Pálinka

Het kleine dorpskerkje van Drávatamási beschikt over één oude klok, die klinkt een beetje blikkerig maar hij doet het nog best. In het voorportaal van het kerkje zie je het touw hangen waar de dominee de klok, normaliter elke zaterdagmiddag, een zwieper geeft. Daar komen vooral de oude vrouwtjes op af. De schorten en hoofddoekjes vervangen voor vreemd uitziende mantelpakjes, het haar netjes in de krul. Meestal hebben ze ook wat bloemetjes bij zich, om de zaterdagmiddag- kerkdienst wat op te fleuren. Natuurlijk klingelt de klok ook op de traditionele kerkelijke feestdagen, verder hoor je hem niet zo vaak. Tot vorige week althans. Bijna dagelijks ging dat ding tekeer, vanochtend alwéér twee keer.
Wat dit te betekenen heeft, vernamen we van Josef, één van onze studenten in de Nederlandse taal. Er blijken deze week al minstens drie doden gevallen, door het drinken van iets tè heftige Pálinka!
In een land waar spiritus verboden is, omdat men het wel eens zou kunnen nuttigen, worden wel complete Pálinka stookketels, inclusief alle toebehoren bij de bouwmarkt verkocht…
Dat gaat wel eens mis, dan vallen er zomaar verscheidene doden in zo’n klein dorpje op de poesta. Er is niemand die zich er heel erg druk over maakt, lijkt het. Dit soort dingen gebeuren gewoon en tja, dan ben je dood.
Terwijl de dorpsbewoners stomverbaasd staan te kijken hoeveel stampij ik maak over een tot moes gereden teckel, worden zij zelf van de eindigheid van het leven niet warm of koud… Eigen schuld, dikke bult. Dan moet je maar niet zoveel zuipen…

Ik ben maar weer eens naar het kerkhof gestiefeld, om er het mijne over te weten te komen. Daar heb ik inderdaad een aantal ‘verse’ graven ontdekt. Mannen variërend in leeftijd van achtenveertig tot negenenzestig jaar. Zonen, vaders, opa’s, onnodig van het leven beroofd. Stuk voor stuk Roma zigeuners en weer die kloterige armoede die ze de das omdoet. Hongaarse mensen wagen zich niet aan dat zelfgestookte spul, die halen gewoon hun flesje bij de supermarkt of hun glaasje in het cafe. De oneerlijkheid wordt steeds zichtbaarder voor ons, je vraagt je soms af wat Hongarije in Godsnaam te zoeken heeft in de Europese Unie. Het lijkt mij toch, dat dit soort dingen in deze tijd, niet meer zouden moeten kunnen.

Als enig redactielid van de Drávatamási-expres, zal ik met dit stukje de wereldpers niet opschrikken. Maar als je je realiseert dat er in honderden van dit soort dorpen, elk jaar mannen sneuvelen door het drinken van zelfgestookte Pálinka, zou je toch denken dat het wèl een issue is.
Nu is in Hongarije nog steeds de wet van kracht, dat de journalistiek zich niet negatief over Hongaarse aangelegenheden mag uitlaten.
Gelukkig zit onze Neelie Smit-Kroes er boven op, om dit zo snel mogelijk ongedaan te maken. Ze zet de Hongaarse overheid onder druk, door te dreigen de Europese geldkraan dicht te draaien. Ik vertrouw maar op haar en publiceer dit artikel toch, omdat ik het belangrijk vind dat er verbetering komt in het leven van de Zigeuners in Hongarije!
Zelf ben ik ook al eens knock-out gegaan door slecht twee glaasje Palinka, ik realiseer me nu pas hoe gevaarlijk dit was…

Waar ik nu voor bid is dat die kerkklok voorlopig stil blijft.
Amen.