Triest, is in één woord de samenvatting van zijn leven. Maar desondanks verdiende hij respect door simpelweg door te gaan in de keten van zijn tijd. Domme pech en teleurstelling hadden ervoor gezorgd dat hij een teruggetrokken en eenzaam bestaan leidde. Hij was de moed, om echt te leven, verloren en had tevens het lef niet, het te laten. Het maakte ook geen verschil meer voor hem waardoor hij alles maar gelaten accepteerde. Vroeg of laat zou hij er toch wel komen, was zijn heilige overtuiging. Niet begrepen zat hij alleen zijn geleende tijd uit. Op krediet zat hij al lang niet meer te wachten waardoor het bewaren van de balans zijn enige opgave geworden was. Want op de dag van zijn aflossing wilde hij zonder schuld kunnen vertrekken. Niet bij machte zelfstandig zijn leven naar een hoger platform te brengen, om de vruchten van zijn kunnen te plukken, is daarmee een schat aan potentie verloren gegaan en is de enige zekerheid van het leven hem ook ten deel gevallen.

Het is al weer enige tijd geleden dat hij ter aarde werd besteld. Dat is altijd zijn diepe wens geweest. Zijn uitvaart was een afspiegeling van zijn leven. Zonder nabestaanden, die even stilstonden bij zijn bestaan, zakte de kist naar de zompige bodem van het vers gedolven graf. De miezerige regen uit de grijze lucht symbool voor de tranen die hij heeft gelaten.

Met zijn handen in een smekend gebed om verlossing op zijn buik gevouwen, is de laatste fase van het lange wachten aangebroken. Zijn deformatie is begonnen, de ontbinding in gang gezet. Met een grimmig grimas, door zijn reeds weggevreten lippen, grijnst hij nu de duisternis van zijn bekrompen behuizing toe. Het is toch weer de tijd die alle wonden heelt en van een traan een lach kan maken.

Categorieën: Fictie

12 reacties

senahponex · 6 juli 2006 op 14:57

[quote]Niet begrepen zat hij alleen zijn geleende tijd uit. Op krediet zat hij al lang niet meer te wachten waardoor het bewaren van de balans zijn enige opgave geworden was. [/quote]

Mooie opmaak van het kasboek van zijn stilleven.
van mij mag er een nacalculatie komen.

Mosje · 6 juli 2006 op 16:57

Jij snapt zeker wel King dat ik dit een erg mooie titel vind!

WritersBlocq · 6 juli 2006 op 23:13

Zalig, om even kippenvel te krijgen bij deze temperaturen……..

DreamOn · 7 juli 2006 op 01:16

Is dit echt fictie? Het lijkt me uit het leven gegrepen voor heel veel mensen…

pepe · 7 juli 2006 op 08:19

Sttt… mooi!

Li · 7 juli 2006 op 08:42

Prachtig bewijs van je veelzijdigheid King.
Met de titel ‘stilleven’ als kroon.

Li

Kees Schilder · 7 juli 2006 op 09:13

prachtig

KingArthur · 7 juli 2006 op 09:19

Iedereen dank voor de reacties.

@ Mosje: alleen de titel? 🙁 😀
@ WB: Nee, nee, geen kip het was een mens. 🙂
@ Trudy: Gelukkig kan ik zeggen dat het toch fictie is. Neemt niet weg dat er wel eens momenten zijn dat ik me alleen voel echter nooit eenzaam. Her…g (censuur) mag volgens mij in fictie. En tot slot, ik heb geen internetaansluiting in mijn kist. 🙂

Troy · 7 juli 2006 op 14:13

Intriest verhaal. Ben blij dat het fictie is 🙂

KawaSutra · 7 juli 2006 op 18:26

Een bijzonder geschreven morbide fantasie, helaas met een hoog realiteitsgehalte.

Ma3anne · 7 juli 2006 op 19:41

Ik heb het gevoel, dat iemand je inspireerde tot deze column…
Erg goed.

Mup · 8 juli 2006 op 18:59

Indrukwekkend is in een woord de samenvatting voor dit stuk,

Groet Mup.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder