Pseudo-epilepsie; echt of nep?

Het verschil tussen epilepsie en pseudo-epilepsie? Epilepsie is echt en pseudo-epilepsie is nep. Moet je het wel zo zien? Is pseudo-epilepsie wel nep? Als je een epileptische aanval krijgt tijdens het maken van een EEG zie je veranderingen in de hersenen. Bij een pseudo-epileptische aanval zie je geen veranderingen.
Het verschil zit hem in de oorzaak pseudo-epilepsie heeft een psychische oorzaak heeft, zoals een traumatische gebeurtenis.

Ik heb in het ziekenhuis meegemaakt dat artsen zeiden: ‘O, heb je haar weer met die pseudo-insulten, geef haar tijdens een insult maar gewoon NaCl (dit is gewoon zout water, geen anti-epileptica) en zeg maar dat het een medicijn is, dan komt ze er vanzelf wel weer uit’.
Maar moet je het zo benaderen? Ik denk van niet, voor die mensen die pseudo-epilepsie hebben is het echt. Er zijn dan wel geen afwijkingen in de hersenen te zien, maar ze hebben wel degelijk de symptomen ervan. Dus ook de gebalde vuisten waarmee ze zichzelf openhalen. Of de kans dat ze op hun tong bijten. Moet je dit dan maar zo laten en zeggen eigen schuld, dikke bult?

Psuedo-epilepsie heeft dus een psychische oorzaak. En zoals bekend, bij een probleem, moet je eerst de oorzaak opzoeken en dan kan je het verhelpen. Een psychische oorzaak kan je behandelen met psychotherapie.
Een casus:
Je moeder heeft je afgestaan bij je geboorte, dit heb je nooit kunnen verwerken en in de puberteit ontstaat pseudo-epilepsie. Je krijgt psychotherapie en onder begeleiding leer dit te verwerken. Sindsdien heb je geen aanvallen meer gehad.

In de praktijk gaat het volgens mij niet altijd zo, jammer genoeg. Mensen met pseudo-epilepsie worden niet doorgewezen naar een psycholoog en krijgen anti-epileptica.
Dit zijn mijn bevindingen in het ziekenhuis.