Schrijversleed…

Ach en wee! Dat kan ik eigenlijk wel klagen na dit weekeinde. Want op welk een vreselijke wijze werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt. Hoe zeer werd de aloude stelling bewaarheid dat het niet uitmaakt wat men over u schrijft, áls men maar over u schrijft. In welk televisieprogramma u ook optreedt, áls u maar in een televisieprogramma optreedt. En ten laatste met welke domme presentatrice u ook spreekt, áls u maar met haar mag spreken. Het leven van een schrijver gaat niet over rozen. Zeker niet in deze dagen. Want wanneer de economie ineenstort, is het eerste waarop mensen bezuinigen hun ontwikkeling, de cultuur, het mooie. Dat noodzaakt een schrijver om alles uit de kast te trekken wat hij of zij maar kan bedenken om enige aandacht te krijgen voor het werk. Om overal te verschijnen, in elk televisieprogramma en in elke krant om toch vooral die paar potentiële lezers te bewegen zijn of haar boek te kopen. En dus duiken schrijvers thans ook op in de meest debiele spelletjesprogramma’s die er op de Nederlandse zenders bestaan om aldaar aandacht voor hun spannende boeken te vergaren. Tussen de blokjes interview door moeten kijkers een puzzel oplossen die zo ongelooflijk eenvoudig is, zo doodsimpel, dat ik toch bijna zeker meen te weten dat ik naar een uitzending van Knoop in je Zakdoek zit te kijken.
Dat is dus mijn voorland. Ik behoor straks wellicht wel tot de beste schrijvers van spannende boeken, heb een enorme reputatie opgebouwd in het bedenken van waanzinnig gecompliceerde plots en intriges die appelleren aan het verstand van zeer intelligente mensen en zie mij vervolgens gedwongen mijn proza te slijten via bel-televisie.
Moet met mijn doordachte complottheoriën plaatsnemen tegenover een mevrouw die ondertussen haar kijkers oproept om antwoord te geven op de vraag de naam van kroonprins Willem A… af te maken. En hoop dan kennelijk ook nog dat hier het publiek zit dat voldoende inzicht heeft om mijn boeken te begrijpen, laat staan te waarderen.
Bel nu! Voor tachtig eurocent per minuut! En omdat de vraag zo waanzinnig moeilijk is, verhogen we het prijzengeld. En dat storten we morgen op JOUW rekening! Want er heeft nog niemand gebeld met het goede antwoord. De reinste oplichterij, overigens ook heel leuk om een misdaadroman over te schrijven.

Nu waren we er eindelijk in geslaagd om eens wat volwassen aandacht voor het Nederlandse misdaadboek te krijgen. De Gouden Strop kreeg eens de publiciteit die hij verdient op de vaderlandse televisie. En dan blijkt dat ik me moet voorbereiden op een optreden in WakuWaku of Sesamstraat. Of een gastrolletje in de Teletubbies. Nou, laat ik u dit vast vertellen. Ik kom alleen bij Samson en Gert als die burgemeester gewurgd wordt aangetroffen in een leren speelpakje. Wie is de dader? U kunt nu bellen. De hele dag. Voor tachtig eurocent per minuut.