Rookverhaal 02: Midautumnnightsdream!

[b]Midautumnnightsdream![/b]

Ik ontwaak uit de droom! Gesust door ’n kind ruik ik elke bladzijde van het boek waarin ik net begonnen ben. Als een zwoel zomeravondparfum komen het voorwoord, de inleiding en de eerste twee hoofdstukken tot mij. Wat een genot, en dat al na twee dagen! Zelfs de trekdrop dringt nu heel welriekend mijn neusvleugels binnen.
De bijverschijnselen ‘niets’ en ‘valt wel mee’ doen ineens niet meer ter zake. Ik heb immers weer lucht. Ik tuur naar een wit plafond dat ’s avonds zwart blakert als het licht uitgaat. Toch zie ik sterretjes. Mijn auto ruikt nog lang naar sigaret, ga toch maar eens op zoek naar trekdropspray, gat in de markt.
Aan aandacht geen gebrek, iedereen wil me kussen, wel een vreemde gewaarwording. Daarvan wordt je toch wel selectief en ik moet toch ook wel toegeven dat ik erg lekker ruik. Als ik dan vervolgens mijn ‘rollend tapijt’ te berde breng en eens zwaar rochel is al die aandacht plots weer verdwenen.
De stollingsfactoren in m’n bloed stijgen altijd na liefdesverdriet. Trouwens, ze stollen ook bij het verliefd worden. Bloed kruipt waar het niet gaan kan en adem stokt in de keel.

Rookmien

[img align=right]http://www.innerned.com/images/peuk.gif[/img]
[i]”Rookverhalen” een compilatie van hersenspinsels opgehoest tijdens het stoppen met roken in de herfst van 2001. Oftewel verhalen van een jonge dichter bij trekdrop en kaarslicht.[/i]