Paul

Vanuit de woonkamer zag ze hoe de bezorger van Post.nl met een pakketje naar haar voordeur liep. Enthousiast stond ze op om het in ontvangst te nemen. Terug in de woonkamer haalde ze een schoenendoos uit de verpakking. Toen ze het deksel opende, meende ze even engelengezang te horen. De knalrode pumps die in de doos zaten, leken haar aan te moedigen met een fluisterend ‘Toe maar’.

Ze hield er van om zich stijlvol te kleden. Haar garderobe bestond voornamelijk uit mantelpakjes, rokken, blouses en cocktailjurkjes. Ze had een grote collectie van zorgvuldig uitgekozen accessoires, en op haar nachtkastje stonden parfumflesjes van Chanel en Dior.

Als kind al, was ze enorm gefascineerd geweest door alles wat met mode te maken had. De galajurken die ze voor haar barbiepop tekende zouden het goed doen op de catwalk van Karl Lagerfeld.

Ze haalde de pumps uit de doos, rook eraan en genoot van de geur van echt leer die je van dure schoenen mag verwachten. Voorzichtig schoof ze de pumps aan haar voeten, liep een rondje om de salontafel en voelde de weldadige zachtheid van het leer.

Toen ze weer plaatsnam op de bank en gelukzalig naar de schoenen aan haar voeten keek, ging haar mobiel. Het was de assistente van dokter Vermeer die haar liet weten dat de operatie was gepland op 23 Augustus. Tranen van geluk welden op. Ze besefte maar al te goed dat dit de datum zou worden waarop ze eindelijk afscheid kon nemen van een lichaam waarin ze zich bijna haar hele leven ongelukkig had gevoeld. Het was stil in de kamer. Alleen de stem van de assistente klonk nog door de telefoon : ‘Hallo?’ ‘Paulien?’