Nee hoor, het is niet bepaalt onze voorkeur. Restaurant ‘Le Quai des Arts‘ oogt verschrikkelijk duur en is het ook. Onder de 100 € de man raak je er nooit buiten. Een waardebon gekregen van vrienden brengt ons er wel binnen. We lopen weinig risico, we kunnen met ons tweetjes tot 300 € gaan. Toch opletten met de wijn.
De tralala in dergelijke zaken kennen we nauwelijks, we voelen ons onwennig maar trekken uiteindelijk ons plan. Het wordt zelfs gezellig. We maken grapjes over het perfecte dat ons omringd. Het stijve gedoe, de andere gasten die fluisterend nauwelijks durven te lachen, het keurslijf van de rijken in keurige avondkledij… tjonge, durf toch eens te leven!
“Schat”
“Jaaa…”
“Kan dat hier? Ik heb de indruk dat die garnaaltjes niet vers zijn…”
De rode wijn, passend bij het wildgebraad wordt ons met de gebruikelijke etiquette aangeboden. Ik ben bijna zeker dat als de ober lacht, zijn broek af valt.
“Ssssst, we zitten hier niet in frituur ’t Kapoentje he!!!
“ Zo ’n grote borden voor zo ’n klein stukje vlees?”
“Dat noemen ze dresseren”
“ Hoe ‘dresseren’ dat everzwijn is toch al dood?”
Zo ’n flauwe opmerking en toch krijgen we de slappe lach.
“ Hm, ’t kan ook aan de marinade liggen hoor maar hier denk ik nu dat dat vlees precies wat over datum is…”
“ Ach lieverd, we zijn al die dure smaken niet gewoon…”
De wijn en de loepzuivere muziek van Gregory Porter neemt de twijfel weg. Andermaal zien we hoe bekakt de mensen met elkaar omgaan. Wat moeten we onze cadeauvrienden vertellen over deze voor ons vreemd aandoende omgeving?
“ Ober, de rekening graag.”
We deponeren onze waardebon moeizaam in het kistje en bereiden ons voor op een loyaal gebaar daar we nog een tiental euro’s onder het toegelaten bedrag zitten. De baas zelf komt onze richting uit..
“Meneer?”
“Ja, zeg maar?”
“Uwe waardebon is over datum, twee jaar oud, nog van de vorige uitbater…”
12 reacties
pally · 13 juli 2015 op 12:23
Ik vind hem leuk, Meralixe. Dat sjieke gedoe en jullie lacherigheid. Mooi eind.
trawant · 13 juli 2015 op 12:43
Ai, ai ..het slot vind ik fijn gevonden, kop en staart!
Het is een beeldende sketch , je ziet jullie zitten als goedburgerlijk echtpaar.
Alle overbodigs weggesneden en dat dresseren zo even er tussendoor gestrooid. Klasse!
troubadour · 13 juli 2015 op 13:31
Leuk bedacht, goed gebracht.
Meralixe · 13 juli 2015 op 13:47
Terwijl de (goede) reacties binnen stromen toch even dit:
Ik heb het wel meer dat, als ik een idee aan ’t uitwerken ben, mijn muze de kerngedachte van het verhaal uit het oog verloren heeft. Deze column voldoet niet aan de eisen van de U v d M. Hella moet hem dan maar in de papierversnipperaar werpen. 😥
Suus · 13 juli 2015 op 15:41
Ja hè, ik heb het eigenlijk altijd, dat gevoel. Schaaf nog 30 keer bij en dan zou het moeten voldoen. En lees vervolgens, na plaatsing, nog 100.000 missers. Maar wat geeft het? Juist daar van leer je denk ik, en wordt het alleen maar beter.
Ik vond dit super en vooral het einde. En niet omdat het dan “klaar “was.
Ferrara · 13 juli 2015 op 16:08
Meralixe, ook nu weer de bescheidenheid zelve.
Prachtig verhaal man, verrassend tussen al die andere uitdagingen. En dan het slot, wat een idee.
Esther Suzanna · 13 juli 2015 op 17:40
Zo leuk…en zuur eh en een beetje zoet en zo zout…
:-))
Dees · 13 juli 2015 op 18:09
De uvdm is een middel voor mij als lezer. Als het tot zulks leuks leidt zijn de regels voor mij als lezer niet meer relevant. Leuk om eens lichtvoetige humor van jou te lezen trouwens!
Yfs · 14 juli 2015 op 12:31
Maar Meralixe, ik vind het helemaal geen flauw grapje, ik kende het nog niet en heb er smakelijk om gelachen. Er is niets leukers dan de slappe lach krijgen bij een ‘stijf’ gebeuren.
Wellicht een idee om jullie vrienden de volgende keer een waardebon cadeau te doen van ‘Frituur ’t Kapoentje”? 🙂
Een onverwachte uitsmijter! Recencies lijken me overbodig,
mij zullen ze er niet zien.
Heel erg leuk gedaan Meralixe! :rotfl: :rose:
arta · 15 juli 2015 op 11:57
Jaa, leuke uitdaging!
De uitsmijter is geweldig!
Nachtzuster · 15 juli 2015 op 23:23
[quote]“ Hm, ’t kan ook aan de marinade liggen hoor maar hier denk ik nu dat dat vlees precies wat over datum is…”
“ Ach lieverd, we zijn al die dure smaken niet gewoon…”[/quote].
En jezelf maar afvragen waarom je thuis broekhoest kreeg! Aan een deftig restaurant kan het natuurlijk niet liggen.
Leuk gedaan Meralixe. :rose:
Spencer · 19 juli 2015 op 22:20
:yes: