Spider Solitaire

Terug kijkend op een aantal weken werk ben ik tot een paar schokkende conclusies gekomen. De manier waarop mensen met elkaar communiceren in het bedrijfsleven zorgt ervoor dat de wereld zomaar zou kunnen veranderen in een hele verwarrende, onsamenhangende samenleving. Hoe kom ik aan deze harde waarheid? Dat zal ik je vertellen… Uit een paar situaties kan ik je een aantal dingen vertellen over hoe het werkt op kantoor. Er zijn wat grote bazen die wat bedenken. De wat minder grote bazen krijgen dit te horen, met als opdracht de boodschap te verspreiden. Een beetje net als Jezus deed naar zijn profeten toe.. of was het God? In ieder geval, de grote bazen zijn te druk en belangrijk met geld verdienen en vooral uitgeven om de boodschap zelf te verspreiden. De minder grote bazen willen stiekem net zo belangrijk zijn als de echte grote bazen, en daardoor delegeren zij ook de taak om de boodschap te verspreiden over de nog minder grote bazen. Laten we ze voor het gemak de afdelingshoofden noemen. Deze verspreiden dan op hun beurt het heuglijke nieuws onder hun werknemers. Uiteraard zijn er altijd mensen ziek, of aan het uitkateren, en die horen dan op hun beurt weer van hun collega’s wat de bedoeling is.

Ergens doet dit mij denken aan een spelletje wat we op de basisschool altijd speelden. De juffrouw zei een zin in het oor van het kindje aan het begin van de rij, en die moest dat dan weer fluiteren in het oor van zijn buurman, om uiteindelijk bij het laatste kindje uit te komen. Die mag dan vertellen wat er is gezegd. Hilarisch was het altijd als de boodschap zo was vervormt dat ‘Morgen is Nicole jarig’ , ‘We mogen mensen met een koltrui slaan’ werd.

Maar hoe grappig is dit als het om een groot project gaat waarbij de toekomst van het bedrijf afhangt van de uitvoering van het werk? Als men door deze hapring in communicatie geen 3 maar 3000 kolen verscheept naar China (want daar zijn ze dol op stamppot met kool, echt waar), waardoor er een tekort is aan kolen komt hier in Nederland? Dan zitten we toch met de gebakken peren, want het is winter, en in de winter willen wij zuurkool stamppot.

Stel dat het er in een familie net zo aan toe gaat als inhet bedrijfsleven. Sommige mensen zijn namelijk meer op kantoor dan thuis, dus dat ze zich gaan aanpassen aan het leven tussen die gele memo-briefjes en slechte koffie is niet zo heel verwonderlijk. Stel je eens voor dat oma graag wat tegen kleindochter Marie zeggen, maar omdat ze te druk is met sokken breien zegt ze dit tegen opa (ja want oma is moeder de vrouw dus die staat bovenaan in de hierarchie). Opa zegt het tegen ome Willem, die als hij toevallig zijn zus aan de telefoon heeft, tussen neus en lippen de boodschap voor kleindochter Marie doorgeeft. Mama smst Marie dat Ome Willem zei dat Opa zei dat Oma zei dat ze zich belachelijk maakt met die rode broek met die paarse schoenen. En dit terwijl oma alleen maar wilde zeggen dat ze die rooie rok met paarse bloemen zo mooi vindt.

Maar wat gebeurt er met ons als wij straks niet meer direct met elkaar kunnen communiceren? Wat als ik straks niet meer tegen mijn eigen zus kan zeggen dat ik haar kapsel echt geweldig vind, omdat ik zo gewend ben geraakt aan het feit dat alles via via via verspreid moet worden? Hoe krijgt mijn zus straks het bericht te horen? Misschien wel als ‘ De zuster vindt de kapper echt gewelddadig’. Mijn zus is getrouwd met een kapper, dus wat gaat zij hier van denken? Dat hij een affaire heeft met een zuster en haar niet netjes behandeld?
Wat als een moeder niet meer tegen haar zoon kan zeggen dat hij om vier uur echt thuis moet zijn? Wat als dit via mama, naar papa, naar de buurman, naar de zoon van de buurman die toevallig een vriendje van de zoon is moet?
Wat krijgt de zoon dan te horen? Misschien wel dat hij ‘dierlijk slecht tegen muizen moet zijn’.
En wat als je meerdere boodschappen moet doorgeven aan meerdere mensen?
Loop je dan met verschillende post-its op je arm, om de boodschap door te geven aan de juiste persoon? Maar wat als je de verkeerde boodschap doorgeeft aan de juiste persoon, of de goede boodschap aan de verkeerde persoon? Dan denkt Jan straks dat Arie de gynacoloog is waar zijn vrouw een affaire mee heeft, terwijl deze boodschap niet voor Jan was, maar voor Suzie, die daadwerkelijk een afspraak met haar gynacoloog heeft. Begin je de verwarring al te voelen?

Wat is er gebeurd met het face-to-face zeggen wat de bedoeling is? Kan de baas niet even een mailing rond doen zodat iedereen weet waar hij aan toe is? Of stoort dat zijn spelletje spider solitaire misschien? Nou ik weet uit ervaring dat je die spelletjes gewoon kunt opslaan en later verder kunt spelen. Dat deed ik namelijk ook vorige week toen ik even aan hetontspannen was met een spelletje en het hoofd van mijn afdeling komt binnen met een mededeling van de grote baas… Of ik weet wat er met die 3000 kolen zijn gebeurd die we hadden besteld voor de plaatselijke supermarkten….