Tennissen leek me een sportieve manier om je agressie van je af te slaan. Lekker tennissen na het werk met een collega, dit omdat je collega’s niet kunt missen. Na veel doelloos heen en weer gesla, besloot ik maar eens op les te gaan. Ik ga niet gauw op les omdat ik me niet graag door een ander laat vertellen hoe ik het een en ander moet doen. Vooral niet wanneer ik van te voren weet dat ik iets niet kan.
Maar toch heb ik me laten overhalen.
Het was op een mooie vrijdagmorgen en in mijn sportieve outfit, op naar de tennisbaan.
Ik bleek te laat, want de tennislerares stond met een groepje fanatieke beginnelingen te wachten.
Starend naar haar ballen, luisterde ik naar haar waarschuwende woorden.
Om met een goed resultaat de bal over het net te slaan, moet de bal geraakt worden met een zwaai vanuit je schouders.
Ze zwaaide en ze zwaaiden.
Ondertussen naast mij, op de andere baan stond ook een tennisjuf les te geven.
Haar pupillen waren gezeteld in rolstoelen en ze riep met al haar enthousiasme dat ze harder achter de bal aan moesten lopen.
Toch verbaasde ik me over de wendbaarheid van de rolstoelgebruikers, het was ongelofelijk om te zien en daar kon ik nog wat van leren.
Wel zag ik tot mijn schrik dat er iemand tijdens het halen van de bal, zijn hand in de spaken kreeg.
Hij kukelde voorover en doordat hij met gespen vastzat besloot de rolstoel om de rollen om te draaien en op hem plaats te nemen.
Kreunend vroeg hij om hulp.
Doordat ik een bal tegen mijn gezicht kreeg, kwam ik weer bij de les.
De juffrouw waarschuwde mij, dat als ik niet gauw de bal blindelings over het net kon slaan, ik uitgesloten zou worden voor het discotennis toernooi aankomende week.
Zij was natuurlijk in het voordeel en ik probeerde er desondanks een gelijkspel van te maken.
Aandachtig vervolgde ik de les, als een Wonder wilde ik indruk maken tijdens het discotennis.
Ik vroeg een mede cursist, of hij de ballen al feilloos over het net kon slaan.
Hij antwoordde: ‘nee ik tennis net’ en achteraf bleek hij een echte Fries en zijn passie was voetbal.
Juist, hij was de ballenmeneer.
Tennissen is mijn inziens vooral de derde helft leuk, als je daarvan kan spreken.
Met een zwaai sla ik ze binnen en met een draai zorg ik ervoor dat ik mijn mond houd.
Volgende week neem ik mijn zaklantaarn mee om het discotennis te aanschouwen.
Ik besluit vervolgens om op squash te gaan.

Cees Tabak.

Categorieën: Algemeen

4 reacties

Anne · 12 februari 2006 op 11:34

Tjonge, wat een boeiend theater, dat tennisgebeuren in jouw stukje. Er gebeurt vanalles, behalve tennissen. En discotennis? Ik had gewild dat dat er al was geweest toen ik lang geleden met tegenzin bij een bekakte tennisclub zat, ook op les (moeders orders). Ik zou er als ik jou was fijn bijblijven, bij die club. Met squashen moet je veel harder werken hoor!
Anne

Prlwytskovsky · 12 februari 2006 op 18:48

Vooral als je niet weet hoe je iets moet doen is het handig als iemand zich door iemand anders laat vertellen hoe je zoiets moet doen.
Beetje flexibeler worden hoor, maar wel leuk geschreven.

Ma3anne · 12 februari 2006 op 20:01

Je hebt een eigen schrijfstijl, waar ik geen naam aan kan geven.

Er zit iets onbeholpens in, die charmant overkomt, zal ik maar voorlopig maar even zeggen. En toch schemeren er juweeltjes doorheen. Het moet nog een beetje groeien, denk ik.

Ik blijf je volgen!;-)

Mosje · 13 februari 2006 op 14:13

[quote]Ik blijf je volgen![/quote]Jeetje Ma3, moet je nu direct met dreigementen beginnen.
😛

Geef een reactie

Avatar plaatshouder