In deze column trek ik vergelijkingen die bij verschillende mensen in het verkeerde keelgat zouden kunnen schieten. U bent gewaarschuwd. ‘Alstie nog even doorgaat krijg ik nog een stijve ook,’ zei de jongen voor me met een grijns van hier naar het binnenhof. Een paar minuten daarvoor had een Gestapolulletje in blauw de tram aangehouden en iedereen naar buiten gesommeerd. We staan, onvrijwillig, in de rij om preventief betast te worden, omdat Balkie denkt dat ons land, het stipje op de wereldkaart, bedreigt word door terrorisme. Nu gaan mijn haren al iedere keer overeind als iemand dat relatieve begrip in zijn mond neemt (onze verzetshelden in de jaren veertig van de vorige eeuw werden door de nazi’s ook bestempeld als terroristen), maar het feit dat een stel uniformen door middel van burgerpestacties een terroristische aanval moeten gaan uitlokken schiet bij mij pas echt in het verkeerde keelgat. Toen mijn vriendjes rugzak vol was opengetrokken werd schaamde ik me dan ook dat ik niet verder kwam dan opmerkingen als: ‘ pas op dat je niet in een remspoor grijpt.’ Niet alleen mijn vriendje en ik lieten duidelijk merken elke vorm van respect te missen voor acties als deze, iedereen in de rij liep te morren. Maar onze grote monden zorgden er alleen maar voor dat de dienders ons de trein op een minuut na lieten missen. Even hoopte ik dat mijn mascara toch stiekem explosief bleek te zijn. Met een gezicht dat op onweer stond pakte ik mijn roze rugzak weer aan. ‘We doen alleen maar wat ons opgedragen word mevrouw.’ Tja dat zeiden de NSB-ers ooit ook, toen ze weer een trein vol joden op weg stuurden.
Categorieën: Politiek
2 reacties
Mosje · 31 mei 2007 op 11:13
Een voetnoot, of in dit geval een hoofdnoot, zoals deze doet enorm afbreuk aan hetgeen je schrijft. Nooit meer doen.
Ik raak niet snel opgewonden als een vergelijking wordt gemaakt met WOII. Overigens gaat de vergelijking in jouw stukje enorm mank.
annazeurt · 3 juni 2007 op 01:30
Ik was niet de enige die die vergelijking maakte. Ik snap ook wel dat preventief fouilleren niet in de buurt komt van de gruwelen uit de oorlog en ik snap dat het je onwijs in je verkeerde keelgat schiet, maar ik vraag me écht af waar we heen gaan in dit land als je zonder reden, onder het mom van eigen veiligheid, van de straat geplukt word, je tas omgekeerd word waardoor je persoonlijke bezittingen op een tafeltje te liggen komen en vervolgens als een kind betuttelend toegesproken word of je niet even rustig kan blijven mevrouwtje. We werden met zijn allen écht onwijs getreiterd, de marrokaantjes iets harder uiteraard, door agenten met lichtelijke hoogheidswaanzin en dat schoot menigeen in het verkeerde keelgat. Maar ik ben het met je eens dat een andere vergelijking beter was geweest.