zoiets verzin je toch niet.
Was het maar zo eenvoudig als in een kinderhoofdje. Bij de bakker staat een grote stoere kerel in zwart leer.
Lange staart. Grote tattoo op beide armen en een spijker- arm en halsband om.
Jeroen van vier kijkt vol ontzag op naar de man en zegt: `Ben jij een boef?`
Tja, was het maar zo makkelijk te onderscheiden, ons boeventuig.
Dan plukken we ze allemaal van de straat en pleuren ze bij elkaar op één eiland ver van de beschaafde wereld.
Hemel op aarde krijgen we dan.
`Mama, als opa naar de hemel gaat wordt hij dan weer fris?`
Nou, dat is te hopen. Een hemel vol met oude krakkemikkige bejaarden achter de rollator
Lijkt me geen optie.
Hemel en aarde, het blijft een wazig en moeilijk begrip. Zelfs in het fantasierijke kinderhoofdje.
“Mogen in de hemel ook dieren mam?”
Mooi niet! Eindelijk van de hondestront op aarde af en dan dáár weer in die bagger trappen zeker.
`Heb je in de hemel ook schoenen aan mam? Want dan neem ik mijn nieuwe sportschoenen mee.`
Belangrijke vragen van een kind.
Hoe hoog is de hemel en waar woont de vader in de hemel met zijn zoon?
Als Jeroentje de vlag ontdekt boven in de kerktoren zegt ie: `Kijk eens mam, die heeft Jezus zeker opgehangen.`
Ook de juf draagt haar steentje bij aan de geloofsopvoeding. `De Here Jezus is overal, maar je ziet hem niet` had ze aan de klas verteld.
`s Avonds komt papa thuis en vraagt: `Waar is mama?`
Jeroen kijkt in de keuken en zegt: `Hier is niemand, hier is Jezus zeker.`
Helemaal blij ben ik niet met de onthulling van de juf als ik `s avonds naast een huilende Jeroen op bed ga zitten en erachter kom wat er aan schort.
Snikkend biecht hij op dat hij bang is voor de onzichtbare Here Jezus.
Geef hem eens ongelijk.
Ik zou ook panisch worden als ik wist dat er een geest om m`n hoofd zweeft. Ook al is het een goede Geest. Een heilige nog wel.
Geloven. Moeilijk. Zowel voor volwassenen als kinderen.
`Geloof jij nog in sinterklaas?`hoor ik een vriendje tegen Jeroen zeggen.
`Ik wél`zegt Jeroen vol overtuiging.
`Puh, ik niet`zegt het vriendje, ` Het is gewoon een verklede man die héééél rijk is.`
Weemoedig denk ik terug aan de heerlijke kindertijd. Zorgeloos overal in geloven.
Je moeder, de Juf, Jezus, Sinterklaas, Jan Peter…
😕
8 reacties
Dinah · 9 december 2004 op 08:12
[quote]Geloven. Moeilijk. Zowel voor volwassenen als kinderen[/quote]
Zo is het en niet anders. Mijn ouders hebben 18 jaar lang geprobeerd het geloof er in te proppen maar het heeft alleen maar averechts gewerkt.
In de kerk hadden we het “oog” van Jezus en dat zag je overal waar je zat, heb ik na 18 jaar ook nog nooit begrepen.
Ma3anne · 9 december 2004 op 09:07
Geloof in de toekomst, in jezelf, in de goedheid van de mens…
Er zijn zoveel geloven die recht van bestaan hebben. 🙂
Kees Schilder · 9 december 2004 op 10:01
ik heb altijd geloofd in sprookjes.Heerlijk.
Mooie column, Sally
Mar · 9 december 2004 op 14:07
Vind het erg goed geschreven.
Lekker makkelijk.
Mar
Mosje · 9 december 2004 op 14:15
Heel herkenbaar.
plato · 9 december 2004 op 16:11
[quote]Ik zou ook panisch worden als ik wist dat er een geest om m`n hoofd zweeft[/quote]
pas je wel op dat je niet onbevlekt ontvangen wordt. Zo’n Geest komt in alle hoeken en gaten dus voor je het weet zit je met een klein Sallietje opgescheept. 😀
viking · 9 december 2004 op 21:59
[quote]De Here Jezus is overal, maar je ziet hem niet[/quote]
Kristustepaard zeg. En je hebt die relikut niet helemaal ondergekotst?
Li · 10 december 2004 op 22:39
Mooi geschreven Sally. En herkenbaar ook. Ik heb ooit eens een pop de ogen ingedrukt omdat ik geen zin had in nóg meer loerende ogen. 😮
[url=http://www.examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=1206]slaapkamerogen[/url]
Li