Felgroene stoeltjes, oranje strikken als je jarig was, op de ramen was Disney’s creatie van de kleine zeemeermin geverfd. In perfectie, door de hand van de juf. Alle kleuren van de regenboog juichten je toe. Het was er fijn vertoeven. Later op de lagere school werd die gezelligheid doorgezet. In iets mindere mate, maar nog steeds
hingen er kleurige posters aan de muur, was de aula versierd met grote bloemen van crêpe-papier en stonden er grappige maaksels van papier maché.

De middelbare school was even een klap, het pand en de omgeving leken haast op Colditz. Gelukkig
hielpen je hormonen je er door heen. Je had geen tijd en aandacht voor het interieur omdat jongens en je uiterlijk belangrijker waren.Je versierde jezelf en anderen.Mooi.

De architecten van kantoren en dan vooral de panden die op kantoorterreinen staan zoals in Sloten, Bijlmer Arena, het havengebied, Amsterdam Noord en elders,zijn die dan zo uitgeblust? Of zijn het eerder de besturen van gemeenten of het bedrijf zelf,die een casco-gebouw moeten inrichten?

Waarom wordt er toch altijd voor de kleur grijs gekozen? Grijze muren, bureau’s, bijpassende
dossierkasten, tapijt, het toilet, banken in de hal en zelfs de pakken van de managers.Planten mogen er niet staan, zeker niet op het secretariaat.Een radio mag niet en te kleurige schilderijen doen af aan het visitekaartje. Rechtop achter je bureau,het liefst in een grijs gewaad, haren naar achteren en zullen we die vaas met bloemen nou wel of niet op het bezoekerstafeltje zetten? Beter achter een
pilaar.

Ik voelde me goed op de kleuterschool, de lagere school en zelfs de middelbare school. Ik voel me
goed in mijn huis, want dat heb ik zo ingericht dat ik me lekker er bij voel met alle kleuren en
gezelligheid van dien. Soms kom ik bij andere bedrijven en wat voor een functie ik ook zou mogen
bekleden, alleen al vanwege hun interieur, dat leven uitschreeuwt en wellness, zou ik er zo willen werken.

Peuters, kleuters en nog net de tieners worden blijkbaar uiterst serieus genomen om hun psyche. Al het werk om je als kind positief voor te bereiden op een fantastische, leuke, bruisende en vooral kleurige wereld wordt volledig teniet gedaan als je eenmaal volwassen bent.Flink zijn, kom op…je verdient toch je geld?

Mijn baas belde me op vandaag. ‘Hoe gaat het met je, Wendy? Denk je dat je morgen weer beter
bent? ‘Hoezo Jos?’, zei ik.‘Mis je me?’ ‘Nou’, zei Jos. ‘Het is hier zo leeg en grijs en ik zit hier alleen. Ennehhh, nou ik wou gewoon even weten hoe het met je ging. Maar als je je nog niet lekker voelt,dan gewoon uitzieken hoor,dan zien we je maandag wel’

Ja Jos, je bent altijd onderweg als manager, komt in de meest bruisende omgevingen en nu ben je
slechts twee dagen op kantoor.

Last van je psyche?

Note: Ik was drie dagen thuis vanwege een buikgriep, dus echt ziek, maar het grijs houdt me
desondanks bezig. Morgen begin ik weer, want ook al mag ik van Jos mijn kamer niet versieren en
een radio aanschaffen, Jos mist me….en dat kunnen we niet hebben, toch!

Categorieën: Maatschappij

10 reacties

Trukie · 18 februari 2010 op 12:06

Het had nog erger kunnen zijn als het interieur in zwart-wit was uitgevoerd. Maar in jouw meerkleurige huisje heb je er toch een wat grijzig aandoende opsomming van interieurs van gemaakt. Misschien had je de “note” in tekst kunnen verwerken om het verhaal meer kleur te geven. Ik hoop dat je inmiddels met een felgekleurde blouse en knallende laarzen weer opgeknapt aan het werk bent.

edit: grijs was dit jaar een modekleur 🙁

Emiliever · 18 februari 2010 op 13:24

Wat heet, grijs is het nieuwe rood! Die Jos lijkt me wel aardig, zou je echt niet iets fleurigs met je omgeving mogen doen? Zelfs geen bos tulpen?

DACS1973 · 18 februari 2010 op 13:48

[quote]edit: grijs was dit jaar een modekleur [/quote]
Ik dacht al, wat een trendy poppetje heb jij onder je naam staan.

pally · 18 februari 2010 op 15:18

Het fenomeen dat je beschrijft, begrijp ik, Wendy. Maar helaas vind ik je stukje ook wat te grijs van kleur.Gooi kleur in je stukje en in jezelf.Maar dat laatste lijkt me niet eens nodig, gezien de reactie van je collega… 😀

groet van Pally

doemaar88 · 18 februari 2010 op 20:52

Beeldend geschreven, maar wat mij betreft had het iets spannender gemogen.

Verbeterpuntje: de opmaak. Je hebt hele rare afbrekingen of onnodige alinea’s: iets wat de leesbaarheid niet bevorderd.

LouisP · 18 februari 2010 op 22:20

hoi Wendy,
‘k heb je stukje gelezen en de reacties…
’t is wat flauwtjes..inderdaad…en liefst wat ruimte na de puntjes….

groet,
louis

Nikita · 18 februari 2010 op 22:28

Grijs, dit jaar een modekleur? Wie verzint het! Felroze blouses en knallende laarzen kunnen niet daar waar ik zit. Maar maandag smokkel ik een kleine radio mee. Elke keer als ‘ze’ er niet zijn, vier ik mijn feestje…en dit is nog maar het begin 😉

Nikita · 18 februari 2010 op 22:30

Je hebt gelijk, de opmaak is inderdaad heel raar. Erg storend. K’had waarschijnlijk een grijs vuiltje in mijn oog 🙂

Nikita · 18 februari 2010 op 22:33

Louis, het is ook een flauw grijs stukje. Ik voelde me niet spannend op dat moment en wilde gewoon even mokken, gewoon effe lekker! Over de opmaak zie reactie op Doemaar.

Gr.

Mien · 19 februari 2010 op 07:49

Oppassen dat je van grijs geen olifant maakt.
Zeker als je meer van roze olifantjes houdt.
De insteek van de column en de metafoor in de tijd is goed gevonden.
De uitwerking wat minder.
Over de slordige missers na de punt en komma is al genoeg gezegd, maar toch, blijft slordig.
Ik was gestopt na ‘… dan zien we je maandag wel’.
Had de column sterker gemaakt.

Mien (weet soms ook niet van ophouden)

Geef een reactie

Avatar plaatshouder