Theorie van alles

Niets maar dan ook niets is zeker in dit leven. Daar is iedereen het met dokter Wie over eens. Nou ja, uitgezonderd de dood misschien, want daar moeten we uiteindelijk allemaal aan geloven. Het twijfelachtige statement is voor vele wetenschappers onverteerbaar gebleken. In de nog prille geschiedenis van planeet Aarde hebben velen getracht formules en theorieën te zoeken om het leven te verklaren. Zo ook dokter Wie. Lees hier de merkwaardige weg die Wie volgde om te komen tot zijn eigen bijzondere theorie van alles. Zoals het een goede moderne en vooral hippe wetenschapper betaamt, maakte Wie gebruik van de nieuwste onderzoekstechnieken en media die voorhanden zijn. Maar niet vooraleer hij eerst onderzoek had gedaan naar het werk en methoden van zijn voorgangers. Te beginnen bij Wiki de Viking. Een kleine oranjeharige wetenschapper die tot wonderlijke ideeën kwam. Hij hoefde maar met een gestrekte wijsvinger onder zijn neus te wrijven en de meest lumineuze ideeën ontsproten uit zijn brein. Ze beschermden de mens en wetenschap tegen vrieskou en plundering. Zijn grote verdienste voor de wetenschap was echter zijn lumineus idee over de opslag van informatie. Niet voor niets werd een belangrijk infomedium in 2001 naar hem vernoemd. Wikipedia is niet meer weg te bannen uit ons dagelijks leven.

Over lumineus gesproken. Bepaald niet onverdienstelijk was ook de bijdrage die Wiki’s vakgenoot aan de overkant van de grote plas leverde aan de wetenschap. De beroemde antropomorfe kraanvogel Willie Wortel bracht de wereld licht in de vorm van een slimme gloeilamp. Dat maakte koning Philips van Nederland zo’n honderd jaar geleden erg content. Iets wat nu helaas niet meer gezegd kan worden. Het maakte het voor de wetenschappers mogelijk om tot diep in de nacht naar wetenschap te vorsen. Schatplichtig is dokter Wie ook aan Pipi Langkous. Nog niet zo lang erkend en opgenomen in het gilde van vrouwelijke wetenschappers die de theorie van alles een krachtig en praktisch gezicht gaven. Vooral de zwaartekracht kreeg een geheel andere betekenis door de proeven van Pipi. Zwaartekracht is dan ook ontleend aan paardenkracht.

Uiteraard mogen ook de namen Newton, Einstein en niet te vergeten Stradivarius onbenoemd blijven. Deze laatste maakt nog altijd furore door zijn snaartheorie in volle zalen in praktijk te brengen. Een genot voor het oor. Zij allen hebben een essentiële bijdrage geleverd aan en de fundamenten gelegd voor Verlinde’s unificatietheorie. Nee, en dan bedoel ik natuurlijk niet Albert maar Erik Verlinde. Dokter Wie is een grote aanbidder van deze nog jonge wetenschapper uit Woudenberg. Zijn theorie legt op eenvoudige wijze uit hoe zowel Newton’s gravitatiewet als zijn tweede versnellingswet afgeleid kunnen worden uit de verschillen in informatiedichtheid in de lege ruimte tussen twee massa’s en daarbuiten. Of in gewone mensenwoorden, alles wat er gebeurd in de ruimte tussen een voorwerp dat valt en de aarde bevat informatie die te herleiden en beschrijven valt. Daarmee zouden alle fundamentele theorieën in de natuurkunde met elkaar verenigd en verklaard kunnen worden in een theorie van alles.

Helaas bestaat die theorie nog niet omdat er nog wat verder onderzoek gedaan moet worden. Er ligt dus nog een uitdaging. Voor wie? Juist ja, voor dokter Wie. Die is inmiddels een zoektocht gestart naar de duiding en juiste setting van elektronen, atomen, neutronen, gluonen, protonen, bosonen, fotonen, gravitonen en niet te vergeten de quarks. Hij doet dat met vereende krachten. Immers ook de wetenschap is verworden tot topsport. We zijn dan ook benieuwd wie het eerste aan de finish komt. Dokter Wie of dokter Erik? In ieder geval op de hielen gezeten door relativiteit, zwaartekracht, kwantummechanica en niet te vergeten Stradivarius. Eén ding is zeker. Aan de finish zal een oorverdovende oerknal te horen zijn.