Onrustbarend onnozel

Als naïef en onnozel persoontje, ben ik de ideale prooi voor mensen die dingen aan de man willen brengen. Met een vlotte babbel, een vriendelijke oogopslag en een ietwat overtuigende intonatie heb je me in luttele seconden waar je me maar hebben wil. Mijn inboedel bestaat dan ook uit de meest bizarre gebruiksvoorwerpen.
Zo heb ik een klein frietpannetje, compleet met netje, waar je 1 fricandelletje gehalveerd in kunt bakken. Onmisbaar natuurlijk in een huishouden dat bestaat uit 4 personen.

Ik heb ook een enorm vernuftig ramen-zeem-apparaatje overgehouden aan mijn eerste en laatste huishoudbeurs-bezoekje. Dit was het helemaal: soppen, trekken en zemen in één beweging. Gemaakt voor mensen als ik, met een godsgruwelijke hekel aan ramen lappen. Heb er welgeteld één keer de tuinstoelen mee afgesopt, toen de spons onvindbaar bleek, maar verder ligt het ergens achter in de schuur ideaal te wezen.

Het kan me allemaal niet multi-functioneel genoeg zijn. Net als dat afwasborsteltje met ingebouwd reservoir, te vullen met sop. Ik moest en zou dat ding hebben, en ik kocht het ook. Vals misleid door een miepje in mijn buurtsuper, waar ik op donderdagavond in licht hysterische toestand mijn wekelijkse boodschappen doe. Ze overviel me met een vette pan, een onschuldig bakje water en nog geen minuut later liep ik mét atribuut de winkel uit. Zielsgelukkig.
Dit afwaswonder ligt al voor het derde jaar nagelnieuw in het gootsteenkastje, inclusief reservoir.

Ook ben ik de trotse eigenaar van de meest sublieme uitvinding op het gebied van badkamer-innovatie; een ijzeren rekje dat zich vol overtuiging met zijn zuignapjes aan de badkamertegels zou vastzuigen, mij eindelijk verlossend van de eeuwig rondslingerende shampoo flessen en zo meer.
Ja-wel, in mijn bezit. Mijn leventje zou er namelijk enorm van opknappen. Dus toog ik met bijzonder hoog gespannen verwachtingen met mijn wonderrekje onder de douche, alwaar ik de zuigertjes tegen de tegels plakte. Niet meer te stuiten stapelde ik de flessen in het ding waarna de hele zooi met een rotgang over de tegels naar beneden roetsjte. Ge-we-ldig.

Met het stofzuigertje zonder zak, die men nonchalant over den schouder diende te slingeren, zou ik al wandelend moeiteloos mijn hele huis zonder problemen stofvrij kunnen maken. Deze werd me aangesmeerd in een klusmarkt, waar ik over het algemeen redelijk ontoerekeningsvatbaar rondloop. Daar kom ik namelijk alleen als ik onverwachts en geheel tegen de planning in materiaal tekort kom tijdens het doen van een pokkeklus. Op zulke momenten ben ik zelfs in staat om iemands schoonmoeder over te nemen, om er maar vanaf te zijn. Dit superding ligt in 38 stukken verspreid door het huis omdat meteen ná het eerste gebruik de naden niet stofdicht bleken.

Ik heb olijvenscheppertjes, rubberen doppendraai-doekjes, een droogloopmat buiten en een schoonstampmat binnen. Ik heb een douchekraan-poetsertje, een lepelglijertje, een fietsdopdraaiertje, een ovenbakkertje, een koekbliksmeerdertje, een setje spiegelreflex-vorkjes, een libidoplakkertje, een doucheput-raggertje, een mandenvlechtertje, een anti-stalking-lamp, een navulbare ketjap-schenker, een tepelkloof mutsje, een klitkletsertje een brievenbuskoekeloerdertje, een lampen-knipper op benzine, eentje op batterijen…

En oja, een huishouden-op-rolletjes uiteraard.