Week… word ik ervan. Slap en hongerig … Zie tafels vol lekkernijen voor me staan. Chocolade toetjes, repen, taarten en vla. Van Nico en Tine heb ik geen last meer. Ze komen voorlopig niet meer op bezoek. Wat een ontlasting. Zwart voor ogen. Trekdropstoelgang vermoed ik. Van weekdier verander ik langzaam in turtle op weg naar de grote metamorfose. De ultieme Samsonleeuw. I almost beat the lion! Energie begint weer te stromen. Ik ruik weer zweet, zout en zoet. De overwinning is naderbij. Ik tel de weken die sindsdien verstreken nog even op de vingers van 1 hand (1 week en 17 uur).
Volhouden is een kunst, geduld een schone zaak, wilskracht de drijfveer. Scoren krijgt ineens een andere betekenis. Scoor veel appeltjes. Wijzig van tactiek. Van dropweek naar fruitweek, van fruitweek naar … door de week!
Wat een verlangen … een week verlangen! Ik hou vol….

Rookmien

[img align=right] http://www.innerned.com/images/peuk.gif[/img]

[i]”Rookverhalen”, een compilatie van hersenspinsels opgehoest tijdens het stoppen met roken in het najaar van 2001. Oftewel verhalen van een jonge dichter bij trekdrop en kaarslicht.[/i]

Categorieën: Vervolg verhalen

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder