Brood is wat de mensen op de been houdt. Bruin brood voor stoere mannen. Wit brood voor zoete watjes. Brood met zaadjes voor lieve vrouwtjes. Gewoon voor de textuur. Om lekker tegen het gehemelte te laten rollen. Om te knarsetanden en ja, om stiekem uit te spuwen. Als niemand het ziet natuurlijk. Sesam of maan. Maakt niet uit. Worst moet erop. Voor het mannetje. Liefst vette worst. Chocolade hagel voor het vrouwtje. Fans, fans, fans. In het weekend een eitje uiteraard. Dooier heel voor het mannetje. Die wil lekker slobberen, als een Donald Duck. Het vrouwtje wil er tomaatjes bij. Fris en fruitig. Het eierrandje moet hard. Liefst met een bruingeel korstje. Op zondag bestrooid met suiker. En een sapje. Het mannetje drinkt koffie. Zwart, heel zwart. Anders gaat ie bibberen. Het quotum moet ook in het weekend doorgezet worden. Twaalf kopjes per dag, maar nu in minder dan acht uur. Da’s pas sport. Ploeteren door de drab.

De jus moet vers zijn. Niet van gerimpelde sinaasappelen. Bende gek. Dat doet alleen maar denken aan verlepte bovenbenen. Die verrekte kwallen. En liefst van de Appie Happie. Die komen tenminste uit Spanje. Strenge navels. Voor het betere buikgevoel. Diarree in het weekend is maar niks. Voorkomen is beter dan genezen.

Het mannetje schilt liever appeltjes. Nee, niet met het vrouwtje. Bende gek. Hij kijkt wel uit voor zijn granny old delicious. Hij is dol op de malus pumila. Zolang de vlezige vrucht uit drie afzonderlijke lagen bestaat is er niets aan de hand. Soms vormen twee of drie lagen één geheel en zijn ze afzonderlijk niet meer te herkennen. Het exocarp en mesocarp zijn dan niet meer van elkaar te onderscheiden. en vormen gezamenlijk met de opgezwollen bloembodem het vruchtvlees. Bah. Je ziet dan door het klokhuis de klepel niet meer hangen. Wel de zaadjes en in het midden de vaatbundel naar het steeltje van Repel. Gelukkig maar.

Het enige sap dat het mannetje lust is met een schuimkraag. Voedzaam gelijk brood. De brouwer en de bakker zijn dan ook zijn enige vrienden. Da’s niet waar stookt zijn vrouwke. Bokma heet ze. En ja, ze heeft gelijk, die vindt ie ook lekker. Het vrouwtje is meer van de mousserende wijntjes. Ja, die schuimen ook. Schuimmarcheerders dat zijn het, die mannetjes en vrouwtjes.

Categorieën: Mannen & Vrouwen

Harrie

Tijdreiziger

7 reacties

lisa-marie · 28 november 2012 op 12:00

😆 nou weet ik waarom ik niet van brood houd

Bitchy · 28 november 2012 op 13:59

Hmmm dan zit het hier zo verkeerd…Ik ben van de zwarte koffie, bruine boterham etc etc 😉 Dus toch een manwijf! 😉

Ferrara · 28 november 2012 op 19:28

😆 Het schuim der natie, fijne column

trawant · 28 november 2012 op 20:43

Mooie beschrijving van ontbijtrituelen, wist niet dat er zoveel onderdelen aan een appeltje zitten..

Mien · 28 november 2012 op 21:01

Ha, ha, Harrie.
Geef de mensen brood en spelen en alles komt goed.
Gaan ze vanzelf schuimbekken.

Mien Taai Taai

Nachtzuster · 28 november 2012 op 23:22

Lekker, leesbaar staccato geschreven. En begrijpelijk! Ook niet onbelangrijk. Leuk en goed gedaan, Harrie. Goed gedoseerde humor.

arta · 29 november 2012 op 11:22

Een plààtje!
😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder