Sexvideo’s

‘Kom mee,’ zei Bertus.
Zijn vrouw kwam uit de keuken de kamer in. ‘Wat ga je doen Bertus?’
‘Ik neem de jongens effe mee.’ Hij zei het op een toon die geen tegenspraak duldde. Zijn vrouw ging aan tafel zitten en pakte de map waarin ze daarnet papieren had opgeborgen.
We liepen de kamer uit de gang in, dwars door het huis om bij de achterdeur uit te komen. We staken een kort tegelpaadje over. Ik zag een keurig onderhouden tuin. Kleurige plantjes, coniferen, een container en toen stonden we al in de schuur.
‘Doe de deur even dicht,’ zei Bertus tegen mij.
Dat deed ik. Bertus liep naar de hoek. Er stond een video en een kolossale televisie op een lange kast. Hij goochelde met knoppen en schakelaars daarna trok hij een van de schuifdeuren van de kast opzij.
‘Ik heb hier leuke handel,’ zei hij tegen Willem. ‘Verdient aardig. Ik zal je ‘ns wat laten zien!’
Voordat ik kon protesteren, of me ook maar kon omdraaien om de schuur uit te lopen had hij de hele handel al gestart. Op de televisie verscheen het gezicht van een veel te zwaar opgemaakte dame die kreunende geluiden uitstootte. De camera zoomde uit en daarna konden we duidelijk zien waarom ze dat deed. Bertus goochelde met een andere videorecorder en plotseling versprong het beeld en kwam een stevige knaap in beeld die breed in de camera grijnsde. Toen de camera vervolgens rustig naar onderen gleed werd het ons duidelijk waarom hij er wel om kon lachen.
Met grote ogen keek ik het aan. Ik moest hier weg. Ik had hier niets te zoeken. Dit was niet mijn terrein. Dat onze videokopieerder zich bezig hield met handel in erotische video’s was zijn zaak, ik hoefde dat niet te zien.
‘Hoe vind je dat?’ riep Bertus triomfantelijk. ‘Gaaf hè?’
‘Kheb liever Hokusai,’ zei Willem peinzend. Hij staarde naar een rijpe vrouw die bezig was haar boezem te bewerken en ondertussen langgerekte kreten uitstootte.
‘Man, ze lopen de deur plat, het verkoopt als een gek!’ zei Bertus enthousiast.
‘Zalwel,’ knikte Willem. ‘Kheb liever Hokusai.’
‘Jij dan!’ vroeg Bertus mij dwingend.
‘Ik ben gelukkig getrouwd,’ zei ik kort.
‘Nou d’r komen er genoeg die dat ook zijn, maar die met stapels banden onder de arm weer verdwijnen,’ grinnikte Bertus.
Hij draaide zich weer om naar de video, drukte op wat knoppen en schoof daarna een andere band in het apparaat.
‘Er kwam een jong meisje dat op een schommel zat. In haar blootje. Iedere keer als ze naar de camera zwiepte werd het duidelijk wat er nou zo belangrijk was. Het beeld versprong en nu filmde de camera haar van de achterkant.
‘Hoe vindt je dat dan?’ vroeg Bertus enthousiast aan ons
We keken hem somber aan. Het was duidelijk dat Bertus er wel pap van lustte. Dat hij helemaal wild werd van deze video’s. Maar ons kon het niet boeien.
‘Moet dit?’ vroeg ik. ‘We hebben geen belangstelling.’
‘Jullie zijn toch niet van de verkeerde kant hè?’ vroeg Bertus teleurgesteld. Hij grijnsde. ‘Heb ik ook video’s van hoor. Genoeg! Die lui komen ’s avonds laat. Ze willen niet gezien worden. Alsof mensen weten dat ze voor dat soort banden komen.’
Ik dacht aan de band van Hokusai Bon die nou toch bijna wel gekopieerd moest zijn.
‘Duurt dat nog lang met die band?’ vroeg ik.
‘Nee,’ zei Bertus. ‘Jammer hoor. ’t Is toch geinig?’ Hij schakelde de boel uit en we liepen de schuur uit. In de kamer zat zijn vrouw opnieuw tussen de papieren te rommelen.
‘Bertus, ik kan het niet vinden,’ zei ze klaaglijk.
‘Blijven zoeken!’ zei Bertus dwingend. ‘We moeten het ergens hebben.’
‘Maar het zit er niet tussen!’ Ze keek hem strak aan. Er broeide iets.
‘Het moet,’ zei Bertus driftig. Hij keek naar ons en toen weer naar zijn vrouw. Hij draaide zich om en liep stampend de gang in. We hoorden hem de trap oprennen. Er was iets niet in de haak. Dat moest hij even oplossen, net zoals die blagen buiten. Maar eerst moest hij zijn oude vriend en die vent de deur uit hebben.
Een moment later kwam hij de trap weer afstampen. Hij kwam de kamer in en drukte Willem twee banden in de hand. ‘Gekopieerd. Wil je nog wat drinken?’
‘Nee,’ zei ik. Ik keek Willem gebiedend aan. ‘Ik moet nog een eind rijden en het wordt al laat.’
‘Nou, dan laat ik jullie maar even uit,’ zei Bertus. Er klonk opluchting in zijn stem. Hij keek even naar zijn vrouw. Die keek terug. Hun blikken spraken boekdelen. Bertus liep de gang in en wij kwamen er achteraan.
‘Bedankt voor het pilsje,’ zei ik beleefde tegen de vrouw. Ze keek me aan en knikte. Ik verbeeldde me dat er een traan in haar ooghoek blonk. Die twee gingen straks op de vuist.
We liepen naar buiten. Aan het eind van de straat school de jeugd bij elkaar. Ze keken onze kant uit. We stapten in de auto.
‘Nou, als je nog eens iets hebt,’ zei Bertus joviaal. ‘Dan weet je me wel te vinden hè?’
‘Jazeker,’ zei Willem. Het was net of hij iets niet zei dat hij wel had willen zeggen. Hij keek Bertus langer aan dan nodig was.
Ik startte de auto. Wegwezen hier. Ik voelde me ongemakkelijk. Ik wist nu zeker dat er zo dadelijk een fikse echtelijke ruzie zou ontbranden en dat er een vrouw nog ongelukkiger zou worden dan ze al was.
Toen we de straat uitreden zei Willem: ‘Wateenklootsak metdieporno.’
Ik keek hem stomverbaasd aan en knikte. ‘Zielige vrouw,’ voegde ik er aan toe.
Zwijgend reden we terug naar Willem’s huis.