Heeyz…,

Sorry, voor dat ik deze brief zo dom open. Ik wist niets anders. ‘Liefste’ zou ik niet meer kunnen zeggen, en ‘gegroet’ staat zo zakelijk.

Vorige week stond ik ook al op het punt je een brief te schrijven, maar ik deed het niet. Ik weet dat je niet houd van smeekbedes, en zeker niet als die gaan over terug komen. Deze zal er niet over gaan, ik voel mij anders, heel anders. Je vraagt je misschien nu eindelijk af hoe het met mij gaat. Je vroeg het mij afgelopen week wel een paar keer, maar het intereseerde je niet echt geloof ik, anders vroeg je wel door.

Het gaat kut met mij lieverd, kut. Niet dat ik je mis ofzo, niet dat ik graag wil dat je terug komt. Maar omdat je zo anders doet. Je praat niet meer met mij, terwijl we vrienden zouden blijven. Je vertelt mij dingen, over andere jongens, die ik niet wil weten. Je maakt mij kapot. Ik weet dat ik er om vroeg, in een mail aan een vriend. Maar die heb jij toch niet gelezen, toch?

Misschien overdrijf ik wel, misschien moet ik niets meer van je verwachten. Ik loop toch al met dinges? Dus waarom heb ik je nog nodig? Maar we zouden nog toch vrienden blijven? Waarom praten we dan niet? Ik weet niet, misschien wil je het niet meer. Ik denk ook dat het beter is.

Laten we elkaar vergeten. Of ik jou in ieder geval. Je bent mij al vergeten. Ik jou nog niet, ik weet niet. Het is zo raar. Ik loop met mijn gevoel bij iemand anders, maar mijn gedachten is je nog niet kwijt.

Maar goed, ik wil nog 1 keer met je praten. En dat alles dan duidelijk word. We zien wel…

Of ik nog verliefd ben?? Nee, maar ik mis je wel..

Niets anders dan goeds,

Boom

Categorieën: Liefde

5 reacties

gast · 21 mei 2003 op 08:05

[quote]Niets anders dan goeds[/quote]

Waarom heb ik zo een gevoel dat je dat niet helemaa meent??
Succes met je ‘verdriet’
Michel

Stout · 21 mei 2003 op 10:55

wat je beschreef ken ik ook maar al te goed en wat ik nu dan zeg is mij ook vaker gezegd en op t moment dat t mij verteld werd werd ik er aleen maar boos om en geloofde er geen kl**t van. het gaat wel over. veel van mn exen waar ik gevoelens voor had (kan ook zo zijn dat jouw gevoel verdwijnt.. das ook een stuk makkelijker) zijn nog stteds goeden vriendinnen van me maar dat misselijkmakende gevoel als je dr met een ander ziet, is langzaam aan het wegebben. echt waar. shit happends.. maar het vergaat ook.

Kobus · 21 mei 2003 op 12:31

Juist doordat de druk van de ketel af is, lijkt het vaak zo’n eerste periode dat je beter met elkaar kunt opschieten. Zeker wanneer er geen echte ruzie als basis ligt voor de scheiding.
Je merkt dan weleens dat de exen weer meer met elkaar omgaan (klusjes, boodschappen, bellen, etc.). En dan is het inderdaad pijnlijk om te zien dat de ex met een ander iets krijgt. Sterker nog, frustrerend om te merken dat er dingen gebeuren die jullie samen niet voor elkaar kregen en nu wel lukken tussen ex en een ander.
Maar dat is de magie van de liefde !
Veel sterkte !

archangel · 21 mei 2003 op 15:41

Oeff… exen… mensen die garant staan voor een blijvende invloed op je psyche en je leven als je t mij vraagt 🙂
Ik wens je er veel sterkte mee, en ik wil de hoop uitspreken dat je toch op de eén of andere manier bevriend blijft met elkaar; ik weet uit eigen ervaring hoe waardevol het is om in ieder geval de rest van wat je met zo iemand had nog te kunnen delen.

Succes!

Kees Schilder · 22 mei 2003 op 11:38

Ik denk dat je je eigen geluk nooit moet laten afhangen van een ander.Dat werkt niet.
Meestal scheppen wij een beeld van een ander zoals wij de ander graag zouden willen zien.
Aan dat beeld kan die ander nooit beantwoorden.
Dus als dat beeld niet aan jouw wensen blijkt te voldoen, stort het langzaam maar zeker in en beginnen de eerste problemen.
Liefde zonder voorwaarden is volgens mij de enige oplossing: geen voorwaarden,eisen of regels.
Punt is dat je dan wel iemand moet tegenkomen die er ook zo over denkt en dat is het grote probleem.
Voor de rest: tijd heelt alle wonden.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder