Positief communiceren

Omdat ik een storende factor ben in ons verder zo positieve bedrijf, moet ik op cursus ‘Positief Communiceren’. Mijn manager zegt dat het niet voor straf is, maar dat het een kans voor me is om me te ontwikkelen, op persoonlijk en spiritueel vlak. Tijdens het opwarmen van ons aura met antroposofische medidatie-technieken ontkom ik niet aan het gevoel dat ik gehersenspoeld ga worden en terug zal keren als een ja-knikkend sektelid. “Het gaat allemaal om positieve energie,” zegt een cursusleidster met het uiterlijk van een hobbit. “Als je je bijvoorbeeld ergert aan collega’s, maakt dat negatieve energie los. En dat is niet goed voor je.”
“Ja, maar Bob is écht een vreselijk irritante vent,” zeg ik naar alle eerlijkheid. “Hij lult uit zijn nek als een tweederangs consultant, hij slurpt als hij koffie drinkt en hij is zó gemakzuchtig. En-“
“Vandaag gaan we werken met het Prisma. Met het Prisma haal je de goede kanten van je collega naar boven. Daardoor wordt je houding positief, en zul je zien dat je ergernis verdwijnt. Kun je tien positieve eigenschappen van je collega opnoemen?”
“Eh….hij…….eh..….kan goed……..eh……..overhemden strijken, en eh….” Ik probeer met alle macht positieve punten van Bob naar boven te halen, maar ik stok.
“Ga door. Laat het maar komen.”
“Sorry hoor, maar Bob heeft niets positiefs. Hij is genieperig, en kortzichtig, en hij heeft een bruine arm van heb ik jou daar, en…”
“Nu moet ik je écht even feedback geven!” De cursusleidster gaat ferm voor me staan. “ZIE je nu wat je doet!? Hoe kun jij nou liefde ontvangen als je alleen maar negativiteit uitzendt?”
“Ja, maar-“
“Ik hoor het al, we moeten bij jou bij de bron beginnen. We gaan een oefening doen. Positief communiceren. Formuleer de volgende negatieve uitspraken eens positief.”
“Prima, kom maar op.” Ik geef me over en besluit lijdzaam mee te doen.
“Uitspraak één. Ik vind je pak lelijk.”
(“Wanneer dringt het nou eens tot die rotkop van je door dat zalmroze jasjes al twintig jaar niet meer kunnen? Je ziet er belachelijk uit!”)
“Die kleur staat je goed,” antwoord ik braaf.
“Zie je nou hoe lekker dat is?” De cursusleidster ontbloot haar bruine tanden en vlijt zich op de rand van mijn tafel. Ik doe mijn uiterste best om haar Prisma positief bij te stellen, maar welbeschouwd is ze niets meer dan een oerlelijke trol die helemaal de weg kwijt is.
Oh nee, dat mag niet. Dat is negatief.
Ze is een vrouw met een karakteristiek gezicht. En een interessante visie op de wereld.