partnerruil

Ik ken ze al jaren en af en toe kom ik ze tegen in het cafeetje op de hoek.
Hun mannen zijn de beste maatjes.
Arno heeft een cateringbedrijf, waar z`n vrouw Helma dapper in mee werkt.
Peter is een hardwerkende aannemer en zijn lief heet Irma
De meiden zijn al twintig jaar hartsvriendinnen vertellen ze vol trots. Helma is niet zo`n kroegbeest. Ze gaat af en toe mee omdat haar man dat leuk vind.
Het huishouden en de zaak nemen zoveel energie van haar, dat ze het uitgaan als een uitputtingslag beschouwd.
Irma geniet van haar biertje en het gezelschap van mannen.Zij is altijd present. Maar haar man laat het nog wel eens afweten. Erg druk met z`n aannemersbedrijf.
Deze keer zijn ze met z`n vieren.
Het lijkt me geweldig zo`n “kop en kont” vriendinnenschap voor het leven.
“Wij weten echt álles van elkaar” meldt Helma.”Zelfs de kleur onderbroek van onze mannen”, voegt ze er lachend aan toe.Elk jaar samen naar dezelfde camping en de kinderen slapen over en weer als het nodig is.
“Ideaal”denk ik. Dat is wat ik af en toe gemist heb.
Ik zie Irma bij Helma `s man op schoot kruipen.
Hij streelt haar, zoals innig geliefden elkaar strelen.
Elkaars kinderen delen is tot daar aan toe maar dit soort liefkozingen van mijn man zou ik, heel egoïstisch, m`n allerbeste vriendin niet gunnen.
“Irriteert je dat niet?”kan ik niet nalaten te vragen als ik het tafereeltje zo een tijdje gade sla.
Helma wuift mijn bezwaren weg als ‘kinderachtig’.
Ik voel me `n ouderwetse truttebol. Wenkbrauwoptrekkend kijk ik veelbetekenend mijn lief aan.

Steeds vaker zie ik Irma samen met de man van Helma een pilsje pikken.Ze vertonen stiekem gedrag.Heel opvallend verlaat de één de kroeg altijd “onopvallend” vijf minuten vóór de ander.
De stamgasten wisselen blikken zonder woorden.

Een paar weken later…
Sterk vermagert en kringen onder haar ogen.
Helma is veranderd in een hoopje ellende.
Het “nieuwtje” is als een lopend vuurtje door het stadje gegaan. Irma blijkt al een tijdje onderzoek te doen of Helma de waarheid sprak over de kleur onderbroek van haar man.
Ik heb met haar te doen. Niets had ooit haar argwaan gewekt.

In hun verdriet vallen Helma en de aannemer, ex man van Irma troostend in elkanders armen.
Langzaam maar zeker zie ik haar opfleuren.
Dit, door ellende samengesmede stelletje, word zelfs smoorverliefd op elkaar. Beide fanatiek in hun werk en geen kroegbeesten.
Ze passen bij elkaar als een aannemer en een pak spijkers.

Het andere stel vergaat het minder. De kroeg is hun huiskamer.
De ex-man van Helma valt niet zelden in slaap met z`n hoofd op de bar. Irma stapt vaak met driftige passen alléén naar huis omdat vriendlief met geen stok mee te krijgen is. Het ‘spannende’van hun relatie is er duidelijk van af.
Zij passen nu nog bij elkaar als een cateraar en een goedkope kant-en-klaar magnetronmaaltijd. Al vrij snel besluiten ze uit elkaar te gaan.
Helma is nog steeds “gelukkig” met de man van haar óóit allerbeste hartsvriendin.
Een hechte vriendschap… Het werd een sprookje met een gruwelijk “happy” end.
En weer word een wijsheid van m`n overleden vader bevestigd.
Wees op je hoede voor huisvrienden.Niet zelden maken ze meer kapot dan je lief is.