De firma Prominent verkoopt comfortabele sta op stoelen en tafels op maat.
Voor het eerste product voelen wij ons nog te dynamisch, maar een tafel op maat spreekt wel aan.
De lundiatafel, die al meer dan 30 jaar meegaat, is zelfs na een renovatiebeurt uiteindelijk toch aan vervanging toe. In de ruime winkel valt het assortiment stoelen meteen op. Ze staan prominent opgesteld.
De tafels bevinden zich achterin de zaak.
Wij zoeken ons een plek aan een tafel die ons wel wat lijkt en hebben onderling de afspraak gemaakt dat we vandaag niets kopen. We zijn hier ter oriëntatie.
De twee verkopers zijn druk met stoelklanten en laten ons voorlopig met rust.

Er zit een wat ouder echtpaar in een stel stoelen weggedrukt, zij lijkt extra klein in haar zetel, hij ziet het wel zitten, een degelijke sta op stoel.
Terwijl de verkoper, type -snelle prater- de werking van de lanceerknop uitlegt, zie ik haar nog kleiner worden en denken. “Ik lig straks met één druk op de knop halverwege de kamer.”
De verkoper vertelt over de mogelijkheden van bekleding en de kleuren die er zijn. Hij informeert naar de kleur van de vloerbedekking en de huidige kleur van het meubilair.
Opnieuw hoor ik haar denken: “Oh je mijn vertrouwde groene velourtje staat straks bij het grof vuil, dat wil ik helemaal niet.”
Ook de verkoper raadt haar gedachten en hij ratelt er lustig op los.
“We hebben een actie mevrouw, meneer. Als u twee van deze prachtige stoelen koopt, koop ik uw oude stoelen in.”
De vrouw fleurt er enigszins van op, zij realiseert zich niet dat ze hiermee eigenlijk de gang naar de gemeentelijke stortplaats betaalt. Je maakt mij niet wijs dat ze bij Prominent iets anders met tweedehands meubilair doen. Die brengen dat heus niet naar de kringloopwinkel.

Verkoper twee voegt zich bij ons nadat hij zijn klant met een kop koffie in een relaxstand heeft gemanoeuvreerd.
“Wat kan ik voor u doen?”
“Wij zijn hier ter oriëntatie en hebben belangstelling voor een tafel op maat. We zijn benieuwd naar de mogelijkheden.”
Houtsoort, afmetingen, kleur alles passeert de revue en ook wij krijgen de vraag wat de kleur van de vloerbedekking is. “Berkenparket”, zeggen we. Helaas aan een berkentafel kan de man ons niet helpen. Alternatieven heeft hij genoeg. Wij blijven volhouden dat we die dag geen aankoop zullen doen.
“Groot gelijk” zegt de slimme verkoper. “t Is tenslotte geen kilo suiker wat u aanschaft.”
Al pratend trekt hij een kladje, waarop hij afmetingen, houtsoort, kleur, levertijd en de prijs van de tafel noteert.
“Maar, mevrouw, meneer, deze week hebben wij een actie en mag ik u de tafel voor 15% minder verkopen, mits u voor zaterdag beslist.”
Wij nemen de deal in overweging en op weg naar de deur zien we het echtpaar nog steeds zitten wikken en wegen, maar de verkoper heeft al een koopcontract op schoot.
De andere klant ligt geheel relaxed in zijn stoel en inmiddels is een nieuw echtpaar in comfortabele stoelen neergestreken.

Vandaag hebben we de tafel besteld, die krijgt, net als de oude nu, een prominente plek in de kamer.


Ferrara

Wie sturen kan zeilt bij elke wind

2 reacties

arta · 9 juni 2011 op 09:00

Ik kreeg een sta-op-stoel-reclame aan de linkerzijkant!

Leuke anekdote, Ferrara, staat de tafel inmiddels?

sylvia1 · 9 juni 2011 op 09:51

Verkooppraatjes in een meubelzaak… leuk decor voor een column. Er had van mij wat meer vaart in gemogen. Aan het einde was ik verbaasd te lezen dat jullie er toch een tafel hebben gekocht. De zaak kwam niet bepaald sympathiek over…

Geef een reactie

Avatar plaatshouder