Piraten Partij

De Nederlandse burger heeft, en had misschien, al niets te vertellen in hun eigen land. Niet in Europa, niet in de wereld. Als een burger een eigen huis bezit, dan is dat de enige plek op Aarde waar hij of zij nog iets te vertellen heeft. De bevolking van Nederland heeft het recht om zijn eigen regering te kiezen. De zogenoemde volksvertegenwoordigers. Maar wie vertegenwoordigen ze eigenlijk? Vertegenwoordigen ze mij omdat ik toevallig een avond niets te doen had en dacht, ach zal ik eens gaan stemmen? Ze vertegenwoordigen Nederland in Europa en in de wereld. Maar luisteren ze naar wat het volk vindt en wilt? Luisteren wel ja, maar doen ze er ook iets mee? Nee, luid mijn antwoord.

Je kiest een partij die aansluit bij jouw idealen. Je kiest een partij die overtuigend laat blijken dat ze de beste keuze zijn. Vervolgens wordt er een regering gevormd en jouw partij moet concessies maken en compromissen sluiten. Kortom, driekwart van het programma blijft in het boekje staan en komt niet in het akkoord.

Gelukkig is er een manier waarmee er wel naar de keuze van het volk geluisterd wordt. Door middel van een referendum. Op 1 juni 2005 heeft 61,5 procent van de opkomst ‘NEE’ gestemd tegen de Europese Grondwet. Dat referendum was trouwens de eerste die op nationaal niveau werd ingezet. En zowaar werd er naar het volk geluisterd en hun keuze werd gerespecteerd. Maar ach, de Unie had al een plan B klaar liggen. Ze maken er gewoon een verdrag van. Juridisch zit het anders in elkaar, maar de regeringen kunnen zonder vragen hun handtekening zetten. Het Verdrag van Lissabon werd een bindend feit op 1 december 2009.

Zwaar kiezersbedrog als je het mij vraagt. Het volk zei toch ‘NEE’ tegen de Grondwet, laat staan een verdrag. De regering koos ervoor om niet nogmaals een referendum te houden, omdat het simpelweg niet nodig was. Kortom, er is het volk gewoon iets opgelegd.

De Europese Unie is in eerste instantie een goed idee. Samenwerking tussen de leden op economisch en juridisch vlak. Maar ook op politiek vlak. Maar heeft het volk daarvoor gekozen? Heeft het volk de keuze überhaupt gekregen? Naar mijn weten niet. Een Europese Commissie, Centrale Bank, Rekenkamer, Parlement, Raad en een Europees Hof van Justitie zijn van die politieke instellingen die de Unie reguleren en besturen. De afspraken die door deze instanties worden gemaakt zijn bindend, zij gaan boven de nationale afspraken.

En daar word ik boos om. Ik heb verdomme nee gezegd tegen de grondwet! Ik wilde die verdomde Euro niet hebben! Ik wil niet dat iemand anders de keuzes en beslissingen voor mij maakt! Ik wil geen minister van Justitie die onze minister van Justitie mag corrigeren als hij dat juist acht! We horen in een vrij en democratisch land te leven. Maar daar merk ik anders weinig van. Onze rechtspraak is hiermee ook een lachertje geworden.

Een Duitse webshop, genaamd Opus, werd door de mensen van Stichting Thuiskopie, met steun van hun Brein, aangeklaagd vanwege het verkopen van blanco media waar geen heffing op zit en waardoor piraten vrij spel hebben en dat tegen zeer aantrekkelijke prijzen. Sinds 16 juni 2011 heeft het Europese Hof bepaald dat zij geen blanco media meer mogen verkopen aan Nederlandse klanten. Terwijl de winkel nota bene in Nederland zelf gelijk heeft gekregen van de Hoge Raad. Verder in beroep gaan is dus onmogelijk, besluit staat vast. Verkopen mag. O nee, toch niet. Europa heeft het laatste woord.

Europa heeft het volk alleen maar meer ellende gebracht dan geluk. Oost-Europeanen die huizen binnen rijden als ze bezopen van hun werk komen, een munt die het volk nog meer schulden bracht en brengt, instanties die nationale beslissingen mogen overrulen, geld schenken aan een land die anders de volgende crisis en recessie teweeg brengt wegens faillissement. Alles voor een ander. Maar Nederland moet bezuinigen. Zoals altijd is de zorg de pineut. De pensioenen worden minder waard en je moet langer werken. Onze defensie is straks niets meer dan een legertje met roeiboten, fietsen en vliegers. Bezuinigen op onderwijs, cultuur, op alles.

En dat allemaal omdat het volk van ons land dit zo graag wilt? Nee, omdat onze volksvertegenwoordigers, die zelf genoeg verdienen en na vier jaar al met pensioen kunnen, gewoonweg doen waar ze zin in hebben. Waar is de vrijheid van de burger waar ze recht op heeft? De vrijheid van de burger is niets meer dan de tekst op een label van een USB stick. Ze zijn marionetten van Euronopoly.

Gelukkig kan ik vanavond toch weer met een gerust hart gaan slapen, wetende dat piraten altijd hun schatten zullen vinden.