Hier spreekt een ervaringsdeskundige. Drie hele dagen heb ik het geprobeerd, mijzelf vervloekend op het moment dat ik er weer aan toe gaf. In die drie dagen heb ik mensen boos aangekeken, uitgescholden en vervloekt, inclusief mijzelf. Ik heb voor misplaatst gedrag mijn excuses voor aangeboden, zielig gekeken, greppels in mijn woonkamer gelopen en op zoek geweest naar verlichting. Allen Carr meldt in zijn boeken dat wij het kleine monstertje kunnen verslaan met zijn boeken. Er stonden wat spelfouten in zijn ‘rokersbijbel’, daar stoorde ik mij aan, weg boek. Mensen die ik sprak en inmiddels ‘stoppers’ waren vertelden mij dat het een keus is. Er was zelfs iemand die mij vertelde dat vrouwen teveel nadenken over de consequenties van stoppen. De belangrijkste voor ‘ons’ is dat we in gewicht aankomen. Toen was ik al zo beledigd dat ik maar weg ben gelopen, ik ben er niet meer achter gekomen wat zijn geheim was.
Mijn voornemen was: ik ga nooit meer stoppen met roken. Simpel toch? Ik ging wel even stoppen, samen met mijn vriend. Zo voelde het de eerste uren zeker, ik was helemaal overtuigd van mijn doel. Nu moet ik er eerlijk bij vertellen dat ik sliep tijdens die uren, beetje vals spelen mag wel. Bij de eerste kop koffie begint het al, een sluimerend gevoel wat je bekruipt. Wanhoop, leegte, irritatie en compensatiedrang.
Die leegte ervaarde ik als een soort tweede maag die niet gevuld kan worden, hoeveel boterhammen ik ook at. Of als een jeukend plekje op je rug waar je net niet bijkan en er is niemand in de buurt die even kan krabben voor je. Al snel kwam ik erachter: Eten is geen nicotine, de honger naar het verslavende spul kan je nooit vullen met koolhydraten of andere voedingsstoffen. De ene leegte is niet te vullen met ander leeg vulsel.
De eerste dag is dat wel uit te houden maar het wordt niet minder, in de dagen die erop volgden werd het gevoel groter. In het dieptepunt van onze stoppoging was het zo erg met ons gesteld dat ik aan het rondspringen was in de kamer terwijl vriendje de gehele inhoud van de koelkast in een keer in zijn mond probeerde te stoppen om de leegte te vullen. Helaas had ik de helft al in mijn maag zitten, wel de verkeerde want het lege gevoel was er nog steeds.
Er zijn natuurlijk genoeg vervangers om de eerste periode door te komen. Keuze te over. Nicotinekauwgom, pleisters, lollies, pepermunt, gewone kauwgom en ga zo maar door. Als je dan zin hebt in een sigaret neem je één van de te kiezen alternatieven. Er zit echter een keerzijde aan. Het zou betekenen dat ik per dag (uitgerekend dat ik per minuut wel een moment zin heb’, de uren dat ik slaap weggelaten) ongeveer 960 van de gekozen vervanging tot mij zou nemen.
Na drie dagen heb ik weer een sigaret opgestoken met de conclusie dat daar geen excuus voor was. Stoppen met roken moet maar één ding is zeker: ik ga nooit meer cold turkey stoppen.

Categorieën: Algemeen

6 reacties

Mosje · 8 februari 2009 op 20:05

[quote]Er zijn natuurlijk genoeg vervangers om de eerste periode door te komen. Keuze te over. Nicotinekauwgom, pleisters, lollies, pepermunt, gewone kauwgom [/quote]
Heb je neuken ook geprobeerd?
😀

Dees · 8 februari 2009 op 20:33

Champix! Niet dat ik nog gestopt ben, maar toch 😀

Nana · 9 februari 2009 op 10:20

Ja mosje … helpt maar vooral zwanger worden! Lekker bozig niet gelukt te stoppen met roken stukje.

Mien · 9 februari 2009 op 16:50

Hier spreekt ook een ervaringsdeskundige.
Ga rookverhalen schrijven of lezen.
Ik rook nog steeds niet; behalve af en toe een zware pijp.

Mien

doemaar88 · 9 februari 2009 op 20:03

[quote]Ik heb voor misplaatst gedrag mijn excuses voor aangeboden, zielig gekeken, greppels in mijn woonkamer gelopen en op zoek geweest naar verlichting.[/quote]

😀

KawaSutra · 9 februari 2009 op 22:47

Zuurtjes schijnen te helpen. 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder