Ik weet niet waar het in zit, maar ik heb geen contact meer. Tenminste, niet met een deel van onze samenleving dat er een heel eigen cultuur, geheel eigen normen en waarden op na blijkt te houden. Ik zie de laatste jaren jongeren tussen twaalf en achttien jaar op straathoeken. Onder bruggetjes. Voor de ingang van winkelcentra. Op de pleinen. Voor de kroegen waar ze als agressieve wespjes om breedgeschouderde portiers zoemen alsof ze ook maar een kans zouden hebben om langs hen heen naar binnen te glippen. In het weekend niet welkom. Door de week wel. Dus ze hangen een beetje, kijken verveeld om zich heen. Naar de meiden, naar een scooter.
En naar mij. Zoals die jongens uit jeugdbendes op de televisie naar een willekeurige passant kijken voordat ze hem in elkaar trappen en van alles beroven wat van hun gading is. Ik voel minachting en soms zelfs onverholen haat. Ze vereren rappers die sneldichten over moord, politiehaat, de romantiek van bloed op en kogels door de straten. De grootste helden zijn dikke, met goud behangen negers die uiteindelijk sterven zoals ze zelf lyrisch omschreven. Door geweld. Wie een rood petje draagt in The Bronx, haat vanaf zijn geboorte iemand met een blauwe bandana. Logisch toch? Mode waait over naar Almere.
Jongeren die tegelijkertijd zonder aarzelen de duurste merkkleding uit de schappen pakken en urenlang bezig kunnen zijn met het passen van een broek waar een bepaald beeldmerkje op staat. Om vervolgens zonder zelfs maar met hun ogen te knipperen tweehonderd euro of meer neer te tellen voor een paar aan elkaar genaaide lapjes textiel uit een derdewereldland.
Kinderen die het hebben over respect. Respect dat wij allemaal voor hen moeten opbrengen. Dat bedoelen ze daarmee. Niet andersom. Ze bedoelen eigenlijk dat we ze niet mogen aanspreken op het kapot maken van dingen, het schreeuwen van beledigingen tegen voorbijgangers, het mishandelen van iemand met het verkeerde haar. Dat niemand mag opstaan tegen hun terroriseren van alles en iedereen die maar op enigerlei wijze durft aan te geven dat respect iets wederzijds hoort te zijn en iets anders dan terreur, dan angst inboezemen.
Ik heb er geen contact meer mee, met die jongeren. Ik hoorde laatst de omschrijving dat jongeren op zaterdag de stad ingaan om van alles te kopen want iets anders is er niet voor ze. Dat de welvaart voor ze wordt geëtaleerd, dat er volledig op wordt ingespeeld door de commercie. Dat het grote hebben het enige is dat ze rest in onze maatschappij.
Inmiddels ben ik er achter dat onze jeugd rondhangt, wat blowt en drinkt en een taal spreekt die het midden houdt tussen Surinaams, Nederlands, Antilliaans en Arabisch, woorden gebruikend die ik niet ken, als Matti en Homie en Flakka. En de taal die ik wel meende te begrijpen betekent inmiddels iets geheel anders dan ik ooit heb geleerd. Vet is goed. Gruwelijk is geweldig. Boeken betekent rijden. Respect is tegenwoordig dus angst.

TT


18 reacties

rrobin · 10 november 2004 op 17:56

Fawaka Ton! Deze column roeleert, echt vet man! 😀

Slukes, mattie 😉

Bakema_NL · 10 november 2004 op 19:14

Saaaahh, migado Ton, deze column is zwaar flex man, kankerlauw gewoon.

Hehe, maar je hebt helemaal gelijk. Het is triest om te zien. Ik verveelde me vroeger nog geen seconde, had (en heb) tijd tekort voor van alles en nog wat. En deze verwende sukkels die echt van alles hebben, krijgen of dat kunnen, vervelen zich, het is ongelooflijk. Ik ben dat contact helemaal niet kwijt want ik werk vrijwel dagelijks met dit soort figuren….althans, ik probeer de besten er uit te halen, de rest mag opflikkeren. Probeerde ik vroeger zo goed mogelijk mijn werk te doen en was je de man, nu ben je de man als je het minste doet en er nog mee wegkomt ook. Er word massaal geluisterd naar niggahs uit da hood, die er vanwege de gespekte bankrekening al lang niks meer mee hebben, zij zijn het ontsnapt dankzij de sukkels die er nog steeds in zitten en blijven. En het maffe is dat de blanke middenklasser jeugd er ook helemaal mee wegloopt. Ik heb met blanke Nederlanders gewerkt die nog Allochtoonser/Surinaamser klonken dan een allochtoon/Surinamer zelf, tot en met het “die meisje” aan toe………tenenkrommend gewoon. Aan de andere kant ook weer niet zo gek wanneer je van kleinsaf 1 van de 3 blanken bent in een klaslokaal, dat kan ook niet goed gaan. En dat hangen is inderdaad zeer irritant. Wanneer ze je zo stoer aankijken moet je trouwens gewoon vragen of er iets is, of terugkijken zonder iets te zeggen, misschien dat ze hun probleem met jou dan kenbaar maken. Ik heb echt maling aan die kansloze sukkels.

sally · 10 november 2004 op 21:04

Steeds weer probeerde ik dit soort ongenoegens te relativeren.
Maar ik besef nu dat ik in een stukje Nederland woon waar we veel minder geconfronteerd worden met dit soort gedrag.
Toch heb ik nog steeds de hoop dat het ooit nog weer beter zal gaan met “het respect”
Eeuwige optimisten zullen er altijd blijven.
Misschien maar goed ook..
liefs Sally 😕

MBB · 10 november 2004 op 22:06

Deze manier van concluderen op waarnemen is natuurlijuk een beetje scheef, tenslotte;
Niet [i]iedereen[/i] hangt te nietnutten, maar aangezien degenen die NIET nietnutten (binnen) bezig zijn, hangen ze NIET rond op straat, vallen ze dus niet op, dus kunnen ze NIET worden opgenomen in de observatie 🙂

Ten tweede, ‘de jeugd’ heeft is altijd al (kleine?) groepen gehad die met in het openbaar rondklooien de opinie zetten, van krakers, hippies, enz terug tot in de Griekse en Romeinse tijden. 🙂

Dat is geen reden om hun geweld en intimidatie toe te staan, net zo min als het is toegestaan voetbalrelschopers en krakers toegestaan is te vandaliseren.

Fred · 10 november 2004 op 22:30

Zoek eens contact met de jongeren. Wordt vrijwilliger bij een club. Jongeren zijn goed aanspreekbaar en hun interesses verschillen niet veel met vroegr. Ja, andere merkkleding. Maar ik wilde vroeger ook Adidas ipv Quick.. 🙂

pepe · 10 november 2004 op 22:32

Ja ze zijn er Ton, ook ik zie ze.
En toch zijn er van die slobberbroek-stoere-petten-jongens die heel sociaal, aardig zijn.
Ik vertoef nog wel eens tussen zulke jongeren, die met elkaar lol maken, maar tegelijk door anderen met de nek worden aangekeken.
Ze zijn niet allemaal even naar/vervelend.
Jammer dat ook hier de goede, onder de minder goede moeten lijden.

tontheunis · 10 november 2004 op 22:35

[quote]Zoek eens contact met de jongeren.[/quote]

Beste Fred,
Ik heb vier van die kornuiten onder mijn eigen dak. De één hoort bij de ene, de ander bij de andere groep. Weer een ander bij geen groep en de vierde is gelukkig nog wat te jong. Met mijn kinderen en hun vrienden heb ik, ook al hangen er nogal wat van rond, zuipen en blowen en breken her en der wat in, een goed contact. Ik zie ze veel, spreek met ze en juist daarom kom ik tot deze constatering.
Ik pleeg doorgaans niet te schrijven over iets waar ik geen binding mee heb.

TT

Fred · 10 november 2004 op 22:56

Begrijp ik Ton. Maar ik vind je teveel generaliseren. Er zijn zoveel goede jongeren en ook ik heb ze onder mijn dak. Kleding ziet er niet uit maar een sterke mening over kunst. Ik hou van positief stimuleren. Uitgaan van het goed, want dat heeft ieder mens en dus ook een blowende jongere.
Weet nu ook waarom ik als twaalfjarige stoned uit het rookhol op school liep zonder te roken.

Hendriks · 10 november 2004 op 23:14

nogal jammer dat mensen denken dat de jongeren waar over nu gesproken wordt wel mee vallen in de opzichten van deze column.

Deze column is gewoon 100% juist. Ik kijk uit het raam van mijn kamer, en zie op elk bruggetje wel een groepje staan. Er is geen andere weg voor mij om maar van mijn wijk te komen, en er is ook geen moment dat je er gemakkelijk langs loopt. Los van het feit dat je je al niet gemakkelijk voelt, lijkt het wel alsof de jongeren inderdaad niets te doen hebben en zich steeds aan elkaar willen bewijzen ten op zichte van hun mede lot genootjes, ten koste van de voorbijganger(s)…

waar ligt het aan? Aandacht? Ouders? Er zullen meerdere factoren zijn…

Fred · 10 november 2004 op 23:44

Avh tot zover zie ik geen verschil met vroeger. Hangen is van alle tijden en heeft pas sinds een paar jaar een naam. hangen en niks doen is geen misdaad. Vergeet ook niet dat alle leuke trapveldjes verdwijnen om er flats te laten verrijzen.
Fout is het altijd als ze mensen lastig vallen. wat dat betreft is het jammer dat ik uit een dorp kom. iedereen kende je daar altijd. positief was dat we geen telefoon hadden. Bleef de straf nog een paar dagen weg…

Bakema_NL · 11 november 2004 op 00:46

Soms vraag ik me af of ik zelf ergens anders ben opgegroeid wanneer mensen zeggen dat het allemaal wel meevalt………misschien had ik mijn ogen dicht of zo.

DeVleg · 11 november 2004 op 11:05

Waarschijnlijk kom ik ook van een andere planeet, maar misschien willen de personen, die het gevoel van Tontheunis niet kennen, eens een dagje Zoetermeer bezoeken. Liefst in de avond om dan met eigen ogen de scooterbrigade en de trainingspakkenparade te aanschouwen.

Tip, spreek ze nou niet aan op normen en waarden. Allereerst verstaan ze je niet en ten tweede zijn deze vrienden tot op het bot verpest en hun enige vorm van spanning of ontspanning is intimidatie.

Wright · 11 november 2004 op 11:57

Je column wekte in eerst instantie bij mij wat irritatie op, maar ik realiseer me ook dat het makkelijk praten is, als het gaat over iets waar je niet dagelijks mee geconfronteerd word.
Ik ben een gezegend mens hier in Utopia aan de Ijsel,
waar de grootste ergenis de glasbak is.
Die gaat nu ondergronds als ik het goed begrepen heb.
Tja,….

Fred · 11 november 2004 op 12:24

Blijft over of je mag generaliseren. Ik vind van niet dus. Rotte appels zie je altijd sneller in een fruitmand. De goeie niet, want dat is gewoon.

Mup · 11 november 2004 op 15:15

TT,

Zelf heb ik er (nog) geen last van.Ook niet binnenshuis, maar de beschreven leeftijd hebben ze nog niet bereikt, en ik zeg als het om mijn kroost gaat, nooit nooit. Wel zie ik sommige ouders, die ik luid vloekend en tierend naar spelende kinderen zie roepen. Dan bekruipt me wel het gevoel van; Waar zouden sommige kinderen het toch van hebben?

Groet Mup.

Ma3anne · 12 november 2004 op 00:26

Sja, het is maar net waar je woont, denk ik. In het stadje waar ik woon is het goed toeven met de jeugd. (op een recentelijke vechtpartij tussen twee knapen voor mijn voordeur na…).

Bakema_NL · 12 november 2004 op 08:30

Ik woon ook wel in een rustig dorpje. Maar gisteren liep ik mee langs de huizen want het was Sint Maarten, dus snoep halen bij iedereen voor de kinderen (had nog nooit van Sint Maarten gehoord tot ik hier kwam wonen). Komen we ergens de hoek om met 6 kinderen en we horen een hoop tumult. En daar loopt een volwassen kerel met een gozertje van zo’n 12 jaar in zijn handen, het gozertje piept en jankt half wat over dat hij het niet heeft gedaan en dat hij naar huis wil etc………….leuk voor al dat 4/5/6 jarig kroost wat wij bij ons hadden. Dat gozertje liep dus in een groepje van zo’n 6 gozertjes, allemaal rond 12 jaar en dus eigenlijk al het Sint Maarten voorbij maar natuurlijk is gratis snoep wel zo lekker, en zij hadden van die grote meneer dus mandarijntjes gehad en dat kan natuurlijk niet, dat is geen snoep. Uit ongenoegen hadden ze enkele mandarijntjes met 100 km. per uur tegen de ramen gegooid van de man…….die was het daar niet zo mee eens en heeft de politie gebeld voor de knaap, die het waarschijnlijk geeneens had gedaan, maar dan mocht hij zijn vrienden gaan verlinken wanneer de politie zou arriveren…………waarschijnlijk doet hij dat niet, want dat is niet gebruikelijk in zijn cultuur…….ja helaas, mijn vooroordelen werden verdraaid weer eens bevestigd, jammer. Sint Maarten komt nochtans van een ander geloof af….gratis snoep maakt dat waarschijnlijk goed…….maar geen GEEN mandarijntjes, dat is te oranje.

viking · 12 november 2004 op 15:48

Als jong ventje heb ik, samen met mijn homies, net als alle voorgaande generaties, dingen gedaan die niet helemaal netjes c.q. legaal c.q christelijk waren.

Exact dezelfde dingen zie ik nu ook om mij heen weer gebeuren. En ik begrijp nu ook de ergernis van de ouderen van toen.

Maar er is wel een heel groot verschil:

Wij werden ook wel eens gepakt. Dat betekende in de praktijk dat we weer goed maakten wat we hadden verkloot: we betaalden de schade, ruimden de troep op of in het ergste geval zat iemand gewoon z’n straf uit. In de bajes wel te verstaan.

Iemand die ons op ons gedrag aansprak werd niet afgetuigd. Zekere zo’n ‘ouwe lul’ niet. Vaak volgde na bepaalde incidenten een soort goede verstandshouding.

Waarom?

Omdat er wederzijds respect was.
Allez, in de meeste gevallen toch wel.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder