Topsport is tegenwoordig een wetenschap. Hoogstaande technologische ontwikkelingen zorgen voor het keer op keer verbeteren van records. Geld speelt hierin geen rol, want menig topsporter is multimiljonair. Topsport zorgt voor bedrijvigheid. Topsport is een industrie. Waar het vroeger ging om sportiviteit en vooral veel plezier, gaat het nu alleen nog maar over het vullen van de kas. Voetbal is ook een topsport. Waar de amateurs nog contributie betalen, stromen bij de profs de miljoenen binnen. Spelers als Kaká en Cristiano Ronaldo worden gekocht en verkocht voor respectievelijk 65 en 94 miljoen euro. Cristiano liet overigens zijn benen ook nog eens verzekeren voor 50 miljoen per stuk! Voor dat geld lijkt het me niets meer dan te veel gevraagd dat ze ook iets opleveren, zeg een doelpunt of twee per wedstrijd? Maar dan moeten de spelers om hen heen wel de bal goed passen. Dat is echter niet altijd het geval.

Real Madrid, ook wel de Koninklijke genoemd, is de club met het meeste geld, tevens is het ook de club met de grootste schuld, en de duurste spelers. Individualistische spelers die meer met een bal kunnen dan alleen hooghouden. Maar de Koninklijke hebben de afgelopen jaren geen enkele prijs weten te bemachtigen. Waarom niet? Omdat het geen team is wat er staat. Zo zie je maar dat je met geld geen prijzen kunt kopen. Estadio Santiago Bernabéu, de voetbaltempel van de Koninklijke waarin plaats is voor een goede 80.000 supporters. Die samen zoveel lawaai kunnen maken dat ze een speler en trainer kunnen maken, maar even hard weer kunnen breken. Om ze tevreden te houden kunnen ze de supporters beter aandelen in de club geven, ze hebben immers toch al zo veel te vertellen. En voor dat geld zullen ze ook wel gaan juichen bij een rode kaart of een eigen doelpunt. Hieruit blijkt maar weer dat de graaicultuur in de voetbalwereld nog erger is dan van die in het financiële stelsel.

Maar waar gaat het heen met het voetbal? Waar zijn de tijden dat Cruyf en Pelé nog de helden waren? Daar waar Nederland op een haar na geen wereldkampioen is geworden in ’74 en ’78, maar in ’88 wel Europees kampioen is geworden door onder andere San Marco. Daar waar Ajax, PSV en Feyenoord nog mee draaiden in de top door het winnen van de Champions League, de UEFA Cup en de wereldbeker, al won Feyenoord de UEFA Cup nog in 2002. Die tijden zijn voorbij.

De Nederlandse Eredivisie is een competitie waar talent zich ontpopt om vervolgens te verkassen naar het buitenland om rijk te worden. Talentvolle jeugdspelers, zoals PSV Romario en Ronaldo groot hebben gemaakt, worden nu weggehaald door een Barcelona of een Chelsea. Waarom zouden die spelers nog naar dit koude kikkerlandje komen? De carrière van een voetballer is er net een als die van een fotomodel. Jong beginnen, rijpen, geld verdienen, de wereld zien en op hun 35e is het afgelopen, over en uit. Hier in Nederland zie ik ook geen topmodellen rondlopen. Die lopen in Parijs of in Milaan. Voor topvoetballers valt hier niets te halen.

En wat dan te denken van de lucratieve handel in spelers? Er zijn zaakwaarnemers en er lopen zelfs spelersmakelaars rond. Zoals wij een makelaar inhuren om een huis te kopen, zo huren clubs of spelers zelf een makelaar in om spelers te kopen of zichzelf te verkopen. Ik zoek een jonge voetballer uit een rustige buurt, hij moet kindvriendelijk zijn, een mooie afwerking hebben en hij moet flink wat opleveren als ik bijgebouwd heb en hem weer kwijt wil. Dat is dan 362.000 euro. O, sorry, ik vergeet twee nullen. Het is toch ook niet normaal dat bijvoorbeeld een PSV negen van de elf jaar kampioen is geworden maar Europees geen enkele prijs weet te pakken? Ze kunnen gewoonweg niet op tegen die multinationals. Als er in een dorp een Albert Heijn XL komt dan zie ik de buurtsuper ook ten onder gaan.

Het is niet alleen voetbal, maar het is bijvoorbeeld ook de atletiek. Voor het geld, maar vooral voor de roem is tegenwoordig alles geoorloofd. En als ze zo graag records aan flarden willen zwemmen met hun hyper moderne apenpakken, trek dan een zwembroek aan en zwem het Kanaal over. Of laat je penis weghalen om in ieder geval bij de vrouwen het wereldrecord hardlopen te veroveren. De topsport is geen sport meer voor op de zondag. Topsport is een fulltime baan en de werkgevers zijn veelal aasgieren. Waar het in onze economie crisis is, zal de sport nooit en te nimmer ten onder gaan. Talent vergaat tenslotte niet en je kunt er ook niet voor leren. Daarom is topsport de ideale investering, waarin de marktwaarde blijft stijgen en de vraag naar getalenteerd personeel blijft groeien.

Niemand gaat nog voetballen voor het achteraf bier drinken in de kantine met zijn maten. Niemand gaat nog 100 meter hardlopen omdat hij zo graag rent. Nee, net als in onze 24-uurs economie draait het in topsport nog maar om één ding, hebben, hebben, hebben en nog eens hebben, met alle middelen geoorloofd, waar de sportiviteit voor mij er allang af is.


BuddhaWriter

Geen vogel vliegt te hoog die met zijn eigen vleugels vliegt

1 reactie

arta · 13 september 2009 op 13:40

Duidelijke stelling, goed uitgewerkt!
Leuk om te lezen, zelfs voor een niet-sport-fan!
De één-na-laatste alinea had, wat mij betreft, geschrapt kunnen worden, omdat je er een zijweg mee inslaat, die je niet nodig hebt voor dit verhaal!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder