Spijt

Soms hoop ik dat spijt bestaat.
Dat spijt tastbaar is, levend en bereikbaar voor iedereen.
Dat spijt echt Spijt is: zich in menselijke belichaming kan laten insluiten in mensenharten zoals dierbaren een plaats in ons hart beslaan.
Als onderdeel van onszelf.
Spijt is dan iets dat zich –net zoals de mens- ontwikkelt; spijt, boete, vergeving en eventueel een goede afloop… Maar spijt is helaas niet, maar zweeft tussen ons, wordt weggeblazen door nonchalante nietsnutten en overkoesterd en klein gehouden door hardcore zwartkijkers.
Spijt is een spookje; alleen zichtbaar en de prikkels voelbaar voor sensitieve mensen.
Alleen zij nemen die dergelijke gevoelens waar, gekoppeld aan de “spirituele tocht”genaamd bezinning. Spijt is de definitie.
Alleen zij sluiten dat deel in hun hart en bezitten spijt.
Spijt in deze vorm is een deugd; niet zonde maar uitermate leerzaam als je er wat mee doet.
Voor mij is het leerproces van spijt als het zetten van een piercing: de wil tot het doen is er maar de weg ernaartoe doet pijn..Het resultaat bij voltooiing van het doel mag er echter meestal zijn.

Ik hoopte dat jij ook zou voelen wat ik voelde.
Ik hoopte dat jij ook datgene zag wat tussen ons zweefde-spijt-
Hetgeen dat mij bereikte, maar jou blijkbaar niet.
Ik zag je wel kijken; dat prachtige gezicht, een lichaam zo fijn gevormd maar o zo uitgeput.
In trance had ik alles overnieuw gedaan; met je gedanst, gezoend en je lichaam geëerd met bewonderende kusjes.

Mijn warme liefde met daarvoor het glas van spijt; breekbaar maar scherp.
Ik had het niet zo gewild.
Walgelijke woordenspuwsels vloeien voort uit onmacht, boosheid en verdriet; zo zwak dat ze worden opgevreten door spijt die rondspookt.
Zo licht; herinneringen aan jouw zwakheden jegens mij worden ook opgeruimd.

Maar ik vergat, dat jij louter (erg mooie) materie bent; te oppervlakkig voor het vermogen diepe gevoelens te koesteren: ze ontgaan je.
Spijt is een onbewoond eiland voor jou.

Een andere golflengte.
Ik heb spijt, doe boete en geef zelf maar vergeving weg.
Mijn goede afloop:
Het spijt me!