En toen was het ineens zover. Rokjesdag! Het weer zou lentevol warm worden. De kranten en de media beloofden vele dames in rokjes. Voor elk wat wils. De ideale start van de lente. Als je een man bent tenminste. Vrouwen keken er wel iets anders tegen aan. Ik zag oproepen om mannen in een jurk te laten lopen of als dame gewoon niet mee te doen. Ergens kan ik me dat wel voorstellen, want het moet een leuke gimmick blijven in plaats van een nationale gedwongen traditie. Toch heeft het wel iets. Niet alleen omdat het beeld zo prachtig is, maar het is zoveel dieper.

De oorsprong van deze heugelijke dag hebben we te danken aan één man. Een schrijver. Ooit beschreef hij het beeld van passerende dames in dun stoffen rokjes zwevend op mooie witte benen. Heerlijk wit nog. De eerste zonnestralen voorzichtig opvangen om bruin te worden. Hij beschreef de schoonheid van de vrouwen in eenvoudige pennenstreken. Het rokje werd meer dan een gewoon kledingstuk. Het werd het symbool voor vrouwelijke pracht en hoe wij mannen dit eren en waarderen. Hoe wij ons hoofd en hart konden verliezen aan een paar schitterende bleke benen. De fantasie die bezit van ons nam als zonnestralen door het rokje schenen en enige contouren prijs gaf. Mannen die thuiskwamen met een glimlach en hun vrouw spontaan een knuffel gaven. Het werd hét symbool voor de vrouw en hoe wij haar liefdevol op een voetstuk zetten

Dit allemaal door rokjesdag. Het is zoveel meer geworden. Niet meer de fantasie van één man. Niet meer het verhaal zoals het ooit stond in een landelijke krant. Langzaam maar zeker kreeg het al ons mannen in de ban. Het virus dat nooit meer uit je lichaam trekt. Omdat we het niet willen. Rokjesdag. Hoe mooi ooit door de ogen van Bril omschreven en bedacht.

 

Ik zit buiten en geniet van de zon. Haar stralen strelen liefdevol mijn huid. Een vrouw wandelt voorbij. Zij draagt een fleurig bloemetjes-rokje. Haar benen prachtig wit gevormd zover ik dat mag zien. Mijn fantasie slaat op hol. Ik glimlach, kijk omhoog en denk aan Martin.


MichielZiet

Schrijver, die altijd wel iets meemaakt en ziet door om zich heen te kijken. Schrijft graag: Korte verhalen, columns, toneel-stukken en fantasy. Werkt aan: Roman: Piet Kreel is nog wel. Columnist voor het tijdschrift Schik en paar keer gepubliceerd in de krant: Metro Nieuws.

6 reacties

Esther Suzanna · 2 mei 2015 op 18:36

Wie Obama volgt heeft misschien gezien dat hij gebruik maakt van een ‘Zeggen wat je denkt zonder scrupules Manager’. Obama houdt een hoogwaardige speech voor een zaal vol hooggeplaatste personen. Na elke beschaafd stukje tekst, met volzinnen en van hoge kwaliteit spreekt de ‘Angermanager’ uit wat Obama eigenlijk zou willen zeggen…

Esther Suzanna: Mooi stukje, goed geschreven en een ode aan de vrouw en Martin Bril.

Mijn ‘Angermanager’: Als mijn partner mij knuffelt en zoent omdat hij op straat is opgegeild door de korte rokjes en blote benen van een ander dan kan hij opzouten…en verder is de vrouw met rokjesdag op ‘een voetstuk’ zetten natuurlijk grote KUL. Wat een gezever. Wil je de zaak gelijk trekken wordt Rokjes dag wat mij betreft Rokjes/Blote Torso dag! Hoppa, uit die shirts, dan gaan wij wel met de billen bloot. Eerlijk is eerlijk toch?

    MichielZiet · 5 mei 2015 op 11:09

    Hey Esther,

    Allereerst: wat een heerlijke angermanager heb je. Ik wil al bijna zeggen: arme partner. 😉
    Wat mij betreft voeren we blote blilen/torso/rokjes/korte broeken wat dan ook in. Het mag best allemaal wel een beetje uniseks worden. 😉

Frans · 3 mei 2015 op 00:40

Leuke column al haalt hij het natuurlijk niet bij de column over rokjesdag van Bril. Zelf vind ik die roemruchte column de doodsteek van rokjesdag. Ik heb me daar in het café al uitgebreid over uitgelaten. Ik had er dan ook het best het zwijgen toegedaan. Al is dat dan weer een beetje laf als je er zoals ik zo´n uitgesproken mening over hebt. Dat doet overigens niets af aan de kwaliteit van het geschrevene.

    MichielZiet · 5 mei 2015 op 11:11

    Het mag nog niet eens in de schaduw van Bril zijn column staan… nou ja… de schaduw van zijn grote teen dan. 😉
    Daarom is het ook een ode aan hem.
    Toch is het ook interessant hoe een column van hem veel los gemaakt heeft.
    Dank! 🙂

Mien · 3 mei 2015 op 17:28

Gezien de nieuwe trends in mode ben ik in afwachting van een mooie column over de hotpants. Die is weer helemaal terug. Maar welke moderne auteur is dat nu toevertrouwd. Iets voor Herman B. waarschijnlijk. Nee, niet Herman Bril … Brusselmans. Die kan dat als geen ander. Hotpantsdag. Een strakke column moet het zijn. Volledig gewijd aan vrouwelijk schoon. Over mannen in hotpants zie ik Herman nog niet schrijven.

    MichielZiet · 5 mei 2015 op 11:13

    Brusselmans zou waarschijnlijk een bijzonder opwindende column over hotpants kunnen schrijven. Zonder enige vorm van gene.
    Geef Herman een kans en hij laat zelfs mannen in zijn column in hotpants lopen… of zij er dan ook zo goed van af komen als de vrouw… 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder