Opstand

Wanneer ik ’s ochtends wakker wordt schijnt nooit de zon. Er is altijd protest tegen de aanbrekende dag. Wekkers gaan af en snoozen, ik zet ze steevast elke negen minuten uit. Opstaan is onmogelijk en ik moet nog blijven liggen. Maakt niet uit of ik naar mijn werk moet, een uitje heb of lekker vrij ben. Het eerste half uur is Zuurtje echt heel erg zuur, vooral in de winter. Gelukkig wordt het minder en krijg ik steeds meer bewustzijn. Langzaam kom ik tot leven en durf ik mijn ogen open te doen. Knipperend en gapend voel ik minder weerstand tegen het ontwaken. Koffie drinken, douchen en ontbijten is heilzaam. Tergend traag komt mijn leuke persoonlijkheid om de hoek kijken en het protest wordt met de minuut minder. Het duurt even maar dan heb je ook wat.
In het midden van de dag ben ik op mijn best. Alhoewel, vlak voor de lunch is vaak net te laat en moet er opgeladen worden. Met trillende handen eet ik de boterham op. Na de lunch heeft mijn lichaam het wederom zwaar en hang ik ergens op een stoel met een middagdip. Eten dient namelijk verteerd te worden om energie te krijgen. Maar om de dalen heen zijn er flinke pieken en kan je me veel tot bijna alles vragen. Conclusie is dat de beste resultaten om het midden heen geleverd worden.
Na het avondeten en een kop koffie ben ik in staat om de afwas te doen en op te ruimen. Wellicht nog een wasje opvouwen of een geanimeerd telefoongesprek te voeren. Voor de echte avond valt ben ik nog leuk. Op een gegeven moment, ongeveer rond tienen, gaat het lichtje uit. De zon is gezakt en mijn oogleden vallen acuut zuidwaarts bij het zien van een bed of bank. Na het aanspreken van de allerlaatste reserves, slof ik naar de badkamer voor een laatste handeling. Na het poetsen van de tanden, vleit ik mijn lichaam in bed en slaap binnen vijf minuten. Overbodig om te zeggen dat ik eveneens geen avond mens ben.
Middenmoot zijn ken ik niet. Mijn mening is uitgesproken, de lach uitbundig en mijn aanwezigheid kan ik niet onopgemerkt laten. Waarom moet ik het dan op deze manier compenseren? Alleen pieken in het midden is helemaal niet leuk. Zoals mijn persoonlijk beaamt, wil ik of het een zijn of het ander. Een grijze mix van piekmomenten past niet bij mij. Peppillen ga ik niet slikken, omdat het dan in de ochtend en avond moet. Om wakker te worden en te blijven. Met als resultaat midden op de dag uitgeput in slaap te vallen. Het dagritme omdraaien werkt niet, heb ik al geprobeerd. Raakte ik flink van in de war en terugschakelen was praktisch onmogelijk, het protest was magistraal. Dit is mijn dag- en nachtritme, maar ik zal mij elke dag blijven verzetten bij het opstaan. Ik ga naar bed, het is al laat. Morgen weer vroeg op.