Siliconenborsten, soms zit er niets anders op!

Siliconenborsten zijn onnatuurlijk. Voor facelifts geldt hetzelfde. Ik houd van natuurlijk. Ik ben dan ook geen voorstander van onnodig ingrijpen. Maar soms is ingrijpen in de natuur nodig, of op zijn minst wenselijk. Puurnatuurlijke brandnetels in de tuin worden gewied en vervangen door kasplantjes uit het tuincentrum. Dus hoe zou je een vrouw die door de natuur is afgescheept met een paar uitgeknepen theezakjes op haar voorgevel ongelijk kunnen geven als ze die laat verbouwen tot een paar volle stevige borsten. De natuur maakt er nogal eens een zootje van. Het klimaat is te nat, te droog, te koud of te warm. Van de planten is de helft giftig en van de dieren de helft gevaarlijk. Maar geen levend wezen is gevaarlijker dan de mens. En terwijl de gevaarlijkste dieren en planten vaak het mooist zijn is de mens er ook op dat vlak bekaaid van af gekomen, nou ja de meesten dan. Maar mensen zouden geen mensen zijn als ze daar niet iets op gevonden hadden. Met onze schoonheid zijn we al sinds mensenheugenis in de weer. Haar wordt in model gebracht, nagels geknipt en gelakt, luchtjes opgedaan en het gezicht opgemaakt. Met kleding worden zelfs ernstige lichamelijke ongemakken gecamoufleerd. Alles met de bedoeling van lelijk draaglijk en van doorsnee minder doorsnee te maken.

Dat soort aanpassingen aan ons uiterlijk noemen we niet ingrijpen, we noemen het verzorgen. Uiterlijke verzorging heeft het meeste effect als er van nature al weinig aan mankeert. Om van mooi onweerstaanbaar te maken is niet veel nodig. Grotere borsten en vollere lippen zijn tegenwoordig nauwelijks een ingreep meer en daarmee in de verzorgingssfeer gekomen. En dus een zaak van de mode. Vrouwen willen daarom tegenwoordig steeds vaker dat je aan nepborsten kan zien dat ze ‘nep’ zijn. Dus dat ze niet toevallig zo mooi en stevig zijn maar dat het een keuze is. De maat van de borsten is haast net zo makkelijk te veranderen als het kapsel zoals Pamela Anderson liet zien en volle lippen slijten net zo snel als het kleurtje in het haar.

Maar bij heel wat gevallen kom je er niet met verzorging. Want vaak scheelt er meer aan dan kleine borsten of dunne lippen. Bij beautyprogramma’s op tv mogen de uitverkoren vrouwen vertellen wat ze graag aangepast hadden willen hebben. Dan vertelt een vrouw met peentjeshaar, een perenfiguur, knotsknieën en cellulitis dat ze wel grotere borsten en vollere lippen zou willen. Terwijl iedereen kan zien dat ingrepen van een andere orde nodig zijn. Waar de nood het hoogst is, is de redding het minst nabij. Met liposuctie maak je van een perenfiguur met cellulitis geen strak maatje 34 met een perzikenhuidje.

Liposuctie is een loodgietersklus. Om de natuur te verbeteren is een ander soort beroepsbeoefenaar nodig. Een kunstenaar. Wie anders dan de beeldhouwer heeft de marmeren afbeeldingen van de lichamen van de Griekse en Romeinse goden en godinnen zo’n hemels aanzien gegeven? Als de mens goden mag vormgeven waarom dan zichzelf niet. Het wachten is slechts op goed gereedschap. Daarna kunnen ideale maten, een perzikenhuidje, eindeloze benen en charmante voeten in de catalogus uitgezocht kunnen worden. Zodat er voor een fantastisch innerlijk eindelijk eens een mooie verpakking komt. Ik kan niet wachten op het tijdperk van het slimme blondje.